Kalbimdeki Yara

37-

Asu-

Tam üç sene, Serkan olmadan üç sene.. Onu çok özlemiştim. Kızım onu bilmeden büyüyordu. Baba demeyi öğretmiştim ona. Babasının fotoğrafını gördüğünde baba diye bağırıp babasını öpüyordu.

" Sude, anneciğim hadi ye artık." Son bir kaşık kalmıştı ama inat edip yemiyordu. Kapı çaldığında mama kâsesini orta sehpaya bırakıp kapıyı açtım. Kuzey abi gelmişti kucağında Ada'yla.

" Hoşgeldiniz, hadi gelin. "

Sude, Ada'yı gördüğünde çok sevinmişti. Ada yaşına göre çok olgun bir bebekti. Yaşıtlarına göre birden fazla cümle kurabiliyordu. Bence bunun evdeki iletişimle de alakası vardı. Ben çok ilgilenemiyordum Sude'yle. Bazen aktivite yapıyorduk birlikte ama yeterli değildi demekki. Çünkü Sude tam olarak konuşamıyordu. Cümle kuruyordu ama tam değil.

**

Sude ve Ada oturmuş oynarken biz de Kuzey abiyle kahvelerimizi içiyorduk. Yağmur'un neden gelmediğini merak etmiştim.

" Yağmur neden gelmedi? Umarım ben onu kıracak bir şey yapmamışımdır." Kuzey abi elindeki fincanı masaya bıraktı. Bıkkınlıkla iç çekti.

" Yağmur artık Ada'nın bakıcısı değil.Bir hafta oldu işten ayrılalı. En baştan yanlış seçimmiş zaten Ada için."

" Yağmur sana ve Ada'ya çok değer veriyordu. Yanlış anlama ama sana karşı bir ilgisi var gibiydi ve tabi senin de ona. " Yerinde rahatsızca kıpırdandı ardından bana baktı.

" Ben tek bir kadını sevdim o da öldü. Başka birini sevemem Asu. "

**

Yağmur-

İki haftadır arkadaşımda kalıyordum. Babam beni aramayı bırakmıştı. Melih öldükten sonra çok şükür peşimi de  bırakmıştı. Duyduğuma göre Melih uyuşturucu bağımlısıymış. En son uyuşturucu aldıktan sonra intihar etmiş.

" Yağmur, iş aramak için acele etme.Dinlen biraz. "

Gülümsedim. " Bugün bir yerle konuştum, garson olarak başlayacakmışım. Çok iyi bir kafe, yurtdışında da şubeleri varmış. Hem maaşı da iyi, biraz idare edeyim de ayrı eve çıkarım. "

Sinem elimi tutup gülümsedi.

" Biliyorsun biz arkadaşız, neye ihtiyacın olursa bana söyle."

**

Sabah hazırlanıp işe gittim. İlk iş günüm olmasına rağmen hiç heyecanlı değildim. Kafenin sahibi Cansu Hanım çok tatlı biriydi.

" Bence ilk güne göre çok iyi gidiyorsun. Son iki masa kaldı onların da siparişini al sonra biraz dinlen. "

Kafa sallayıp hemen işimin başına döndüm. Buradaki çalışanlar da çok iyi insanlardı.

**

Kuzey-

1 Ay Sonra-

" Yağmuy gelşin! "

Ada gece  gündüz Yağmur'u sayıklıyordu. Ona çok alışmıştık ikimiz de. Kötü davranmıştım, onun bir suçu yoktu ki. Beni öpmüştü ama ben de ona karşılık vermiştim. Sonra da sanki o hatalıymış gibi kovmuştum onu.

Hemen Kerem'i aradım. Kerem yurtdışına gittikten sonra çok değişmişti. Yanında bir kaç koruma çalıştırıyordu. Kimi araştırmak istesem Kerem'e söylüyordum ve hemen buluyordu.

" Kerem, birini bulman lazım. Yağmur Sönmez, Ada'nın bakıcısı kayıp. "

Kerem beni  bir kaç dakika beklettikten sonra konuştu.

" Tesadüfün böylesi. Yağmur şuan Mila'nın eski kafesinde çalışıyor. İşe Cansu almış. "

**

Kafeye gittiğimizde Yağmur oradaydı. Garson olarak girmişti işe. Yanımdaki Ada'ya döndüm.

" Yağmur ablan orada. " Ada elimi bırakıp Yağmur'a koştu.

" Yağmuyy! "

" Ada! "

Birbirlerine sarıldıklarında gözlerim dolmuştu. Yağmur'dan özür dilemeliydim. Yanlarına gittim.

" Biraz konuşabilir miyiz? "

**

Yağmur -

" Burası eskiden Mila'nın kafesiydi. Şuan ki sahibi Cansu da Mila'nın çalışanıydı. Mila giderken ona devretmiş. Yağmur, ben çok özür dilerim. Senin hiç bir suçun yoktu. "

Elimdeki çay bardağını masaya bırakıp ona döndüm. Kalbimi çok kırmıştı.

" Böylesi daha iyi Kuzey Bey. Hem sizden uzak durmam daha iyi. " Masanın üzerindeki elime uzanıp tuttu. Geri çekmemiştim.

" Benim için değil, Ada için. Gece uykularında seni sayıklayıp ağlıyor. Lütfen beni affet ve eve dön. Bir daha öyle davranmayacağım sana. Ben hâlâ atlatamadım Tuğçe'yi. Sanki başkasını seversem ona ihanet edecekmişim gibi geliyor. "

Elimi elinden çekip parkta oynayan Ada'ya baktım. " Tamam, Ada için döneceğim. "

Karısını unutamadığını biliyordum. Ada'ya da sürekli annesinin resimlerini gösteriyordu tanıması için. Ada annesinin öldüğünü biliyordu ona pedagog eşliğinde söylenmişti ama daha küçüktü ve anlamıyordu.

Ada için dönecektim o eve. Sadece işimi yapacaktım ve Kuzey'i unutacaktım.