Ben geldimmm.
Nasılsınız?
2023 hoşgeldin aşkım. Ama şu garibanları bir güldür be.
Yeni yılda ne yapacaksınız canlarım? Hayal veya planınız ne?
Satır aralarında görüşelim...
Elimde tuttuğum telefona bir kez daha açıp baksam da bildirim yoktu.
Umut Bera gideli bir hafta olmuştu. Bu bir hafta da her gün mesajlaşmış, bazen sesli bazen görüntülü konuşmuştuk. Aklım sürekli onda olsa da bir şekilde devam ediyordum.
Umut'un gidişinden sonra yeni başlamış olduğum kafeye tekrar gitmiştim. Ama ne yazık ki Umut Bera varken beş gün uğramadığım kafeden atılmıştım.
Şimdi ise yengem ve abim miniğe birşeyler bakmaya gittiler bende Aras'ı parka getirmiştim.
Elimdeki telefondan gelen bildirimle gülümsedim.
Bera'm: Napıyor benim yavrum?
Zeynep: Aras'ı parka getirdim. Sen ne yapıyorsun?
Bera'm: İctima bitti. Çocuklarla hangarda oturuyoruz.
Zeynep: Ferit'te var mı?
Yazdığım son mesajla bir süre beklesem de cevap gelmemişti. Telefondan gelen sesle oraya baktım. Umut'un aradığını görünce hemen açtım.
"Eylül'üm ne işi var o şerefsizin bizim mesajlarımızda?" diye sinirle homurdanmasına güldüm.
"Sordum Bera sadece."
"Sorma kızım o şerefsizi." söylenmesine kahkaha attım.
"Parkta şöyle gülme yavrum. Benim göremediğimi başkası görüyor." dediğinde sesi sinirli değil hasret çeker gibiydi.
"Utanıyorum." dediğimde sesim kısıktı. Yanaklarım yanmaya başlamış ve kalbim rotasını şaşırmıştı.
"Ohoo yavrum sen bundan utanıyorsan biz seninle evlenin-" söylemesine devam etmeden kestim lafını.
"Umut Bera!"
Kahkahası kulaklarıma dolarken yüzümde benden izinsiz gülümseme oluştu.
İkimizde bir süre nefeslerimizi dinledik.
"Yavrum yüzünü göreyim mi bi?"
Küçük bir çocuğun annesinden oyuncak istemesi gibiydi ses tonu.
Nasıl reddederdim ben bu adamı?
Benim onaylamam ve onun görüntülü araması saniyeler bile sürmemişti.
"Eylül'üm. Nasıl özledim bir bilsen?"
Yüzünün her noktasını inceliyordum. Traş olduğu için bebek gibi olan yüzü, Ankara soğuğundan kızarmış yanakları, burnunun yanında kalan küçük kahverengi beni...
Her şeyiyle güzel bir adamdı Bera.
"Çok güzelsin Bera." dediğimde kafasını arkaya atıp kahkaha attı.
"Güzel miyim? Yakışıklı olmasın o gülüm?"dediğinde yüzümdeki huzurlu gülümsemeyle başımı iki yana salladım.
"Herşeyinle çok güzelsin Bera'm." dediğimde derin bir iç çekti.
"Keşke yanımda olsan." dediğinde dudağımı dişledim. Gözlerim kızarmış, dolu dolu olmuştu.
"Keşke." sesim kısık ve titrek çıkmıştı. Her konu da ne kadar çirkef ve gamsızsam Umut konusunda o kadar hassastım.
"Yanımda olsan o dişlediğin dudaklarına bende geçirirdim belki dudaklarımı. Yada kıyamaz sadece öperdim." dediğinde gözlerim şaşkınlıkla açıldı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kaybolmuş Kalpler (TAMAMLANDI)
Romance"Hala büyümemişsin Zeynep. Büyü. Büyüt kendini." dediğinde durulmuştum. Sözleri canımı acıtıyordu. Ne daha deminki gibi bir gülümseme nede alay vardı yüzümde. "Belkide sadece beraber büyümek istemişimdir." Sesim güçsüz de olsa ona ulaşmıştı. Adem...
