Herkese merhabaaa.
Başlangıç tarihi alayım yazıp bir klişe yapayım mı?
Desteğinize ihtiyacım var. Uslubunca tüm eleştirilere açığım.
Sadece birinci bölüm 18'li yaşlara aittir. 6 sene sonrasından devam etmektedir.
Askeri kurgu diyemem. Erkek karakterimiz asker ama iki karakterde asker olmadığı sürece askeri kurguya pek dahil olmuyor kitaplar.
İyi okumalar...
Sizi seviyorum.
Tüm aşkını kalbine gömenlere ithaf edilmiştir.
Kalbimizde bitiremediklerimize ithaf edilmiştir.
6 sene önce :
"Ölümü öldüren sen
Ölmez miydim gülersen
Keşke ben gelebilsem
Yanına yanına"
Gözümü yerden kaldırmadan son kısımları okumaya devam ettim. Gözlerim belki uzun süre aynı yere odaklanmaktan belki de şarkının ağırlığından dolmuştu.
"Keşke ben gelebilsem
Yanına yanına"
Sonunda bitirdiğim şarkıyla gözümden düşen yaşı kimseye çaktırmadan hızlıca sildim.
Yasin abim elindeki sazı ritme uygun şekilde bitirip o da derin bir nefes aldı.
Her sene olduğu gibi Ramazan Bayramı için köyümüze dönmüştük. Buradaki nene ve dedelerimizi ziyaret edip bir süre kalır, hasret giderirdik. Bu süre bir gün ve on gün arası değişirdi.
Bayramın ilk gününden gelen gençlerle yine caminin arka tarafında oturup parça söylüyorduk. Genelde sesim güzel olduğu için ben söylerdim ama arada herkes coşar beraber halde söylerdik.
"Zeynep, kız ne güzel söyleyiverdin valla he. Şarkıyı söyledin mi yaşadın mı belli değil." diyen Ebrar'la ona bakıp tebessüm ettim.
Konuşsam gözlerimdeki yaşlar firar edecek gibiydi.
Bu şarkının yeri bende çok ayrıydı. Dedikleri gibi sadece söylemiyordum. Yaşıyordum o anı. Tekrar tekrar canlanıyordu gözümün önünde mazi.
"Ay kız bi de hareketli bişeyler söyle de keyfimiz yerine gelsin ya. İçimiz karardı." diyen Eda'yla boğazımı temizledim.
"Valla benden bugünlük bu kadar. İsteyen söylesin." diyerek söylemeyeceğimi belirttim.
"Yasin abi bir sigara ver de yakalım." diyen Yusuf Baran'a Yasin abim paketten sigara çıkarıp uzattı.
Köyde içen Ayşe Ceylin, Ebrar, Eda, Sude ve Aslı da Yasin abimden sigara alıp yaktılar.
Köyümüz elli hane kadar bile olmayacak kadar küçük bir yerdi. Bir bakkal veya market olmadığı için sigara içenler için büyük bir zorluk oluyordu. Onlar için senin benim yoktu. Hepimiz kardeş gibi büyümüştük eskiden. Ama sonradan dağılmıştık. Herkes kendi yaptığı şeyin bedelini ödüyordu şuan da.
Onlar sigara yakınca ben yine sessizliğe gömülmüştüm. Gelmemişti yine geçen senelerde de olduğu gibi. İzmir'den gelen tayfada olan eksikler aramızda pek belli olmasa da benim için çok büyük bir boşluktu.
Köyde babamlar zamanında iş imkanı olmadığı için babam yaşıtları iş için merkeze yada farklı şehirlere dağılmışlar.
Babamın üç kardeşi olarak Balıkesir'deyken büyük halam İzmir'e taşınmış zamanında.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kaybolmuş Kalpler (TAMAMLANDI)
Romance"Hala büyümemişsin Zeynep. Büyü. Büyüt kendini." dediğinde durulmuştum. Sözleri canımı acıtıyordu. Ne daha deminki gibi bir gülümseme nede alay vardı yüzümde. "Belkide sadece beraber büyümek istemişimdir." Sesim güçsüz de olsa ona ulaşmıştı. Adem...
