Gülfem Arjin [TAMAMLANDI]

24

Gülfem'den

Olaylı geçen günün ardından 2 hafta geçmişti.

Yapanları araştırmıştım ve kimin olduğunu bu vurma işini yaptığımı bulamadım.

Ama bana zarf gönderen kişi tahminlerimin içinde 1. sırada yer alıyordu.

Tabi en son kaçırılacaktım ki sormayın abimle ablam olacak mahlukatlar bu mutlu eylememi bozup üstüne kondular.

O kadar hazırlık boşa oldu gerçekten.

Ne var yani kaçırılıp iki eğlence çıkaraydım.

Mutsuz mutsuz zorla okula gidip gelirken gelin görün ki ben Baran'ı affetmişim ve bundan benim en son haberim oldu.

Asel hanım ve Asaf bey ise bu duruma bir şey demediler ama bana o haberi verdiğimin akşamı pazartesi günü abi takımının geliceğini haber verdiler.

Abim ve ablam görevleri için yine başka başka yerlere gittiler ki nereye gittiklerini gizlilik nedeni ile söylemediler.

Boş oldukları her zaman beni aramalarını tembihledim.

Abimle ablam göreve gitmeden önce  abi bozuntuları dahil herkesi arayıp toplu konferans yaparak abim ve ablamın nasıl ortaya çıktıklarına kadar herşey anlattılar Asel hanım ve Asaf bey.

Tabi ben bu konuşmaya katılmayıp odamda biraz kitap okuyup canım sıkılınca da bizim çeteyle haberleşip pubgci oynadık.

Yani bu son dediğim şeyler gitmeden önce yaptıkları son eylemdi, bu konuşma bitince de apar topar hızla evden çıktılar.

Şimdi bende yatağımda yatmış tavanı seyrederken bunları düşünüyordum.

Çok sakin geçmişti o olaydan sonra günler.

Bende tabi Kahramanın çocuğu için gün sayıyorum.

Aslanlar da gebelik süresi 110 gündü ve bu günü de sayarsam 88 gün kalmıştı.

Abim ve ablamı ne çabuk kabul ettin derseniz ki bunu bende bilmiyordum.

Kan çekiyordu galiba yada yarın yaşayacağımızın garantisi olmadığı içindi belki de.

Kapının tıklanmasıyla hiç istifimi bozmadan gelmesini söyledim.

Zorla açılan kapıyla yattığım yerden kalkıp gelen kişiye baktım.

Kapıyı açıp utanan utana yürüyerek yanıma gelen Araz'ı görünce gülümseyip yataktan indim.

Yanına doğru yürüyüp kucağıma aldım.

"Abla annem seni aşağıya çağırıyor"dedi peltek kelimelerle.

İki yanağından öperek odadan çıkmak için kucağımda onlayken yürüdüm.

Üstümde olan pijamalarımla etrafı yakıyordum resmen.

Ayaklarımda olan sarı düz panduflarım da tam uyuyordu.

Asansöre binerken Araz geceliğimin şapkasında olan kulakları hem oynayıp hem de kahkaha atıyordu.

Onun bu haliyle bende gülümseyip yanağını hafif şekilde ısırıp öptüm.

Bu yaptığım hoşuna gitmiş olacak ki kahkahaları daha sesli bir hal aldı.

Açılan kapıdan çıkarken sessiz olan kat onun neşeli kahkahaları ile buluştu.

Kolumda ki saate zorla göz atınca oturma odasında olacaklarını düşünerek oraya ilerledim.

Akrabaların işi çıkınca hepsi ortalıktan sırayla kayboldu ama bir daha gelmek için hepsi sözleşti.

Kapıdan içeri girerken yüzümde olan gülümsemeyi gördüğüm kişilerle sildim.

Kucağımdaki Araz'ı indirmeden tekli koltuğa geçip oturup karşımda duran davetsiz misafirlere baktım.

Üstümde olan pijamalarla pekte ciddi durmuyorumdur ama bu kimin umrumda.

Asel hanım gözlerinden okunan mutluluğu yansımış sesi ile konuşmaya başladı "bu Gülfem Arjin bak buda abilerin zaten sen biliyorsun göstermiştik resimlerini" dedi.

Rüzgar olan büyük boy sert sesiyle "memnun oldum" derken Alp ve Cenk bana hoşnutsuz şekilde bakıyordu.

Arman ise gülümseyerek sadece başını salladı memnun oldum dermişcesine.

Hepsine hitaben bende hiç bir his belli etmeyen sesimle "bende memnun oldum diyemicem çünkü zaman gösterecek memnun olup olmayacağımızı" dedim.

Araz kucağımda sesimden rahatsız olmuş gibi kıpırdanınca başımı ona çevirip gülümsedim "Sen ikiz abilerinle birlikte yukarıda odada oyanayın bende geliyorum" dedim yumuşak sesimle.

Onu yere bırakınca cümlemin altında yatan uyarıyı anlayan ikizler yerlerinden kalkıp Araz'ın elinden tutarak konuşarak odadan çıktılar.

Onlar çıkınca gülümsememi silip eski halime döndüm.

Onlara bakıp sahte olduğu belli olacak şekilde üzgün bir sesle "gereksiz ön yargısı olan kişilerle lütfen muhattap olmayalım ve birbirimizi görmezden gelerek kimseye sıkıntı çıkartmayalım" dedim.

Alp sinirle tıslayarak "sen bizi tehdit mi ediyorsun?" Diyince güldüm.

"İdrak seviyeni mi belli ediyorsun bu soruyla?" Dedim sahte bir merakla.

Arman sessiz olduğunu zannettiği sesle "uvv bu biraz ağır oldu galiba" dedi.

Onun sesini duyan Alp daha da morardı.

Arman'ın bu dediğiyle ben biraz daha sırttım.

"Siz ne düşünüyorsunuz bilmiyorum ama ben burada geçireceğim şu kısa zamanı olaysız olmasını istiyorum" diyerek ayağa kalktım. 

Bölüm Sonu

Nasıldı?

Part 2 için duygularınız ne?

Merak ettiğiniz şeyler varsa buraya yazabilirsiniz

Sevgiyle kalmanız dileğiyle 🥰