Gülfem Arjin [TAMAMLANDI]

54

Yazardan

Akşam yemeğinde Baran, Araz ve Gülfem vardı sadece.

Sessiz bir şekilde yemekler yenip masa toplanıp bahçede ki koltuklara oturdular.

Gülfem "Araz şimdi sen ne okuyorsun?"

Araz ablasının bildiği halde konu açmak için sorduğunu biliyordu.

"Polislik sınavlarını kazandım yakın zamanda da okula başlıyacam"

Baran da "peki nerden geldi bu heves küçükken futbolcu olmayı düşünüyordun?"

"Bilmem birden karar verdim eh futbolcu bana göre değilmiş demek ki? Zaten kafes dövüşlerini de bırakmak istiyordum sebebim oldu"

Gülfem tebessüm edip "biz onu hallettik bile sen kafaya takma sen polislik için ve ilerisi için ne düşünüyorsan onun için çalış yeter"

Araz ablasına minnetle gülümseyip Baran'a baktı.

"Enişte bey sana çektirmeyeceğimi sanma sakın öyle kolay değil ablamı almak"

Baran ona gözlerini kısarak bakıp "bana bak bücür kayınço hele öyle bir şey yapmayı düşün o zaman seni ne yapıyorum"

Araz onun tehdidiyle ona sırıtıp ablasına bakarak dudaklarını büzdü.

"Beni tehdit ediyor görüyorsun değil mi abla? Ben sadece şakasına demiştim onu"

Baran hayretle Araz'a baktı.

Gülfem dudaklarını birbirine bastırıp gülmemek için biraz bekledi.

Sonra kaşlarını çatıp Baran'a döndü.

"Baran!"

Baran Gülfem'in kendi ismini söylerken ki altında yatan uyarıyı anlamıştı.

Zorla gülümseyip Araz'a dönerek "güzel bücür kayınço ne şakacısın sen öyle?"

Araz keyifle arkasına yaslanıp kollarını bağlayarak "dimi dimi çok şakacıyımdır ben"

Gülfem kolundaki saate bakıp ayaklandı.

İkisi de ona bakınca "saat 11 yarın sabah herkesin işi var o yüzden hadi kalkın"

Aynı anda ikisi de ayaklanıp içeri doğru yürüdüler.

Gülfem kafasını iki yana sallayıp onların arkasından içeri geçti.

Kapıyı kapatıp mutfağa geçip ortalığı topladı.

İşi bitince kardeşinin odasına doğru gidip sessizce içeri girdi.

Üstü açılmış olan kardeşinin üstünü örtüp saçlarını öptükten sonra aynı sessizlikte odadan çıktı.

Kendi odalarına geçip giyinme odasına girdi.

Üstüne pijama takımını giyip banyoya girip işlerini halledip çıkarak sessizce yatağa geçti.

Yatıp üstünü örtüp gözlerini kapattığı anda belinden çekilmesiyle bağırmamak için dudaklarını sıkıca kapattı.

Sırtı Baran'ın göğsüne çarpınca gözlerini açıp "sen salak mısın Baran? Korktum ya"

Baran'ın kıkırdamasını duyunca derin bir nefes alıp vererek "yakında böyle ani hareketler yaptığın için seni yatağa almıyacağım"

Baran kafasını Gülfem'in boynuna koyup boğuk çıkan sesiyle cevap verdi.

"Sen beni kovsanda ben senin uslanmaz bir yaramazın olduğum için gizlice geri gelirim ki hem sen bana kıyamazsın"

Gülfem göz devirip susup uyumaya çalıştı.

Uykuya dalarken Baran'ın yanağından öpüp kulağına "iyi geceler Vaham" dediğini duydu.

Baran kollarının arasında yatan bu güzelin kendisinde bıraktığı etkileri görüp her defasında şaşırıyor du.

Bir gülüşüyle onu içine hapsedip kimsenin göremeyeceğine emin olmak istiyordu.

Araz'la aralarında tatlı bir çekişmenin geçeceğini çok iyi biliyordu.

Yağmur dan sonra gelen toprak kokusu gibi kokan bu kadına sonu gelemeyen şekilde tutulduğunu biliyordu ve onunla birlikte gelecek her türlü zorluğa da göğüs gerecekti.

Gözleri uykuya teslim olurken huzurlu bir uykuya daha teslim oldu.

Bölüm Sonu

Nasıldı?

Sevgiyle kalmanız dileğiyle 🥰💋