Rodzinka jak z obrazka °•Yoonmin/Namjin•°

29. Chore brzdące

Obudziłem się dość wcześnie rano.. szczerze tylko tak myślałem bo zaraz zadzwonił mój budzik który od razu wyłączyłem..nie chciałem obudzić moich skarbów.
Dziś muszę się stawić w biurze po odbiór ważnych dokumentacji...
Nie byłem z tego faktu zadowolony..

Wyszedłem zabierając uprzednio ubrania z mojej szafy i przebrałem się w łazience.

Zszedłem w dół chcąc zrobić sobie kawę tak jak zawsze.
Zobaczyłem na wyspie kuchennej mój kubek z ziarenkami kawy w środku, obok niego była przyklejona karteczka.

"Żabciu śniadanie do pracy masz w lodówce nie zapomnij go zabrać, miłego dnia ❤️"

To było bardzo urocze z jego strony..nie wiem czym sobie na niego zasłużyłem..

Odwróciłem karteczkę i napisałem krótką notkę
"Dziękuję skarbie ❤️"

Nalałem wody do czajnika i czekałem...
W tym czasie mój telefon zaczął wibrować.

Dzwoni "Wściekły Chińczyk 🦊"

- Nie pomyliła ci się godzina? - zapytałem od razu po odebraniu.

- Co? Namjoon to ty? - zapytał jak gdyby pierwszy raz od bardzo dawna mnie słyszał..

-..osłabiasz mnie...- usłyszałem szmery.

- Sorry stary to przez przypadek - zaśmiał się nerwowo.

- Kochanie kto to? - słychać było drugi głos.

- Mhm, ta...to ja już kończę, pozdrów go ode mnie - powiedziałem - I mam nadzieję, że będziesz mógł dziś chodzić - po czym się rozłączyłem.

- Pf - prychnąłem i zaśmiałem się cicho.
Usłyszałem gwizd czajnika co oznaczało, że mogę już zrobić moją wyczekiwaną kawę.

Po wypiciu kawy zabrałem wszystkie potrzebne rzeczy i dokumenty oraz swój telefon.
Wyszedłem z domu zamykając zamek i biorąc swoje klucze.
Tak mieliśmy 2 pary kluczy.
Niekiedy każdy z nas wracał wcześniej od drugiego i musiał jechać specjalnie po klucze..to było męczące.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Wstałem trochę obolały, czując ciężar na swoim brzuchu, leżał tam mały blondynek..który zaciskał mocno powieki..miał czerwone poliki i...widać było krople potu na jego czółku...
Przeczesałem jego włosy do tyłu, wstałem i wziąłem go na ręce.

- Myszko..- powiedziałem cicho.

- Boli mnie tu - wskazał na swoją czoło i wtulił się w moją szyję.
Chodziłu mu pewnie o głowę...moje małe biedactwo..

Wszedłem do kuchni i otwarłem jedną z górnych szafek..z lekami...tak... jedną były aż 4...mam Namjoona pod dachem.

Ale teraz była jeszcze osobna półka na leki dla Jimina.
Wyciągnąłem jeden z syropów, na zbicie gorączki.

- Chodź skarbie weźmiesz lekarstwo dobrze? - mały chłopiec podniósł głowę.

- Mhm - wyciągnąłem łyżeczkę.

- Powiedz Aaa - uśmiechnąłem się do blondynka.

- Aaaa - otworzył buzię i połknął zawartość łyżki.

- Ble..- powiedział i wystawił język, oraz słabo się uśmiechnął.

- Nie dobre? - zaśmiałem się i przytuliłem blondynka.

- Nie - pokręcił głową.
Odstawiłem wszystko na miejsce i ruszyłem z powrotem do pokoju.
Położyłem go na łóżko, przykryłem jego kocykiem i chciałem iść do kuchni żeby zrobić nam coś do jedzenia.

- Mamo...- odwróciłem się i zobaczyłem siedzącego brzdąca przytulającego żółtego pluszaczka.

- Co się dzieje myszko? - usiadłem obok.