ក្រោយពីគេងនៅមន្ទីរពេទ្យអស់រយៈពេលមួយអាទិត្យ រួចហើយ Taehyung ក៏ត្រូវអនុញ្ញាតឲ្យមកផ្ទះឯអ្នកម្តាយទាំងអស់ត្រូវត្រទ្បប់មកស្រុកវិញដូចគ្នា។
«អូនសម្លាញ់កុំដើរលឿនពេក» Jungkook កាន់របស់របរចេញពីគូទទ្បាននិយាយដាស់តឿនប្រាប់ប្រពន្ធ។
«អូនដឹងហើយ» Taehyung ជាអ្នកបីកូន។
«អូនដេរណា៎ប្រយ័ត្នដាច់ថ្នេរ» Jungkook
«បាទ...» Taehyung អូសសម្លាញ់មុននិងដើរចូលទៅក្នុងផ្ទះហើយដាក់គូទឲ្យគេងនៅលើសាទ្បុងតិចៗ។
«អ្ហឹម» អាល្អិត Jungwoo បិទភ្នែកគេងដៃក៏យកមកញីមុខញីមាត់។
«កូនសម្លាញ់ងើបទ្បើង» Taehyung ឆ្កឹសដៃគេ។
«កុំរំខាបកូនក្មេងគេត្រូវការគេង» Jungkook
«អូនដឹងហើយ Baby !!!» Taehyung ហៅឈ្មោះកូនតិចៗ។
«Tae !!» Jungkook ក្រហឹមបន្តិចទើបគេងើបមកអង្គុយវិញ។
«អូនឈប់មែនទែនហើយ» Taehyung
«បងថាយើងគួរតែជួយអ្នកបម្រើមួយទៅ» Jungkook
«អត់ទេអូនមិនត្រូវការ ! កូនមួយអូនមើលថែខ្លួនឯងបាន» Taehyung តវ៉ាភ្លាមៗ។
«បងមិនចង់ឲ្យអូននឿយហត់ពេកទេ» Jungkook
«បងកុំគិតបែបនេះអីថ្ងៃនេះយើងនឿយហត់មិនមែនប្រាកដថាថ្ងៃស្អែកយើងហត់នឿយទៀតឯណា ?» Taehyung
«Ok បងតាមចិត្តអូនក៏បាន» Jungkook
«ហឹម បងយកអីវ៉ាន់ទៅបន្ទប់ទៅអូនបីកូនទ្បើងទៅ» Taehyung
#ថ្ងៃ
«ង៉ា ង៉ា ង៉ា»
«អូហូ គ្រាន់តែបើកភ្នែកក៏បើកមាត់អញ្ចឹងអ្ហេស៎ ?» Taehyung
«ង៉ា...»
«កុំខូចពេក Jungwoo-ahh ទឹកដោះគោកូនហើយ ឥទ្បូវហើយ» Taehyung លាយទឹកដោះគោឲ្យកូន។
ក្រាក...
«កើតអីគេយំខ្លាំងម្លេះ ?» Jungkook ប្រញាប់ធ្វើម្ហូបឲ្យហើយយ៉ាងឆាប់រហ័សដើម្បីមកមើលកូន។
«គេឃ្លាន»
«ង៉ា» Jungwoo ទាក់ភួយចេញពីខ្លួនយំទ្បើងក្រហមមុខ Jungkook ឃើញបែបនេះក៏ប្រញាប់ទៅបីភ្លាម។
