Undercover Agents [Book 1/2/3]

Hoofdstuk 14

~ Hoofdstuk 14 ~

[Justin]
" ga ja vandaag terug naar Taylor?" We zitten beide aan de eettafel te ontbijten. Zoals gewoonlijk was ik terug als eerste wakker geworden. Ja, dat stomme licht. Voor vanavond heb ik al een deken gezocht om voor de ramen te hangen. Maak je dus maar geen zorgen over me. en ja, dan had ik weer ontbijt gemaakt. Brooke was wat later wakker geworden en nu zitten we hier. Ze haalt haar schouders op. Wow, daar ben ik veel mee. " ik denk dat ik even war afstand ga nemen. Zien of hij zelf contact zoekt " Nog geen seconde later gaat haar telefoon. Diegene voor de missie, niet de privé-telefoon. " Het is Taylor. Hij vraagt of ik nu naar buiten kan komen " Ze kijkt me aan en ik zucht even diep. "Je bent er nu niet op voorbereid Brooke. Vraag hem eerst waarom " Ze doet wat ik zeg. Dat denk ik toch. Ze sms't iets terug en staat dan snel op. " ik ga iets anders aantrekken. Tot zo. Roep maar wat hij gestuurd heeft " zegt ze. Zij rent naar boven en ik ruim ondertussen de tafel af. " hij zegt dat hij er niets over kan zeggen. " roep ik terug. De ' tot zo schat ' laat ik achterwegen. Dat ga ik echt niet uitspreken!

[Brooke]
" ik ben klaar " zeg ik als ik terug beneden sta. Justin knuffelt me nog even en na een lange kus laat hij me toch los. " Je kunt me volgen via mijn gsm. Oke? " Hij knikt kort en ik geef hem toch nog een kleine kus. " oke. Dan ga ik, straks denkt hij dat ik niet meer kol. I love you " Ik loop naar de deur en draai me nog even kort om. " I love you to. Doe wel voorzichtig, oke? " Ik knik snel. " je kent me toch " zeg ik en ga naar buiten.

Eigenlijk heb ik geen idee waar ik naartoe moet. Ik loop dan maar naar her huis, maar daar is niemand te zien. Dan sta ik maar verder door de straat. Opeens stopt er een auto naast me. " stap in " Het is Taylor. Snel stap ik in, klik mijn gordel vast en kijk naar hem. " wat gaan we doen?" Vraag ik hem meteen. Hij begint te rijden en geeft geen antwoord. " wat heb je hem verteld?"vraagt hij me. " ik heb gezegd dat een vriendin vroeg om iets te gaan doen. Maar nu wil ik ook antwoord op mijn vraag " zeg ik, bij het laatste mijn stzm verheffend. Hij begint te grinniken. Is dit dan echt zo grappig? " rustig maar ... er zal je niets gebeuren. Ik moet alleen weten of ik je kan vertrouwen. " Hij kijkt me kort aan en ik knik vlug. " goed zo. Niemand hoeft hier iets van te weten. En als je het toch doorverteld ben je er geweest " Hij zegt het alsof het niets is.

Ondertussen

[Justin]
Brooke gaat het huis uit en ik zet snel de laptop klaar op de tafel. Binnen een paar seconden zie ik waar Brooke is. Zo te zien loopt ze eerst naar het huis te toe en daarna loopt ze door de straat. Wacht, blijft ze nu staan ?! Shit, een auto. Ik had het kunnen denken ... Ik wrijf over mijn gezicht. De locatie volgen in een auto is veel moeilijker. Het kan zijn dat ik lang niet weet waar ze is. En ja hoor, het bolletje verdwijnt op mijn scherm. Zolang ze in die auto zit weet ik niet waar ze is. Shit shit shit!

[Brooke]
De rest van de rit is het stil. Zijn rechterhand ligt op mijn been. Het liefste zou ik hem eraf slaan. " we zijn er " bromt hij. Langzaam stap ik uit en kijk naar het gebouw. Of eigenlijk de garagepoort. Taylor gaat naar binnen via de poort en ik volg hem.

