** Sir **
Bongbong's POV :
Pagmulat ko ng mata ko ay nakita kong puro puti ang nasa paligid ko.
Am I in heaven? Naitanong kopa sa sarili ko.
Naalala kong may nakita akong magandang mukha bago ako nawalan ng malay siguro anghel siya at sinundo niya ako.
Maya maya ay narinig kong bumukas ang pinto at pumasok si ate imee ang pinsan kong walang kasing kulit pero mabait.
She was holding a basket of fruits.
Pero teka bakit siya andito, nagtataka kong inilibot ang mata ko sa paligid.
Bigla akong napabangon nung narealize kong nasa ospital pala ako at nakaramdam ako ng pagkahilo kaya napahiga ako ulet,
Napahawak ako sa ulo ko na may benda.
"Hey you're still not allowed to move" saway niya sakin.
I'm alive, and that woman saved my life.
"How did I get here ate? Who brought me here?" tanong ko.
Gusto kong makasiguro na hinde ako namalikmata na yung babaeng yun talaga ang nagligtas sakin.
"A woman save your life, can you believe it? Sya ang nadala sayo dito" amused na sabi niya.
"Nasaan na siya?" I sounded desperate kaya nagtaka siya at napakunot noo.
"She.. left ofcourse, kinausap lang siya ni tito I don't know kung ano pinag usapan nila tapos umalis na siya alangan naman bantayan kapa niya dito kagabi" aniya na may pagtataka sa mukha at nagkibit balikat.
Parang bumagsak ang balikat ko sa narinig.
Ni hinde ko man lang siya nakausap or said thank you to her.
I really wanted to see her again.
"We really rushed in here last night after sara called martin that you're here, someone tried to kill you and thats serious" seryuso niyang sabi.
"Sara?" I asked.
hinde ko pinansin ang sinabi niya dahil na curious ko kung sino ang tinutukoy niya.
"Yeah sara, the woman who saved you? Her name is sara" aniya.
"Sara" pag uulit ko sa pangalan.
I don't know but the child I met 20yrs ago popped up my mind.
Alam ko naman na maraming sara sa mundo pero hinde ko maintindihan kung bakit pumasok sa isip ko ang batang nakilala ko noon.
"By the way I have to go bong dumaan lang talaga ako dito para malaman kung buhay kapa" she tapped my head ng mahina na madalas niyang gawin.
"Relax malay mo you'll see her again soon" aniya at ngumiti ng nakakaloko bago tumalikod.Nagtaka ako sa sinabi niya kaya kunot noo ko siyang sinundan ng tingin.
"What do you mean?" pahabol na tanong ko nung nasa pinto na siya banda.
"Wala" aniya ng nakangiti.
Tinignan ko ang kabuohan niya at nakaayos siya mukhang may date pa ata to.
"You look beautiful today ate is it a date?" tanong ko na may halong pang aasar.
Namula naman agad siya.
"Ofcourse not! Diyan kana nga alis nako" aniya at tuluyan nang lumabas ng pinto.
Natawa naman ako sa naging reaksyon niya.
Ate imee is a 50 yrs old divorce woman with 3 kids na puro binata na pero kung maka asta ngayon parang dalaga lang.
Napa iling nalang ako.
Pagkalabas ni ate imee ay saka naman ang pagpasok ni dad at seryuso ang mukha.
Alam kona ang sasabihin nito kaya napabuntong hininga na ako para ihanda ang sarili ko.
"Did you see what happened to you because you didn't listen to me? You almost died, what if that woman who save your life wasn't there, maybe you're dead now that stubborn ass of yours will really kill you bong I'm telling you" mahabang sermon nito.
My mom entered the room at lumapit sakin.
"Thats enough your son is old para pagalitan mopa" ang sabi ni mom kay dad.
Alam kong hinde niya din ako kinakampihan dahil alam niyang matigas naman talaga ang ulo ko.
"I found your bodyguard already and you're having one weather you like it or not" final nang sabi niya.
Alam kong hinde nako pwede kumontra because I already know that my life is in danger.
"What was really happening dad?" tanong ko sa kanya at tinignan niya lang ako.
"You'll know soon" Aniya at hinde na nagsalita.
--
Ilang araw akong nag stay sa ospital para magpagaling.
Now I'm ready for work knowing that I'm completely fine.
I still didn't get to meet the bodyguard that dad is talking about kasi marami naman ang nakabantay sakin sa ospital at hinde padaw oras ng report nung bodyguard ko.
Dad also told me that I already have my secretary and I'm going to meet her today together with the bodyguard he got.
Wala na talaga akong magagawa dahil nag desisyon na siya at naisip ko na pabor naman din sakin.
Pagkapasok ko palang ay madami na ang bumati at nagsabi na mabuti daw at magaling na ako.
Nagpasalamat lang ako sa kanilang lahat.
Papasok na dapat ako sa opisina ko pero sinalubong ako ng assistant ni dad and told me to go to his office dito sa building ko.
Tahimik nalang akong sumunod.
Pagpasok ko sa opisina niya ay nakaupo lang siya sa office chair niya.
Umupo lang ako sa upuan sa harap niya.
Sakto naman ang pagpasok ulit ng assistant niya.
"Sir andito napo siya" inform niya kay dad.
Tumango naman si dad at napangiti.
"sige papasukin mo" utos naman ni dad.
Ako naman ay parang bored na pinapatik ang daliri ko sa glass table.
"Good morning" bati ng isang babae.
Babae?! Napatingin agad ako sa dumating at halos malaglag ang panga ko nung makita ko ang babaeng ilang araw ko nang iniisip.
Napatayo ako nung nagsimula siyang maglakad palapit.
Parang nag slow motion pa ang paglapit niya papunta sa dereksyon namin ni dad.
Seryuso padin ang magandang mukha nito at deretso lang akong tinignan bago tumingin kay dad.
"Son I want you to meet Sara your bodyguard and secretary" he introduced.
This can't be happening,
"Hi nice to meet you, Sir" she said and lend me her hand for a hand shake.
Wala sa sarili kong iniabot ang kamay ko at hinde nakapagsalita.
Sa palagay ko ay natulala yata ako at hinde makapaniwala sa narinig.
A/n : kahit dito man lang magkita na sila hays namimiss kona sila sobra 😭
•••
YOU ARE READING
ALL OF YOU
RomanceTwo person bound by their unsettled past and found each other in a most indefinite circumstances. BBM and Sara fictional story ❤️💚