Undercover Agents [Book 1/2/3]

Hoofdstuk 2

Hoofdstuk 2

Bijgewerkt: 19/09/2015 

[Brooke]

Villa's doemen op aan beide kanten van de straat. "Wow " komt er zacht uit mijn mond. Ik kijk even naast me, naar Justin. "Volgens mij gaat niemand ooit geloven dat wij hier thuishoren " lach ik. Jonge twintigers die genoeg geld zouden hebben om een villa te kopen. Zo zie ik er volgens mij toch niet echt uit. 27,29,31. " hier is het " zeg ik en wijs naar huis nr.31, ons huis beter gezegd. Justin parkeert op de oprit en we stappen beiden uit.

[Justin]

Ik pak de koffer van de achterbank en ga naar de voordeur, die ik open. Het huis ziet er meteen te groot uit voor 2 personen. " Volgens mij ga ik dit wel gewoon worden " zeg ik en kijk even naar Brooke, die al naar de inhoud van een kast kijkt. " Ze hebben de spullen al een plaats gegeven " " Dat maakt het dan makkelijker voor ons " Ik zet het koffertje achter de zetel neer en ga dan terug naar Brooke. "Laten we onze koffers maar halen " We lopen allebei naar buiten en ik pak de eerste koffer uit de auto. " Jullie moeten de nieuwe buren zijn "

[Brooke]

Justin staat met één koffer in zijn hand als ik een vrouw naar ons toe zie komen, waarschijnlijk de buurvrouw. " Jullie moeten de nieuwe buren zijn"zegt ze met een glimlach. Ik zet mijn meest lieve glimlach op en ga naar haar toe. " inderdaad. Ik ben Brooke " zeg ik. Ze drukt meteen 3 kussen op mijn wangen. " En dit is mijn man Justin " Justin komt ook naar ons toegekomen en krijgt net als mij 3 kussen. " ik ben Lisa. Mijn man en zoon zijn nu niet thuis, jammer genoeg. " Ze kijkt ons allebei met een glimlach aan. " Het is echt zo leuk om jullie te ontmoeten. Spijtig dat zij er nu niet zijn. Oh! Kom toch bij ons eten vanavond, dan kunnen we mekaar meteen leren kennen. En dan kan ik jullie al wat over de buurt vertellen " Ik kijk even naar Justin,die al snel met een antwoord komt. " het lijkt me leuk om uw man en zoon te ontmoeten. We komen graag eten " Ik kan zo het enthousiasme op haar gezicht aflezen. Ze is duideljk blij met de bevestiging. "dan laat ik jullie maar verder uitpakken, jullie zullen nog veel werk hebben. Tot vanavond. 6 uur. " Ze wacht niet meer op antwoord en draait zich al om. We lopen terug naar de auto en ik pak er een koffer uit. " Ze kijkt nog " zeg ik zacht. Ze staat aan een raam naar ons te kijken. Justin doet de auto dicht en trekt me tegen zich aan. " tijd voor het verliefde stelletje denk ik zo " Hij grijnst naar me en drukt dan voor een maar seconden zijn lippen op die van mij. Ik wil hem net van me afduwen als ik me terug bedenk dat dit bij de missie hoort. Blijf daaraan denken Brooke. Dit hoort erbij. Rustig blijven. Ik ben maar wat blij als de kus afgelopen is. Toch houdt Justin me nog een tijdje vast, voor ik de kans krijg om naar binnen te lopen.

[Justin]

" Ze kijkt nog " Ik had al zo een vermoeden dat de buurvrouw ons niet meteen zou geloven. Ik doe de auto dicht en trek Brooke dan tegen me aan. Er is maar één manier om haar te overtuigen: onze dekmantel. " tijd voor het verliefde stelletje denk ik zo " Ik grijns even naar haar en druk dan mijn lippen op die van haar. Het is toch leuker om 'getrouwd ' te zijn dan ik dacht. Ik kan doen wat ik maar wil. Plus, Brooke kan me op dit moment ook niet tegenhouden want anders brengt ze onze missie meteen in gevaar. Ik hou haar, na de kus, nog een tijdje vast voor we naar binnen lopen. " voila, we hebben al een afspraak bij de buren " grinnik ik. Ik had niet gedacht dat het zo simpel en snel zou gaan. We lopen de trap op naar de kamers. " dus ... Apart of samen" vraag ik terwijl ik naar de kamer kijk. Brooke staat wat verderop in de gang. " Er is nog een andere kamer. Maar hij is vooral ingericht als bureau " zegt ze. Het zal samen worden volgens mij. Niet dat ik dat heel erg vind. " Samen dus " zeg ik tegen haar. Ik leun in de deuropening en glimlach naar haar. Ze komt terug naar me toe. " ik slaap wel het liefst rechts, dat je het maar even weet " zegt ze serieus als ze me voorbij loopt. " dan komt het goed uit dat ik liefst links slaap " Ik zet de koffers ergens neer waar ze weinig in de weg liggen. " Dan zullen we ons maar voorbereiden op vanavond " zeg ik en haal wat dossiers uit een koffer. Brooke zit al op het bed en ik ga naast haar zitten. De dossiers leg ik voor ons open. Ze bevatten allemaal informatie over de buren. Over de vrouw is er weinig bekend, of toch weinig interessants. Het dossier van de echtgenoot en de zoon zijn dikker. Al misdrijven waar ze van verdacht worden staat erin. En geloof me, dat zijn er veel. Ze zijn dus toch minder vriendelijk dan ze doen uitschijnen.

ternad