Always You [ Completed ]

C h a p t e r 10

Chapter 10

Zynon P.O.V

Seeing my brother Klayon silently looking in his phone, curiousity make me come near him and secretly looked behind his back.

'Z'?

Who the hell is Z? Is that even a name?

"Do you want me to get rid those eyes of yours?" I frozed, how can he that fast? F-ck!

"I was just passing, by the way dinner is ready" I reason out and tap his shoulder as I begun to walk awat from him, I sigh. That was scary, tch!

I quickly went upstair to take a cold shower, being the last born is not easy, I can't do anything I want because of my siblings full authority in this house. I'm not a kid anymore and it suck when they treated me like a baby lalo na ang kapatid kong babae, she's so annoying but heck I respect her so much, I can't utter a word when they are around, even my mom she's often pinch my cheeks, now it's getting bigger.

Seeing my reflection, yeah we have much figures with Azrac, but he's more mature to look than I am. I hate that. I smirk with my second though, tomorrow I will be free to that freakin' contract.

Azra P.O.V

Inaantok pa rin ako pero hindi na ako pwedeng matulog dahil tumunog na ang alarm clock ko, bagot bumangon at pumunta sa banya para maghilamos. Bago ako lumabas ng kwarto sinuot ko muna ang spongebob at patrick kong inside sleepers, bali magkaiba sila, sa kaliwa ko si patrick at sa kanan nanam si spongebob.

Pababa na ako ng hagdan ng may marinig akong hindi pamilyar na boses sa baba, may bisita ba sina mama? Ang aga aga e bumibisita na kaagad, di ba nila alam sa umaga ay working hours, kong saan busy sa pagmamadali ang lahat?

Hikab-hikab akong bumaba habang nakapikit ang mata, huwag kayo memorize ko na ang steps dito sa hagdan namin, grabe inaantok pa rin ako.

Pagbaba ko ay dirediretso lang ako sa lamesa at umupo pagkatapos ay isinandal ko ang ulo ko sa kamay ko na parang napoproblemahan. "Anak?" naramdaman kong niyugyog ako ni papa.

"Hmm" ang tanging nasabi ko

"Nandito si Azrac,  hoii umayos ka Azra!" rinig kong sigaw ni mama mula sa kusina. Azrac? Sinong Azrac? Baka si Josefa? Minsan kasi andaming pangalan no'n pero imposible naman ata na azrac e, kalalaki nung pangalan, masculine. Tapos si Josefa ay gusto ang mga pambabaeng pangalan. Paano kapag naging totoong lalaki na talaga siya no? Omg!

"Hala!" gulat na sabi ko napatayo.

"Azra boses mo, nandyan si Azrac" tinignan ko kong sino ba talaga si Azrac na kanina pa banggit ni mama, pero si Klayon ang nakita kong nakaupo sa sofa namin at seryosong nakatingin sa akin. Napaawang ang labi ko at kunot ang noong tinignan siya.

"Azrac?" nagtatakang tanong ko

"Yeah" nakangiting sabi nito.

"Paanong naging azrac ang pangalan mo? E diba Klayon ka?"

"It's a long story" ani nito, ako naman ay tumango lang pero di matanggal ang pagtataka sa aking mata habang nakatitig pa rin dito.

Maglalakad na sana ako pabalik ng hawakan niya ang kamay ko, nabigla ako dahil parang may kakaibang dumaloy sa katawan ko ng hawakan niya ito "Your bruises, where did you get those?"

"Kinalmot ni floraine iyan at natalsikan din naman ng mantika pero wala na di na naman masakit e" sagot ko at maikling ngumiti. Kita ko ang pagtiim ng bagang niya at seryoso ang tingin dito. Hindi ko alam kong paano patatagalin ang usapan kaya sakto naman inihanda na ni mama ang hapag kainan.