Ada'nın ateşi nihayet düşmüştü. Eve geldiğimizde saat gecenin ikisine geliyordu.
Umut çocukları yatırıp yanıma geldi. Endişeli gözüküyordu.
" Güzelim, doktoru duydun değil mi? Stresten ve üzüntüden ateşi çıkabilirmiş."
Kafa salladım. Ne yapacağımı bilmiyordum. Onu çok seviyordum ama çok da üzüyordum.
" Umut , ben aşamıyorum. Ege'yi doğururken çok korktum biliyorsun. İyi ki yanımdaydın yoksa başaramazdım. Ada'ya kötü davranmak istemiyorum biliyorsun sen de olanları. Onun o kadını bu kadar sevmesi zoruma gidiyor. "
Ben ataklar geçirdiğimde Umut hep yanımdaydı. Yurtdışında tedavi olmuştum iyiydim. İyileştiğimi düşünüyordum ama ataklar geri dönmüştü. Umut'un ataklarımın döndüğünden haberi yoktu söylemeyi de düşünmüyordum.
" Yarın Kuzey gelecek Ada'yı görmeye. Lütfen bir sorun çıkarma tamam mı? Ben Ada'yla konuştum, babasına bir şey anlatmayacak. Ada çok akıllı bir çocuk Tuğçe. "
**
Kuzey geldiğinde Ada çok mutlu olmuştu. Ayak üstü bir kaç dakika konuştuk.
" Tuğçe, Ada'nın fıstığa ve peynire alerjisi var sakın yedirme." dedi. Kafa salladım tamam dercesine.
Ada babasıyla bir kaç saat vakit geçirip gelmişti. Eve geldiğinde çok mutluydu. Onu böyle mutlu görmek beni de mutlu etmişti. Yanına gittim.
" Anneciğim, babanla neler yaptınız anlat bakalım. "
Ada gülümseyip anlatmaya başladı.
" Payka gittik, sonra Yağmuy abla geldi. Onu çok öjlemişim." dedi. Sonra bana baktı, pot kırdığının farkındaydı. Gülümsedim.
" Merak etme kızmayacağım anneciğim."
Ada yanıma gelip elimi tuttu.
" Ben onları çok öjlüyorum anne." dedi. Bana ilk kez anne demişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalbimdeki Yara
Teen FictionGüzeller güzeli Mila, çapkın playboy Kerem'i değiştirebilecek mi? " Sen sadece benim kağıt üzerinde karımsın, bu kadar. Benden bir beklentin olmasın. "
