Helloooo!! Ben geldim aşklarım.
Gümbür gümbür geliyorum hemdeeee.
Bu arada bölümü atmadan önce alıntı atıyorum. Watpad hesabımı takip ederek haberdar olabilirsiniz.
Satır aralarında görüşelim bebekler.
WATPAD DEN KAYNAKLI BİR SORUN VAR BÖLÜMLER KARIŞMIŞ KALDIRSAM BİLE TEKRAR KARIŞIYOR. BÖLÜM SAYILARINA BAKIP ÖYLE OKUYUN!!,
Zeynep Eylül Karaca'dan:
Kime:Bera'm
50. Günümüz doldu. Eylül ayında gittin. Ekim bitti. Kasım başladı.
Baban geldi bugün Altınoluk'a. Bana 'Gelinim' dedi. Bir alakan varmı?
Hayır yani gittin. Daha hiçbirşey konuşmadık. Daha ben sana trip atacaktım.
Gel artık.
57 oldu. Günler hızlı mı geçiyor yavaş mı anlayamıyorum.
Kendi kendime konuşuyor gibi oluyorum. Garip hissettiriyor.
Günaydın. Sensiz 60. güne girdim.
Bu sohbete sen lazımsın Bera.
Son attığım mesajın üzerinden üç gün daha geçmişti. 63. gündeyiz.
Ellerim dudaklarıma giderken dudaklarım aynı hızla iki yana kıvrıldı.
İki hafta kadar önce Necati amca gelmişti Altınoluk'a. Bizi de ziyaret etmiş. Üstelik bana 'Gelinim' diye seslenmişti.
Yatağımda yatarken uyumaya çalışıyordum.
Babaannemin attığı tokattan sonra onun evine bir daha gitmemiştim. Tabi o da bize gelmemişti.
Başta babam öğrendiğinde büyük bir kavga olsa da zamanla babam da yumuşamış, benim de babamla konuşmamla hala huzursuz olsa da içi az da olsa rahatlamıştı.
Annesiydi sonuçta. Bencillik yapıp babama kötüleyemezdim.
Aradan geçen zamanda yengemin hamileliği ilerlemiş ve dört aylık olmuştu.
En son gittiğimiz doktor kontrolünde bir kızı olacağını öğrenmiş ve orada hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlamıştı.
En çok zorluk çeken belki de yengemdi. Aras'la beraber kocasından ayrıydı. Üstelik hamileydi. Bebeğin kalp atışlarını dinlerken de, cinsiyetini öğrenirken de kocası yoktu yanında. Asker eşi olmak, asker olmaktan daha zordu.
Bizim cephe de ise en son öpüşmemizin ardından bir kere bile aramamıştı. Yaşadığı şeyleri duymak bile mahvederken onun bunları yaşamış olması çok ağırdı. Buna rağmen dimdik ayaktaydı. Gücüne hayran olmamak elde değildi.
"Benden hayatımı aldı o haber Zeynep Eylül.Hayallerimi,geleceğimi,sevdiğim kadını aldı benden. Ben baba olamayacağım Eylül."
Söyledikleri tekrar tekrar kulağıma fısıldanırken derin bir nefes aldım.
Hala daha bişeyler kesinleşmiş değilken belirsizliklerin içinde boğuluyordum.
Yengemle minik yeğenime alışveriş yaparken rastladığımız bir kafede işe başlamıştım.
Haftanın altı günü oradaydım. Gündüz gidiyor,akşamları da Aras'la ilgileniyordum.
Aras. Bebeğim.
Dört yaşında bir çocuk olmasına rağmen oldukça olgundu. Babasını sorduğu zamanlar hamileliğin de verdiği duygusallıkla birkaç kez annesini ağlarken gördüğü için annesine babasını sormuyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kaybolmuş Kalpler (TAMAMLANDI)
Romance"Hala büyümemişsin Zeynep. Büyü. Büyüt kendini." dediğinde durulmuştum. Sözleri canımı acıtıyordu. Ne daha deminki gibi bir gülümseme nede alay vardı yüzümde. "Belkide sadece beraber büyümek istemişimdir." Sesim güçsüz de olsa ona ulaşmıştı. Adem...
