Undercover Agents [Book 1/2/3]

Hoofdstuk 55

~  Hoofdstuk 55 ~ 

1 week later

[Brooke]

Toen ik die jurk een week geleden aanhad paste hij perfect en nu heb ik het gevoel alsof ik 2 kilo verdikt heb. Gelukkig is er een sportschool dicht bij ons huis zodat ik toch snel terug kan sporten als ik bevallen ben. Mijn moeder bekijkt me in de spiegel en slaat haar armen om me heen. " Je ziet er echt fantastisch uit " Ik voel me ook fantastisch, hoewel ik vannacht niet super goed geslapen heb. Godzijdank bestaat er zoiets als make-up!

Ik ijsbeer wat door de kamer en spring bij op als ik de deurbel hoor. Mijn ouders brengen me naar onze trouwlocatie. Het is een klein kasteeltje, met een prachtige tuin. Ookal zijn we absoluut niet traditioneel, we hebben vannacht niet bij elkaar geslapen. Misschien daarmee dat ik zo slecht heb geslapen?

Mijn vader helpt me uit de auto en mijn moeder is druk bezig mijn jurk goed te leggen. " het is goed mam " probeer ik haar gerust te stellen. Ondertussen klopt mijn hart ook overuren. " ben je er klaar voor? " Ik zucht nog eens diep, voor ik mijn arm in die van mijn vader haak en begin te stappen.

Zoveel mensen hebben we niet uitgenodigd. Onze dichte familie zoals neven/nicht en dergelijke. Ook wat collega's van Justin. Hij is ook de eerste diep me opvalt als ik naar voor loop. Hij staat er wat zenuwachtig bij. Bryan daarentegen is het tegenovergestelde. Met zijn handen in zijn zakken kijkt hij me met een glimlach aan.

Mag ik eerlijk toegeven dat ik bang was voor Justin's kledij toen hij verteld had dat het maar een halfuur gekost had om ze te kiezen? Gelukkig heeft hij me niet teleurgesteld. Hij ziet er nog knapper uit dan anders, hoewel ik dacht dat dat niet kon. " je ziet er prachtig uit " is het eerste dat hij tegen me fluistert. De glimlach op mijn gezicht is meteen nog wat groter. " Jij ook " weet ik nog uit te brengen.

Dan begint het echt. De man die onze hele trouw aan elkaar gaat praten begint aan zijn taak. Alleen hoor ik er niet veel van, het enige waaraan ik kan denken is dat ik straks getrouwd ben. Wie had dat kunnen denken.

Onze trouwgeloften is het eerste. Justin mag als eerste beginnen. Zo hadden we het vooraf afgesproken. " Brooke ... We kennen mekaar nu bijna een jaar. Toen ik aan onze missie begon had ik nooit kunnen denken dat ik ooit verliefd op je zou worden, laat staan met je zou trouwen. Nu weet ik dat ik me geen betere vrouw zou kunnen wensen. " Een paar vrouwen op de eerste rijen hoor ik ' oh ' zeggen. " Ik beloof dat ik je altijd zal behandelen alsof je de mooiste persoon op aarde bent. Wat dat ben je nu eenmaal, wat anderen ook zeggen. Ik weet dat je dat zelf altijd vergeet en ik zal je eraan blijven herinneren tot de dag dat ik sterf. " Een paar tranen maken mijn zicht onduidelijk en ik moet me inhouden om ze niet over mijn wangen te laten lopen. "Ik beloof dat ik je nooit laat raden hoe ik me voel of wat ik denk, want ik weet dat ik niet goed ben in het uitspreken van mijn gevoelens. Ik beloof dat ik daaraan zal werken en ik hoop dat ik dat samen met jou mag en kan doen. " Opnieuw een paar oh's. " Ik hou van je en ik wil je nooit meer kwijt " Nadat hij dat gezegd heeft, geeft hij de microfoon terug aan de man.

-----------------------------------------------------------------

A/N: Schattig momentje al zeg ik het zelf :)

Ik heb nu geen hoofdstukken meer op reserve dus het kan even duren voor de volgende online staat.

Vote/Comment/Follow