Undercover Agents [Book 1/2/3]

23. Brooke

23. Brooke

Vandaag is het zover. De kennisproef begint. Alle eerstejaars, die nog overgebleven waren na de kennisproef, staan te wachten bij de kantine. Een uurtje na het ontbijt zou de kennisproef hier afgelegd worden. Daar krijgen we 3 uur de tijd voor. Daarna komt nog de proef met de leugendetector. Daar had ik al wat mee leren werken tijdens mijn opleiding voor agent. En Stacey had me ook nog wat trucjes geleerd. Normaal zou het moeten goed komen.

De deuren worden geopend en ik loop naar een tafeltje, dat ik geschikt vond. Het is een tafeltje helemaal vooraan. Waarom? Ik zou geen afleiding kunnen hebben. Stacey had me die tip gegeven. Soms kwamen er andere jaars een kijkje nemen in de kantine. De grootte van onze groep was niet de enige reden waarom het in de kantine gedaan werd. Ook omdat andere studenten hier binnen buiten mochten blijven lopen. Ze moesten voor afleiding zorgen. Zien of je onder druk ook zou kunnen werken. Hier kreeg je vooral achteraan mee te maken.

De toetsen worden rondgedeeld. Ik kijk vlug eens naar alle onderwerpen en bedenk me dat dit wel goed ging komen. Over alle onderwerpen zijn er ongeveer even veel vragen. Ik blader terug naar de eerste vraag en begin met het oplossen van de toets.

Als één van de eerste geef ik mijn toets af. De man die ze moest verzamelen kijkt even raar op toen ik hem zei dat ik klaar was. Het is die man zijn taak om de toetsen ook te verbeteren.

Zodra ik de kantine uitstap begint het zware werk. Afwachten. Een uur of 3 na het afgeven van mijn toets zijn de eerste resultaten er al. De namen staan op een bord. Hoe langer ik sta te wachten, hoe meer namen op het bord komen. Uiteindelijk ook de mijne. Ik maak een kort vreugdedansje, terwijl Stacey me een schouderklopje geeft. Tussen haar eigen lessen door is ze komen kijken naar mijn uitslag.

Die is duidelijk opnieuw de beste van allemaal. Met dank aan Stacey. Alhoewel studeren wel altijd mijn sterkste kant geweest was. " Alleen nog de leugendetectortest " zegt ze. Ze geeft me een knuffel en loopt dan met me mee naar het lokaal waar die test zou gegeven worden. Onze groep is flink gekrompen door deze test. En deze test zal ook veel invloed hebben. Ze loopt nog even alles door met mij, voor ik de kamer instap. Het is meteen mijn beurt. Op dit moment zijn er nog maar een 20-tal eerstejaars.

Ook deze test had ik vakkundig geoefend met Stacey. Tot in de puntjes was het voorbereidt. Ik ben zo kalm als ik maar kon zijn. Je opjagen zal toch niet helpen. De uitslag van deze test krijgen we wel meteen. " Goed gedaan, Brooke. Je bent geslaagd " zegt de man, die tegenover me zit aan de tafel. Ik glimlach breed en loop zo ook naar buiten. Daar vlieg ik meteen in de armen van Stacey. Dankzij haar zou ik dit nooit gehaald hebben. " Er is maar één manier om dit te vieren: feestje! " schreeuwt ze luid. Sommige kijken ons raar aan, maar wij weten wel beter. We hebben Justin getoond dat ik iemand ben om rekening mee te houden.

A/N: Vote/Comment/Follow