2 Ay Sonra -
" Güzelim, bak kendini çok üzüyorsun. Bebeğimiz de etkileniyor. " Üzüntüyle Kerem'e baktım.
" Kerem, İrem çok iyi yüzme bilir nasıl olur da hâlâ ortaya çıkmaz iki ay oldu. "
İrem yüzme konusunda çok iyiydi. Hatta dereceleri bile vardı. Annesinden gizli yarışmalara katılırdı. Telefonuma gelen mesaj sesiyle irkildim. Tanımadığım bir numara vardı ekranda.
0544*******;
Sana vereceğim adrese gel ama kimseye bir şey söyleme. Tamam mı Miloş?
Kalbim heyecandan duracaktı neredeyse. Bana sadece İrem derdi Miloş diye. Ya yaşıyorsa? Bir mesaj daha gelmişti, konum atmıştı mesaj atan kişi.
Hemen hazırlanıp arabama atladım. Yanıma biber gazımı ve elektroşok cihazımı da almıştım. Atılan konum deniz tarafını gösteriyordu.
**
Deniz kenarındaki eve geldiğimde çevrede kimse yoktu. Şok cihazını elimde tutup eve yaklaştım. Kapısı aralıktı.
" İrem? Burada mısın? " Ses gelmeyince içeri girdim. İrem koltukta oturuyordu. Yaşıyordu. Sıkıca sarıldım, gözyaşlarım yanaklarımdan akıyordu.
" S-sen yaşıyorsun, buradasın.. " İrem gülümseyip kafa salladı. Yanına oturdum.
" Neden yaptın, öldün sandık. Hepimiz perişan olduk. Günlerce seni denizin içinde aradık İrem. Aylarca seni aradı Aslan, umudunu hiç kaybetmedi. "
İrem elimi tutup beni susturdu.
" Denize atladığımda hiç bir şey düşünmedim. Sadece aklımda Aslan'ın bitsin dediği an vardı ve sinirlendim. Öylece durdum suyun içinde, oksijenimin azaldığını hissediyordum. Son hatırladığım bilincimin kapanmaya başlamasıydı. Gözümü burada açtım, yaşadığıma o kadar çok şaşırdım ki. "
İçeri yaşlı bir adam girmişti. Adama dikkatli baktığımda İrem'in babası olduğunu gördüm. İrem daha çocukken annesiyle babası boşanmıştı ama İrem babasıyla görüşmeye devam etmişti.
**
" Öyle işte, babam bizi takip ediyormuş. Ben atlayınca o kurtarmış beni ve buraya getirmiş. Dönmeyi düşünmüyorum ama Aslan'ı görmem lazım. Sen mesaj atıp buraya çağırır mısın? "
Kafa sallayıp bizimkilere yazdım. Sonra İrem'e dönüp tekrar sarıldım. " Teyzesi bak, bebeğim büyüyor. İleride senin de bir çocuğun olacak ve biz birlikte büyüteceğiz çocuklarımızı. "
İrem sadece gülümsedi. Aslan'ın sesini duyduğumuzda hemen dışarı çıktık. Aslan, İrem'i görünce koşup sarılmıştı ama İrem karşılık vermiyordu.
" Kurban olduğum nolur bişey de. İki ay oldu sensizim, öldün zannettim. Ben seni sevmekten bıkar mıyım İrem? Çok seviyorum seni yemin ederim. O zaman çok üzerime gelmiştin ve bitsin dedim ama köpek gibi pişmanım. Lütfen affet beni. "
İrem arkasını dönüp babasına baktı. Sonra bize döndü. " Biz babamla yurtdışına çıkmaya karar verdik. Uçağımız bir kaç saate kalkacak."
Aslan'a baktı. " Bizi iki ay önce sen bitirdin Aslan. Hoşçakal. "
**
İrem gitmişti. Aslan perişandı, hepimiz üzgündük. Aslan seviyordu onu ama İrem'i çok kırmıştı.
" Ne düşünüyorsun bitanem? " Kerem'e döndüm. " Aslan ve İrem'in ne olacağını. Böyle bir sonu haketmiyorlar Kerem. "
Kerem kafasını salladı. Ardından içeri İrem girdi. Ona şaşkınlıkla baktım. " Ne oluyor burda, anlatacak mısınız? " dedim sinirle.
" Seni aramadan önce Kerem'i aradım. Biliyordu yaşadığımı. Aslan'a bir ders vermek istiyoruz, akıllansın. Bir kaç gün sonra evine girip ona hayatının şokunu yaşatacağız. Delirdiğini sanacak."
2 Gün Sonra-
" Her şey hazır. Aslan da gelir şimdi. "
Serkan ve Kerem kayıt cihazını ayarlamıştı. Ben de İrem'i hazırlıyordum.
" Aslan annesiyle kavgalıymış o ara. Annesi seni istemiyormuş , o da kavga etmiş. Sonra sen de üzerine gidince bitirmek istedi demekki.
" Ne olursa olsun bitsin dememeliydi Mila."
Kapı açıldığında Kerem odaya girdi. " Hazır mısınız? Aslan bahçede şuan, eve girmek üzere. O girdikten sonra başlayacağız, sakın ses yapmayın evde olduğumuzu anlamamalı. "
Kerem, ben , İrem ve Serkan misafir odasına girmiş dizüstü bilgisayardan evi izliyorduk. İrem mikrofona konuştukça sesi evde yankılanacaktı. Aslan içeri girmiş, önce mutfaktan içki şişesini almış sonra salona geçmişti.
" Bu kameraları koymamız iyi oldu. " dedi Kerem. Aslan bir dikişte votkayı yarıya indirmişti.
" Başlıyoruz.."
**
Aslan-
Yarım şişe votkayı içtikten sonra mutfağa girip dolaptan kolayı ve dünden kalan pastayı çıkardım.
" Çok içiyorsun, bu kadar içme demiştim aşkım. "
Aniden arkamı döndüm. İrem'in sesiydi bu. Sanırım gaipten sesler duyuyordum. " En sevdiğim pastadan almışsın. "
" Sen gerçek değilsin! "
" Kendine gel Aslan. İrem gitti. " Sonra tekrar İrem'in sesini duydum.
" Sen beni hiç sevmedin ki.. Ben sevilmek istemiştim, sana aşık oldum ama yarı yolda bıraktın. Sen kimseyi sevemezsin Aslan! "
Sinirle tezgahın üzerindeki pastayı yere fırlattım. " Sevdim ulan, sevdim. Kendimden bile çok sevdim. Sen Kerem'e aşıkken de sevdim. Ona aşkla bakarken de sevdim. Hep sevdim ama görmedin beni. Ben seni bu kadar çok severken sen ilk hatamda sildin beni. "
Gözlerimden yaşlar akıyordu. Karşımda duran kişiye baktım. İrem oradaydı bana bakıyordu. Kafamı ellerimin arasına aldım. Deliyordum sanırım.
" Gerçek değilsin, ben deliriyorum. Ben deliriyorum. "
Elimi tutan ellere baktım. " Gerçeğim sevgilim. Buradayım. "
**
" Lan delirdim sandım, böyle mi ders verecektiniz bana. " diye bağırdım karşımda duran angutlara.
" Gerçek duygularını öğrendik işte. İyi oldu. Bir daha aynı şeyleri yapmazsın. " dedi İrem gülümseyerek. Ona sarıldım.
" Yapmam sevgilim. "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalbimdeki Yara
Teen FictionGüzeller güzeli Mila, çapkın playboy Kerem'i değiştirebilecek mi? " Sen sadece benim kağıt üzerinde karımsın, bu kadar. Benden bir beklentin olmasın. "
