Çok geçmeden Yahya'nın telefonu çaldı.
"Yağız arıyor" dedi.
Ayağa kalktım ve telefonu aldım ve odadan çıktım. Telefonu açtım.
"Ahu nerede?" diye bağırdı. Ben buradan sağır olacaktım aynı ortamda olanların kulaklarına üzüldüm.
Telefonu kulak sağlığım için biraz ileriye tuttum "Buradayım" dedim.
"Orası neresi? Niye tek başına çıkıyorsun?"
"İstediğim sorudan başlayabiliyor muyum?"
"Tabi ki Ahu hanım" dedi. Sesi hala sinirli geliyordu.
"İstediğim yerdeyim, istediğim gibi çıkarım. Kimse de bana hesap soramaz" dedim ve yüzüne kapattım.
Zaten uykum vardı. Birde beni sinirlendiriyorlardı. Çok geçmeden Aksel aradı. Benim telefonum kapalı diye Yahya'yı arayıp duruyorlardı.
"Ahu yanında mı?"
"Yanımda" dedim gülerekten ama bu gülüş neşeden çok uzaktı.
"Neredesin? Adamlara da bir ton laf söyleyip yanına almamışsın"
"Cehennemin dibinde bir daha bana hesap sormaya kalkarsan seni de oraya alacağım" dedim ve telefonu suratına kapattım.
İçeriye döndüm ve telefonu Yahya'ya geri verdim. Koltukta hala rahatsız bir şekilde oturmaya devam ediyordu.
"Kasıntı kasıntı durma Yahya sinirim bozuluyor" dedim. Rahat olabilirdi. Birinin bizi burada bulması imkansızdı. Ayşegül ile buluşmayı istediğim an hayalet olmuştum. Benle birlikte Yahya'da olmuştu.
Dediklerimden sonra ceketini çıkarmış karşı koltukta uzanmış telefonu ile oynuyordu. Gözlerimi kapattım.
Acaba telefonda çok mu ters konuşmuştum? Ama onlarda hesap sorar gibi konuşuyorlardı.
Ayşegül'ün klavyeye dokunma sesleri sinirimi bozuyordu. Beynim sadece seslere odaklanıyordu. Sağa döndüm olmadı, sola döndüm olmadı. Koltukta rahatsızdı. Uyuyamıyordum. Sinirlenip koltuktan kalktım. Yahya çoktan uyumuştu. Can sıkıntısından Ayşegül'ün yanına gittim.
"Senden bir şey rica etsem? Mola vermiş olursun"
Ellerini çıtlattı ve sandalyede gerindi "Sonra kahve de yapacaksın ama"
"Tamam yaparım. Benim evin adresini versem ve oradaki giriş kamerasına -" daha cümlemi bitirmeden ekranda evin görüntüsünü yansıttı.
"Aradığın konumdaki ev bu, giriş ve bahçe kamerasına ulaştım."
Karşımda bahçede oturan bir Yağız vardı. Önünde bilgisayarı vardı ama şu anda sadece geriye yaslanmış gözleri kapalıydı. Elime telefonumu aldım ve mesaj kısmına girdim.
'Uyuyor musun?' Yazdım ve ekrana geri döndüm.
Yağız yaslandığı yerden doğruldu. Elindeki bilgisayarı masanın üstüne bıraktı ve telefonunu aldı. Mimiklerini görmek istiyordum.
"Ayşegül bu ekranın yakınlaşma ihtimali var mı?"
"En sağda üç nokta olan yere bas yakınlaştır seçeneği var."
Hemen dediğini yaptım. Ekran az öncekinden yakındı ve Yağız'ı daha net görebiliyordum. Elimdeki telefon titredi. Mesaj değildi Yağız direkt aramıştı.
"Uyku tutmadı" dedi. O sırada ise ayağa kalkmıştı.
"Ne yapıyorsun?" dedim.
Yüzünde bir tebessüm oluştu "Bunu ben sorsam hesap soruyorsun bana dersin. Şimdi sıra bende hesap mı soruyorsun bana?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
VEZİR
Genç Kız EdebiyatıBir oyunun içindelerdi ve beni de içlerine çekmişlerdi. Kaçtım yakalandım sonra tekrar kaçtım yine yakalandım. Zaman ilerliyordu ve ben çözüme ulaşamıyordum. Geçen zamanlar bana oyunu onların istediği gibi oynamam gerektiğini öğretti. Kurtulmak içi...
