Ben kimim?
Kim olduğumu bilmiyordum.
Ama bir şey biliyordum ki ben burda kendi yaşam ateşimi söndürecektim.
Benden ışık alıp yolunu görenleri yarı yolda bırakacaktım ama ben kimseyi yarı yolda bırakmak istemiyordum ondan son gücüme kadar devam edice...
Bütün ev halkı hem merakla hem de tedirginlikle arkamızdan geliyordu.
Kapıya ulaşamadan Zeynep'in annesinin sesi duymaya başladık "kimsiniz hanfendi? Kime gelmiştiniz?" Diye arka arkaya sorularını sordu.
Sonra melodik bir kadın sesi duyduk "Ayşenur Rose Savaş" diyerek sustu.
Kapıya varınca bize bakan mavi buz gibi dalgaları olan gözleri dikkatimi çekti.
Üstüne baktığımda giydiği şeylerin iddalı olduğunu gördüm.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Giydiği şeyler)
Asaf beye benziyordu, gece gibi olan saçları ve buz gibi hırçın dalgaları olan mavi gözleri.
Sert ve keskin yüz hatları ile onun kız olan kopyası gibiydi.
Gözlerini gözlerime diktiğinde ne ben çektim nede o.
Hırçın dalgaları beni yutmak istiyordu ama olmazdı ben yaşam ateşiydim kimse yutamaz veya söndüremezdi.
Beni söndürmek isteyenlere cehennemi yaşatır sonra da beni boğmak istedikleri suda boğardım.
Onun yüzünde tehlikeli bir gülümseme oluşurken benimde yüzümde tehlikeli bir gülümseme oluştu.
Fark etmişti benim ona boyun eğmeyeceğimi.
Abimin konuşmasıyla ikimizde aynı anda gözlerimizi ayırıp abime baktık.
"İçeri geçelim birde hepimize soğuk su ama Gülfem'e ve Ayşenur'a ılık su getirebilirmisiniz" dedi Zeynep'in annesine bakarak.
O abimi onaylayıp mutfağa geçerken bizde salona gene aynı şekilde oturduk ama bu sefer Aksel amca yerine Ayşenur oturdu.
Boğazımı temizleyip konuşmaya başladım "herkes kendisini tanıtsın herkes buradayken bir daha uğraşmayız hem"
Başta duran Aksel amca bana ortak olup hemen konuşmaya başladı "ben En büyük amcan Aksel zaten biliyorsun yanımda duran güzel kadın karım olur adı Zehra, yanında duran üçlü benim üçüzler Rüzgar, Poyraz, Araz" dedi neşeyle.
Üçüzlerin yanındaki adam "Aksel abim en büyük amcan dediği gibi sonra baban geliyor sonra da ben yani en sevdiğin Amcan Güney güzeller güzeli karım Kehribar ve yanındakiler sırayla Fera, Polat, Emre, Aydın, Ekim ve en küçükleri Arda" diye söyledi.
Bu sefer diğer ikili koltukta oturan adam konuştu "bende en küçük amcan Güzey yanımdaki karım adı gibi olan Melek yanındakiler bizim eşek sıpaları Tumay, Rasul, Varol, Kenan, Mert ve son olarak güzel prensesim Zehra" dedi gülümseyerek.
Hepsine sadece gülümseyip baş salladım onlarda aynı şekilde karşılık verdi.
Asaf bey "birde halan varda o gelemedi ama sana iyi dileklerini iletmemi istedi" dedi.
![Gülfem Arjin [TAMAMLANDI]](https://img.wattpad.com/cover/314102543-64-k871513.jpg)