Kalbimdeki Yara

41-

" Şimdi siz birlikte misiniz yani?"

Asu'nun şaşkınlıkla sorduğu soruya gülümseyerek karşılık verdim. Kuzey ve ben iki aydır birlikteydik. Bu duruma en çok Ada sevinmişti.

" Evet, nasıl oldu anlamadım ama Kuzey beni sevdiğini söyledi. Hiç beklemediğim bir anda hem de."

Asu gülümseyip kucağındaki Sude'yi koltuğa oturttu.

" Kuzey abi zaten seni seviyordu ama cesaret edemiyordu. Tuğçe'nin ölümü çok etkiledi onu. Çok zor günler geçirdiler ama artık sen varsın. " Sonra devam etti.

" Ada nasıl tepki verdi? Ona söylediniz mi? " Kafa salladım.

" Ne zaman evleneceksiniz diye soruyor her gün. Evlenmek için çok erken bana göre zaten Kuzey de şuan evlilik düşünmüyor."

**

Asu'yla geçirdiğim bir kaç saat bana çok iyi gelmişti. Eve geldiğimde Kuzey ve Ada mutfakta yemek yapıyordu. Montumu askılığa asıp yanlarına gittim.

" Ne yapıyorsunuz bensiz? "

Ada gülümseyip yanıma koştu. Bugün onlar baba-kız vakit geçirmek için evde kalmışlardı. Ada'yı kucağıma alıp yanaklarını öptüm.

" Şana yemek yaptık. Tok güzey oydu. "

Zil sesini duyunca Ada'yı yere bırakıp kapıyı açmaya gittim. Kapıyı açtığımda görmeyi beklemediğim biri vardı karşımda.

**

" Size sürpriz yapmak istedik. Kerem'in burada toplantısı vardı. Yarın gece tekrar döneceğiz. "

Mila abisine sarılmış ayrılmıyordu. Ada halasının elini tutup kaldırmaya çalıştı.

" Hala, biyaz da Yağmuy ablam şayılsın babama. Onlay evlencek."

Mila ve Kerem şaşırmıştı. Kuzey oturup Mila'ya olanları anlattı. Tuğçe'nin ölümünü kabullenip yeni bir sayfa açmak istediğini, bana olan duygularından artık kaçmak istemediğini söylemişti.

Asu ve Serkan geldiğinde kapıyı Mila açtı. Asu abisini ve yengesini görünce çığlık atıp onlara sarıldı.

" Ya sizi çok özledim. Umarım temelli gelmişsinizdir. Sizsiz olmuyor. "

Mila gülümseyip koltuğa oturdu. Kerem de kucağındaki Yiğit'i bırakıp Mila'nın yanına oturdu.

" Ada, şenle oynayalım. "

Yiğit ve Ada birlikte odaya çıktığında biz de oturup rahatça konuşmaya başladık.

**

" Bu kadar mıydı yani? Hemen gidiyorsunuz. " dedi Kuzey, Mila'ya sarılırken.

" Siz de gelin. Hem daha çok kalırsınız. Biz işler yüzünden çok fırsat bulamıyoruz. " Mila ve Kerem'e sarılıp onları kapıya kadar geçirdim. Ada da Yiğit'e sarılmış ağlıyordu. Sonra Mila'ya baktı.

" Hala, Yiğit bijim evde kalabiliy mi? "

Mila ve Kerem arabalarına binip gittikten sonra iki saat Ada'yı sakinleştirmeye çalışmıştık. Zar zor uyumuştu. Babası ona yaz tatilinde yurtdışına halasının evine gideceğimizi söylemişti.

" Yağmur, ben bu işi geciktirmek istemiyorum. Evlenelim. Biliyorum acele ediyorum ama seni gerçekten seviyorum. Artık kendime yalan söylemeyeceğim."

Gülümseyip ona sarıldım.

" Ada çok sevinecek. Ama önce onunla konuşmalıyız. "