~ Hoofdstuk 29 ~
[Brooke]
Ik leg de laatste spulletjes in mijn koffer. Justin is in elke kamer gaan kijken om te zien of we niets vergeten zijn. Straks gaan we nog bij Lisa langs. Ik pak mijn koffer op en ga ermee naar de gang. " elke kamer is leeg " Hij pakt de koffer van me over en kijkt me even bood aan. Ja ja, ik weet dat ik had beloofd om je te roepen als de koffer klaar was. Hij draagt hem naar beneden en zet hem in de koffer. De zijne zit er al in. Ik kijk nog even rond. Die paar weken heb ik hier toch graag gewoond. Maar toch ben ik blij dat ik weg kan gaan. Echt een dubbel gevoel.
[Justin]
Als de valies in de koffer staat, ga ik met Brooke naar het huis toe. Net als ik denk dat er niet meer wordt opengedaan, staat Lisa in de deuropening. Ze zucht kort als ze ons ziet. " sorry,ik dacht dat er iemand anders was " zegt ze zacht. Ze heeft duidelijk geweend, dat zie ik aan haar rode ogen. Ze laat ons binnen en vraagt of we iets willen drinken. Vriendelijk weigeren we. " is er iets mis?" Vraag ik aan haar. Ze zucht theatraal. " weten jullie het dan nog niet? Dave en Taylor zijn opgepakt door de politie. " Ik glimlach voorzichtig en troostend. " sorry. Hopelijk is het niet te erg en komen ze snel terug naar huis. Over huis gesproken. Brooke en ik verhuizen. Brooke's moeder is ziek geworden dus we willen graag dichter bij haar in de buurt gaan wonen " Ze glimlacht even naar ons. " dat begrijp ik,zeker met de baby " Ze klinkt vrolijker als ze dit zegt. " Taylor had het me verteld. Proficiat alle twee " Ze geeft ons beiden een kus op de wang. " dankjewel. Het kwam wat als een verrassing en dan nu met Brooke's moeder. We hebben nog niet iedereen persoonlijk kunnen inlichten "Ze maakt een wuivend gebaar, dat ik versta onder dat geeft niet. " sorry,maar we hebben gaan. We willen tegen vanavond in ons nieuwe huis zitten " We nemen afscheid en ze geeft ons nog een fles wijn mee als cadeau.
[Brooke]
Afscheid nemen was het laatste dat we moesten doen. Nu kunnen we vertrekken naar ons nieuwe huis, ons nieuwe leven. We nemen beiden plaats in de auto en Justin rijdt ons naar ons nieuwe huis. Binnen een uur of 3 komen we aan. We gaan in Engeland wonen. Hopelijk ver genoeg van Taylor.
Een paar uur later
[Brooke]
Ik sta tegenover ons nieuwe huis. We zijn net aangekomen in de rustge wijk van de organisatie. Overal wonen er agenten met hun gezin. Geen enkele niet-agent raakt erin en dat zorgt ervoor dat ik me geruster voel. Door de baby zal ik waarschijnlijk niet meer kunnen werken bij de organisatie, dus ik ga een andere baantje zoeken in de wijk. Ik heb genoeg dingen waar ik altijd al iets wou mee doen.
Justin brengt al onze spullen naar binnen. De organisatie had de grote spullen al gebracht zoals meubels. Hier en daar zet ik wat persoonlijke spulletjes neer, zodat het echt ons huisje wordt.
Het is echt een leuk huisje. 3 slaapkamers en verder alle nodige kamers. Eén van de kamers heeft iemand, waarschijnlijk Bryan en Charlotte, al laten inrichten als babykamer. Het was echt een verrassing toen ik het zag. Het is natuurlijk nog veel te vroeg, maar toch. Het maakt ons allebei nog meer bewust van onze toekomst. Huisje, tuintje, boompje, kindje zeggen ze vaak. Nou, alle 4 die dingen zijn er en ik kan ze delen met de meest fantastische man op deze wereld!
~~~~~~~~~~~~~~~
Deel 1 van het verhaal is af. :) Laat zeker weten wat jullie ervan vonden.
Deel 2 komt waarschijnlijk pas dit weekend :)
Meer dan 1K views!
#155 in willekeurig
Votes & Comments zijn welkom!
JE LEEST
Undercover Agents [Book 1/2/3]
General Fictionhoogste ranking: #1 op 13/02/2016 Agent 033 en 059, beter gezegd Brooke en Justin, worden uitgekozen voor een speciale missie. Ze moeten een criminele organisatie proberen oprollen. Als het van de twee afhing, dan zouden ze het liefst uit elkaars b...