BÖLÜM 22 ALPEREN ABİ

3.3K 158 24
                                    

Ben geldimmm.

Öncelikle teşekkür etmem gereken biri var. Onunla konuşmadan önce kafamda oluşan kurgudan emin değildim. İlk kitabım değil lakin uzun süredir yazmadığım için bir tereddüt vardı. Yazıp yazıp sildiğim bir bölümdü. Bana yaptığı yorumla verdiği fikirlerle yardımcı oldu. MerveAkn844çok teşekkür ederim

Bu bölüm yüreğinde sevdası olmasına rağmen dimdik ayakta kalan tüm kadınlara ithaf edilmiştir. 🍀

Bera'm: Uyudun mu güzelim?

Elimde duran telefondan gelen bildirimle hızla baktım. Okuduğum isimle büyükçe gülümsedim. Göreve gideli tam bir hafta olmuştu. Bir haftada her salise yüreğim ağzımda, telefon elimde bir mesaj yada bir arama beklemiştim. Ve sonunda öten telefonda beklediğim ismi görmek yüreğime su serpmişti. Ellerim mesaj kısmına girip klavyenin üzerinde dolaştı.

Ben: Uyumadım. Döndünüz mü? Hepiniz iyi misiniz?

Bera'm: Yeni döndük .İyiyiz Allah'a şükür yavrum. Müsaitsen bir seni göreyim.

Okuduğum mesajla heyecanlanmıştım. Buraya mı gelmişti? Hayır gelmemeliydi. Gelirse tüm uğraşlarım boşa giderdi.

Ben: Balıkesir'e mi geldin?

Bera'm: Yok güzelim. görüntülü arayacaktım. Ama en kısa zamanda izin alacağım.

Ben: Odama geçeyim dur.

Bera'm: Bekliyorum güzelim.

Hızla ayağa kalkıp annemle babama iyi geceler diyip odama geçtim. Tabi gitmeden önce anneme kaş göz yapmayı umutmamıştım.

Dolabın aynasına bakıp dağınık topuz yaptığım saçlarıma baktım. Duştan çıktıktan sonra kurutmadığım saçlarımı tepeden kıytırık bir topuz yapmıştım. Tokayı saçımdan çıkarıp hafifçe dağıttım.

Hala ıslak olan saçlarım biraz kabarsa da elimle tarayıp şekil verdim. Üzerimde hardal sarısı swetin kapşonunu düzelttim.

Bera'ya yazmak yerine direk görüntülü aradım.

Saniyesinde açıldığında kocaman gülümsedim.

Karşımda benim gibi kocaman gülümseyen adamı ekranda görebildiğim kadar süzdüm. Dudakları soğuktan çatlamış, ve soğuktan yanakları biraz kızarmıştı. Onun dışında bir hasar yoktu.

"Nasılsın güzelim?"

"Beni boşver sen nasılsın? Tim nasıl?"

"İyiyiz güzelim. Hasar yok, herkesin kaporta sağlam." ikimizde dediğine güldük.

"Sen naptın ben yokken?" dediğinde dudaklarımı büzüp düşündüm.

"Gizem geldi. Onunla vakit geçirdim."

"Ne işi var senin yanında? Seni sıkıştırdı de mi?" dediğinde kahkaha attım.

"Napsın Bera Bey? Kuzeninin ağzından lafı senelerce alamayınca bana geliyor." dediğimde ben gülsem de o kahkaha attı.

"Hiç boş durma güzelim. Yapıştır lafı hemen. Sakın altta kalma." dediğinde bu sefer ben kahkaha attım.

"Hadi ama Bera? Ben ne zaman altta kaldım da şimdi kalacam? Racona ters."

"Bak hele bak. Laflara bak. Sen böyle konuşunca eskiler geliyor aklıma."

Eskiler. Günleri saat saat hesapladığım eskiler. Onla geçen ve onsuz geçen günlerim.

Kaybolmuş Kalpler (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin