VEZİR

4. Bölüm - Yer değişimi

Şans bir yerden gülerken bir taraftan da vuruyordu. Emir verdiğine göre toplantıda ki konum sahibi olan kişilerdendi.

Saat kavramım uzun zamandır yoktu. Araba ilerleyeli tahminimce on beş dakika oluyordu. Koltuğun arasında sıkışmıştım. Planımın bu kısmı büyük bir boşluk içeriyordu. Sonsuza kadar bu arabada kalamazdım. Biraz yardımın zararı olmazdı. Tabi kişi yardımı kabul ederse.

Ne olacaksa olsun diyerekten aradan çıktım. Arabanın aynasından adam ile göz göze geldik ve ani fren yaptı.

Kafamı koltuğa vurmuştum. Belinde ki silahı çıkardı ve kafama dayadı. Kurtulmak için yeni bir oyuna girdiğimi kafamda silahın namlusunu hissederken daha iyi anlamıştım.

Kendimi geri çektim ve kafamı tuttum " Çok fevri hareketler yapıyorsun" dedim.

"Kimsin?"

" Bir dost diyelim" dedim alayla. Sonra kendimi tuttum iyi geçinmem ve ikna etmem gerekiyordu.

Adamın telefonu çaldı. Silahı indirmedi ve beni kontrol etmekten vazgeçmiyordu. Aradan telefonu açtı ve hoparlöre aldı.

" Ortalık karıştı " dedi telefondaki kişi ve devamını getirmemişti. Merak uyandırmaya mı çalışıyordu.

" Bela işte her yerde peşimizi bırakmıyor " dedi ve bana bakışlarında kinaye vardı." Ne oldu?" diye tekrar söze girdi.

" Toplantı sırasında evden Timur'un nişanlısını kaçırmışlar."

" Nişanlı olduğunu bilmiyordum. Kimden şüpheleniyormuş? "

" Bizde bilmiyorduk. Herkese bir cephe almış ama bize bir tavrı yok tam tersi yardım istiyor."

Ya şuan da beni geri yollayacaktı ya da beni dinleyecekti.

"Evde konuşuruz" dedi ve telefonu kapattı.

" O nişanlı sen oluyorsun?"

Elimi kaldırdım ve yüzük yok dercesine çevirdim. " Nişanlı olsam bilirdim. Kendi kendine nişanlanmış olabilir mi?" devam edecektim ama cama vuruldu.

" Abi durunca endişelendik sorun mu var?" diye soruldu.

" Hayır " dedi ve camı kapattı.

" Kaba davranmakta haklısın duralı kaç dakika oldu gelmediler. Seni öldürmüş olsam ruhları duymayacaktı" dedim.

" O biraz zor olur hanımefendi" dedi ve silahı indirdi. " Şu anda seni geri götürmemem için bir sebep söyle"

" Beni zorla tutuyordu." dedim insancıl tarafı varsa bu bile yeterdi eğer ki yetmezse ona bilgi vereceğimi söyleyecektim.

Cevap vermedi ve uzunca bir süre yüzüme baktı "Daha detaylı konuşuruz o zaman" dedi önüne döndü ve arabayı çalıştırdı.

Sessiz ve uzun yolculuk sonucu araba durdu. Aynı anda indik. Arkasından peşi sıra gelen arabalardan inen adamlar bana bakışlar atıyordu.

Eve girdiğimizde salonda biri oturuyordu. Bizi görünce kaşlarını çattı.

" Bu kim?" diye sordu.

" Timur'un nişanlısı" diyerekten oda bir koltuğa oturdu ve adamları evin her köşesine dağılıyordu.

" Araba konuşurken nişanlı olmadığımı anlattığımda anladın sanmıştım" dedim. Bu sırada evi incelemeye başladım. Sağ duvar iki tablo vardı. Altındaki masada Aksel Atayar yazılı bir biblo vardı.

Arabasına bindiğim kişi Aksel olmalıydı. Herkes ona bağlı duruyordu ve evden çıkmadan önce Yahya konuşması sırasında "Aksel'in başkanlığı çoğu kişinin işine geliyor" ve "Atayar kuzenler krizi iyi yönetti" dedikleri aklıma geliyordu.