Always You [ Completed ]

C h a p t e r 30

Chapter 30

Marami ang mga tumitingin sa aming mga emplayado nang maglakad kami papalabas ng exit, ako pa nga ang bumabati sa kanila pabalik dahil walang balak itong kasama ko na magsalita ako tuloy ang nahiya.

Paglabas namin ng exit ay nakahanda na ang sasakyan ni Klayon sa labas. Binigay kay Klayon ang susi, wala man itong imik samatala ang lalaki ay binati pa nito.

"Salamat kuya" saad ko, wala itong naging tugon at tumango lang bago naglakad paalis.

"Pookiebear you're hungry right?" tumango ako sa tanong ni Klayon.

"Then make it faster, Za" pinagbuksan niya ako ng pinto at dali akong pumasok.

"Sungit" bulong ko.

"I'm just worried knowing you hadn't eaten yet"

"Ikaw ba kumain ka na?" hindi ito nakasagot kaya umayos ako ng upo at isinandal ang likod ko sa upuan nang marinig ko ang pagbuntong hininga nito.

"I haven't eaten yet Za"

"Bakit naman?" nakakunot ang noo ko.

"You haven't eaten yet, that's why" nanlaki ang mata ko at magaan na pinisil ang pisngi niya habang nagdadrive.

"Edi parehas na pala tayong gutom" sabi ko at napuni ang tawa namin sa kotse. Isang kamay niya ngayon ang nagdadrive habang ang kaliwang kamay naman nito ay nakahawak ng mahigpit sa kamay ko.

"Next time I'll promise, kong may mga pupuntahan ako, I'll tell to you first. I'll will let you know everything, Za I'm really sorry"

"Kanina ka pa nag-sosorry. Klayon okay na diba? It's already happened" napaenglish tuloy ako.

"I have a good news, my father won't let me do the task after this month end. Now you fully have my time Za" nanlaki ang mata ko at dahil sa saya bigla ko siyang niyakap pero mabilis din akong bumitaw daw nang maalala kong nagdadrive pala siya. Jusme buti iilan lang ang mga sasakyan.

"Worried huh?" nakangising taning nito.

"Aba sino namang hindi"

"Don't worry I'm an expert driver"

"Nagyabang pa" bulong ko, rinig ko naman ang pagtawa nito.

NANDITO Kami ngayon sa isang Korean restaurant, dito ko naisipang kumain hehe. Aba libre na ito kaya lubus-lubusin na. Di ko naman afford ang paganito e. Isa pa ito lang ang mas familiar ako na kainan, iyong iba kasi kakaibang mga pangalan na hindi ko alam kong ano ang mga pagkain nila.

Nakahawak ako ngayon ng chopsticks, pero juicecoke ang hirap! Buti pa si Klayon ay gamay niya na ang paggamit samantalang hindi ko pa nakakalahati ang pagkain ko.

"Ayaw ko na suko na ako" sabi ko at kinuha ang kutsara, aba gutom na ako, oo.

"Here" sabi ni Klayon, nasa harap ko na ang shrimp at hawak hawak ni klayon ang chopsticks. Kinuha ko ang shrimp gamit ang kamay ko sabay subo sa bibig ko na siyang ipinagtataka ni Klayon.

"Why did you get it, I was supposed to feed you" doon ko lang narealize na imbis na subuan ako ni Klayon kinamay ko pala ito HAHAHA.

"Dapat kinain ko na kaagad noh? Bakit ko pa ba hinawakan e sinusubuan mo na ako?" nagtatakang tanong ko.

"Tss, your not in your proper mind" aniya.

"Continue eating, stop talking now. It feels like I'm with a three years old kiddo" inirapan ko naman ito at sumubo ulit ng kanin. Syempre pinunterya ko na lahat ng putahe, hehe sa tv ko lang noon nakikita ito pero ngayon nasa harapan ko na.