~Hoofdstuk 11 ~
[Brooke]
Justin parkeert de auto in een ondergrondse parking. Het is goed weer buiten. Zo goed dat ik mijn gillet in de auto laat liggen. " how ... gaan we beginnen met kleren uitdoen? " lacht hij. Ik geef hem een duw en begin naar de uitgang te stappen. " ja, daar gaan we inderdaad mee beginnen " roep ik. Andere mensen kijken op, maar ik let er niet op en stap door. Als eerste gaan we in een paar kledingwinkels binnen. De buit is groter dan ik eerdt verwacht had. Bij alles dat ik aan het passen was had ik zijn mening gevraagd en die was altijd hetzelfde. Super mooi, prachtig, wow, past perfect en ga zo maar door. Ik werd dus lichtjes gedwongen om sommige stukken mee te doen maar je hoort me niet klagen. Hij betaalde.
'S middags gaan we in een restaurantje eten. We houden het redelijk simpel met een spaghetti en verrassend genoeg een cola voor Justin. " oei. Ben je aan het afkicken?" Vraag ik hem lachend. " ik heb even genoeg van alcohol" Ook hij kan het niet laten om te lachen. Misschien moet ik de wiskey fles ergens verstoppen zodat hij niet weer de hele fles kan leegdrinken als we nog eens ruzie hebben. Hij leunt over de tafel heen en drukt een korte kus op mijn mond. " ik ben een andere verslaving " zegt hij met een grijns. " hopelijk duurt hij wat langer dan die verslaving " Ik neem een slok van mijn wijn en kijk hem aan. " natuurlijk duurt dit langer. Ik zie jou ook veel liever " Hij legt zijn hand op de mijne en knijpt er zacht in.[Justin]
Na het middageten zijn we wat gaan wandelen in het park. We waren eerst de tassen in de auto gaan zetten natuurlijk. Gaan wandelen met zoveel bagage zou bijna onmogelijk geweest zijn. Ik kijk even naar onze verstrengelde handen. Ergens voelt het wel raar dat we dit echt willen en niet fake, gespeeld is. Brooke merkt dat ik ernaar kijk en drukt een kus op mijn wang. " we moeten er allebei een beetje aan wennen. Da's normaal " Ik trek haar dichter bij me. " het zal wel snel wennen denk ik. We begonnen het nep-koppel gedeeltje net gewoon te worden en we kennen mekaar nog maar 5dagen " zeg ik. Wow, nog maar 5 dagen. Ergens voelt het al alsof we mekaar al weken, maanden kennen maar het is nog niet 1 week ?! " zouden we mekaar eigenlijk nog mogen zien na de missie?" Er klinkt wat angst door in haar stem. Ik zou liegen als ik zou zeggen dat ik ook niet bang ben. " ik weet het niet. Als dat wel zo is dan stop ik ermee, zo simpel is het " zeg ik gemeend. Ergens voelt het wel raar om dat te zeggen. Mijn hele toekomst en dromen opgeven voor een meisje. Dat zou ik vroeger nooot gedacht hebben van mezelf. Maar dit is Brooke. Ze is zo anders dan alle andere meisjes die ik ken. Brooke stopt met wandelen en kijkt me aan. " je bent nu toch aan het zeveren hoop ik? "Vraagt ze me. Ik trek haar tegen me aan en leg mijn armen rond haar heen. " nee, ik wil voor altijd bij jou zijn en als ze me dat gan verbieden stop ik ermee " Ze schudt haar hoofd maar moet dan toch glimlachen. " dan stoppen we samen " zegt ze zacht en drukt dan een kus op mijn lippen.[Brooke]
De rest van de dag verliep rustig. We hadden nog wat gewandeld, de eendjes in het park eten gegeven en dan nog een koffie gaan drinken. Ondertussen was het al 18u geworden. " laten we bij de chinees iets halen. Dan hoeven we geen boodschappen te doen " stelt Justin voor. Zo gezegd zo gedaan. We waren kort gestopt en hadden chinees besteld. Daar kwamen we dan weer te weten dat we allebei van juist hetzelfde houden. We bestelden allebei hetzelfde en barsten dan in lachen uit.
" mmm ... kunnen we morgen terug naar die chinees gaan? " vraag ik lachend. Tja, iedereen heeft zo zijn zwakke plek zeker. Justin knikt wild met zijn hoofd. " mijn stem heb je " zegt hij met volle mond. Net op dat moment horen we een auto stoppen. Ik ga kijken aan het raam en zie dat Dave en Taylor terug zijn. Lisa komt hen buiten begroeten en ik blijf kijken tot ze binnen zijn. " ze zijn terug " zeg ik als ik in de zetel ga zitten. Justin had ondertussen de eettafel opgeruimd en komt naast me zitten. " dan weten we weer wat we moeten doen morgen " zegt hij en slaat zijn arm om me heen. Ik ga tegen hem liggen en sluit genietend mijn ogen. Ik zou zo de hele dag kunnen blijven liggen. " ik vond het echt gezellig vandaag. We moeten dit zeker nog een keer doen " zeg ik zonder op te kijken. " daar ben ik het 100 procent mee eens. Maar dan misschien wel iets anders dan shoppen " lacht hij. Ook moet ik even lachrn. Tja, mannen en shoppen. Het blijft geen geslaagde combinatie. Zeker niet als zij het zijn die moeten betalen. " misschien naar de film? De nieuwe fast en the furious?" Stel ik voor. Hij drukt een kus op mijn haar, die ik interpreteer als een ja. " Ben je moe?" Vraagt hij me als hij me kan betrappen op een geeuw. " eigenlijk wel. Ik heb nog nooit zoveel gewandeld op één dag " lach ik. Voor ik het weet heeft hij me opgepakt en draagt hij me naar de slaapkamer. Daar zet hij me op de grond. " voila, u wens is mijn bevel " lacht hij en doet er en militaire saluut bij. " clown " lach ik en por hem zijn zij. We kleden ons beiden om en ik doe mijn make-up af voor ik naast hem in het bed ga liggen. Hij komt meteen tegen me aan liggen en slaat zijn arm rond me heen " slaap lekker schat " mompelt hij tegen de huid van mijn hals aan waar hij een kus drukt. " slaap lekker clown " plaag ik hem. Hij drukt een lange kus op mijn wang voor hij zijn ogen sluit. " slaapwel" zeg ik nog eens maar dan zachter voor ik mijn ogen sluit en ook in slaap val.~~~~~~~~~~~~~~~
Een iets saaier hoofdstuk misschien. Sorry daarvoor.
JE LEEST
Undercover Agents [Book 1/2/3]
Ficción Generalhoogste ranking: #1 op 13/02/2016 Agent 033 en 059, beter gezegd Brooke en Justin, worden uitgekozen voor een speciale missie. Ze moeten een criminele organisatie proberen oprollen. Als het van de twee afhing, dan zouden ze het liefst uit elkaars b...