Gülfem Arjin [TAMAMLANDI]

10

Gülfem'den

Asel hanımın gözlerinden geçip giden tedirginlik ile gülümsedim.

Lola ve Efsane korumacı yapıya sahiptirler.

Sosyallerdi evet ama eğer şüphelendikleri birisi varsa onu izleyerek suç üstünde yakalayıp yaparlardı yapacaklarını.

Emin bir sesle "sorun yok bana bir şey yapmadıktan veya sevdiğim herhangi bir kişiye bir şey yapmadıktan sonra kimseyle sıkıntıları olmaz"

Asaf bey hemen atılıp "sorun yok getirebilirsin ama kedi olmaz çünkü Cenk'in kedi tüyüne alerjisi var"

Yüzümde buruk bir tebessüm oluşurken "teşekkür ederim ve de kedi getirmem yarın görüşmek üzere"

Baran'ın elini tutup bizimkilere baş işareti verip masadakilere döndüm "geldiğiniz için teşekkürler tanıştığımıza çok memnun oldum daha iyi bir tanışma için tekrar görüşmek üzere kendinize ve sevdiklerinize iyi bakın" gülümseyip arkamı dönerek hep beraber yürümeye başladık.

Dışarı çıkınca yüzüme çarpan sert rüzgar yarının zor geçeceğinin habercisi gibiydi.

Her şeye rağmen gene kötü duygularımı derine gömüp gülümsedim.

Yürümeye devam edip Haldun abinin getirdiği arabaya bindim

Baran da binince hemen arabayı çalıştırıp sürmeye başladı.

"Bir şeyler var ama her zamanki gibi kendin halletmeye çalışıyorsun"

Baran'ın ciddi sesine karşı derin bir nefes alıp "zamanı gelince söyleyeceğimi biliyorsun"

Oflayıp biraz daha hızını arttırıp "zamanı gelince hangi zaman? Başına birşey geldiği zaman mı? Yoksa öldüğün veya öldüğümüz zaman mı?"

"Ya bir kere bizi düşünsen olmaz mıydı? Bizi ne kadar korkuttuğunu, ne kadar üzdüğünü, neden yapıyorsun bunu?"

Derin bir nefes alıp direksiyona vurup "neden? NEDEN YA? Neden herşeyi kendin yapmaya çalışıyorsun? Biz neyiz senin için? Yük müyüz?"

Sinirle söylediği kelimeler kalbime saplanıyordu.

Onları düşündüğüm için attığım her adımı, kendimi düşünmeden attım bana zarar verebileceğini bile bile.

Her zaman yaptığım gibi duygularımın üstünü örtüp ifadesiz bir yüzle "bu konu hakkında daha fazla konuşmak istemiyorum"

Buruk bir şekilde gülümseyip "yeni ailemin evine gidicem eşyalarımı yerleştirmeye yarın biliyorsun zaten biraz ayrı kalmak ikimize de iyi gelebilir belki ondan lütfen biraz ara verelim yoksa ikimizde çok yıpranacak ve üzüleceğiz"

Duran arabayla elimdeki telefonu sıkmayı bırakıp hızla indim.

Kapıyı örtüp hızlı adımlarla açılan kapıdan içeri ceri girip kapıyı kapattım.

Bana bakan Ela ablaya "lütfen kapıyı benden 5 dk sonra aç lütfen" dedim.

İsmimi bağırdığını duymuştum ama durmadan koşup odama girip kilitledim.

Kapılar kırılması mümkün değildi çünkü herhangi bir çatışma durumunda odalarımıza girilmemesi için demirden yapılmıştı.

Camlar kırılmaz cam, odaların duvarları da demirden ve ses yalıtımı vardı.

Telefonumu yatağın üstüne atıp banyoya doğru gitmeye başladım.

Banyoya girip üstümü çıkartıp sepete attıktan sonra soğuk suyu açıp altına girdim.