Bu bölümü ozturk2613 ithaf ediyorum
Gülfem'den
Sonunda çıkıyordum derken kaçıyorum demek istemiştim.
Resmen şu bir haftada hastanelerden nefret etmiştim ama işte zorundaydım.
Neden mi? Çünkü beni biraz daha tutacaklardı.
Telefonumu çantama atıp son kez göz gezdirdim odaya.
Bir şey unutmadığıma kanaat getirince pencereye doğru gidip aşağı baktım.
4 kattan atlayamazdım ama tutanarak kendimi aşağı kattaki odaya bırakırsam ordan giderdim.
Saatte bakınca 1 saate hem kontrol yapmaya doktor ve Baran'ların geleceğini görünce hemen pencereden çıkıp tutuna tutuna aşağı kattaki pencereye ulaştım.
Camı çaldım.
Camdan bir kız bakıp camı açarak "senin burda ne işin var ve sen kimsin?"
Kızın sert sesine karşı ben şirince gülümseyerek "şey birazcık bunalınca odamdan da salmayınca bende böyle bir çözüm buldum"
Kız kenara geçip benim geçmemi bekledi.
Ben içeri girince camı kapatıp perdeyi çekti.
Yatağa oturup bana dikkatle bakarken "senin adın ne?" Diye sorunca şaşırdı ama hemen kendini toplayıp cevap verdi"Leylim Özmen sen kimsin peki?"
"Gülfem Arjin tanıştığımıza memnun oldum" o da kafa sallayarak beni onayladı.
Çantadan fazladan taşıdığım maske ve şapkamı alıp ilk maskemi ardında şapkamı takarak son kez ona baktım.
Beni dikkatle incelediğini görünce "gelmek istermisin?" diye sordum.
Biraz düşününce kafa sallayıp beni onaylayıp hemen dolabına yöneldi.
Dolapta bulduğu eşortman takımını banyo da giyerek geri geldiğinde yedekte taşıdığım maske ve şapkamı ona vererek kapıyı açıp kontrol ettim.
Kimse olmadığını görünce swette bulunan şapkaları da kafamıza geçirip saçlarımızı gizledikten sonra elinden tutarak yangın merdivenlerine doğru hızla yürüdük.
Yangın merdivenin kapısını açıp merdivenlerden aşağı ve yukarı bakarak kontrol ettiğimde birilerinin dolaştığını görünce oradan sessizce çıkıp normal merdivenlerden hızla indik.
Çıkışa gelince hemen çıkıp buralara yakın olan taksi durağına geldik.
Leylim "benim yanımda para yok senin var mı?"
Ona cevap olarak kafa sallayıp boş olan taksi arabasına binip gelen şoförle benim yerime gitmek için tarif ettim yolu.
Ormanlık bir yola girince durdurup parasını vererek zorla gönderdim.
Neymiş efendim başımıza bir iş gelirmiş de.
Leylim bana bakıp "neden buraya geldik?"
Onun elini sıkıp "sorun yok sadece biraz bebeklerimle ilgilenmem lazım yoksa üzülürler"
Özel mülk yazan kapıdan yüzümü okutup ve parmak izimi okutup şifreyi yazarak açılan kapıdan içeri girdim.
Benim kokumu alan simurgun havlama sesini duyunca hızla yürüyüp onlar için ayrılan bölümün kapısını açıp içeri girdim.
Havlama sesi daha çok artarken koca yerde etrafıma baktım nerde olabilir diye.
Leylim kaşlarını kaldırıp sesin nerden geldiğini anlamaya çalışırken bende "SİMURG!!! SESİME GEL OĞLUM" diye bağırdım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gülfem Arjin [TAMAMLANDI]
ActionBen kimim? Kim olduğumu bilmiyordum. Ama bir şey biliyordum ki ben burda kendi yaşam ateşimi söndürecektim. Benden ışık alıp yolunu görenleri yarı yolda bırakacaktım ama ben kimseyi yarı yolda bırakmak istemiyordum ondan son gücüme kadar devam edice...