[Justin]
Ik blijf wachten tot de computer de locatie vind. Het duurt best lang, ze zitten dus niet meteen in de buurt. Opeens hoor ik terug een bieb en ik spring bijna op. Ze zitten aan de andere kant van de stad, zeker een halfuur rijden. Als er iets gebeurt kan ik haar nooit helpen!

[Brooke]
Hij brengt me naar binnen. Het is er donker en Taylor gebruikt zijn gsm als zakkamp. " we gaan naar een paar vrienden van me. Ze willen je leren kennen. Als iemand je naar hen vraagt dan zeg je dat je ze nog nooit gezien hebt. Oke? " Ik knik meteen. Hij stopt bij een deur, legt zijn arm rond me heen en klopt dan een paar keer. Het duurt niet lang voor er iemand opendoet. " Taylor, we dachten al dat je niet meer zou komen " Een man met veel tattoos staat voor ons. " ik moest eerst iemand ophalen " Hij knikt naar me en stap dan naar binnen. In de kamer zitten nog enkele andere mannen. De meeste zien er net hetzelfde uit als Taylor. Niet echt speciaal, gewone jongemannen. Er zijn ook een paar vrouwen mee. Ze zien eruit alsof ze net van de straat zijn geplukt en betaald worden om hier te zijn. Ik daarentegen zie er helemaal anders uit met mijn lange jeansbroek. " jongens, dit is Brooke " De mannen knikken allemaal naar me en Taylor laat me los. " wij gaan even over zaken praten. Daarna kom ik bij je terug. Praat maar wat met de meiden " fluistet hij in mijn oor. Hij kijkt me nog even aan en loopt dan naar de andere mannen toe. Daar wordt er meteen gefluisterd, maar ik zie wel wat pakketjes over de tafel gaan. Bij één man kan ik zelfs het pistool in zijn broek zien zitten. Langzaam loop ik naar de vrouwen toe. Subtiel probeer ik een aantal foto's te maken met mijn horloge en ketting. In beide zit een camera. " hallo, ik ben Brooke " stel ik mezelf voor aan de meisjes. Ik ben duidelijk de oudste. Eentje lijkt me nog maar 16/17. " zijn jullie hun vriendinnetjes?" De meisjes spreken niet veel, zou ik ook niet doen als iemand als ik hier binnen zou komen. Een vreemdelinge ... Eentje knikt dan toch. " Taylor brengt normaal nooit iemand mee. Hij moet je wel een heel speciale vrouw vinden " Het meisje van 16/17 antwoord me. En wat ze zegt verbaasd me. Bedoelt ze nu dat Taylor mij al genoeg vertrouwd om me mee te nemen naar zijn illegale praktijken? Duidelijk wel, alhoewle hij me wel bedreigt heeft in de auto. Ik wil nog iets vragen maar ik word onderbroken. " Brooke, we gaan " Ik kijk op en zie hem al bij de deur staan. Vlug neem ik afscheid van de meisjes en loop dan achter hem aan naar buiten. " ik moet nog een paar pakketjes bezorgen maar daarna ben ik alleen van jou " Zijn hand beland opnieuw op mijn been en ik kan niet anders dan knikken. Jep, hij vertrouwt me. Da's wel zeker! Hij zegt me gewoon letterlijk dat hij nog wat zaken moet doen en hij brengt me er zelf naartoe. Makkelijker kan deze missie bijna niet worden!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Bedankt voor de bijna 200 views. Het blijft me verbazen dat ik al zoveel lezers heb. Bedankt daarvoor allemaal.
Ik zou graag willen weten wat jullie van het verhaal vinden. Welke hoofdstukken jullie minder goed vinden of bij welke jullie enkele opmerkingen hebben. Daar kan ik dan mee rekening houden bij de volgende hoofdstukken.