Üzgünüm Sana Aşık Oldum!

23. Bölüm

Güneş  odasına girer girmez eline geçirdiği ilk şeyi dışarıya fırlatarak avazı çıktığı kadar çığlık atmıştı! "Adi herif, senin..." genç kız avazı çıktığı kadar bağırırken odasını darmaduman etmişti. Doğu bahçede yan tarafına kırılan camla birlikte düşen abajura bakıp hızla eve girmişti. Güneş'in sesi tüm evde yankılanıyordu, odasının kapısına kadar geldiğinde ise Işık ile göz göze gelmişti. Işık babasına bakarken gözleri yaşlanmaya başlamıştı. 

"Baba, Güneş abla neden bağırıyor?" diye sorduğunda ise genç adam oğluna sarılarak onun korkudan titreyen bedenini sakinleştirmeye çalışmıştı. "Tamam oğlum sakin ol, Güneş ablan iyi sadece biraz bana kızdı!" küçük çocuk babasının sözleri ile ağlamaya başlarken Doğu geri çekilerek oğlunun yüzüne bakmıştı. Yanağından aşağıya akan yaşı silip onu teskin etmeye çalışmıştı. "Yapma ama böyle bak o iyi sadece biraz sinirli o kadar. Şimdi seni odana götürelim." Genç adam Işık'ı kucağına alarak odasına götürürken Şahin'e de onu takip etmesini işaret etmişti. 

Güneş sinir krizini geçirdikten sonra yatağının üzerinde uyuya kalmıştı. Onun sesini duymayan Doğu merak ederek odasının kapısını tıklatmış ama cevap alamayınca kapının kolunu zorlamıştı. kapının kilitl olduğunu gören genç adam yedek anahtarı alarak sessizce kilidi çevirerek ağır bir şekilde odaya girmişti. Genç kızı yatağının üzerine kıvrılmış bir şekilde uyurken görünce duraksamıştı. Sessiz bir şekilde yanına yaklaşıp ona baktığında gözlerinin hala yaşlı olduğunu görünce içi acımıştı. Yatağın yanına çökerek dikkatle genç kızı izleme başladı. Güneş arada iç geçirirken genç adam da onunla birlikte iç geçirmişti. "Özür dilerim!" kısık sesle konuşurken genç kızdan gelen "Adi herif!" sözü karşısında irkilmişti. Genç kız uykusunda sayıklıyordu. Doğu sessiz bir şekilde odadan çıkarken, Güneş yatağında daha da sokularak uyumasına devam etmişti. 

Güneş en parlak ışıklarını gecenin karanlığına inat günü aydınlatmaya devam ediyordu. Ortalık durulmuş gibi görünse de hiç bir şey göründüğü gibi değildi. Genç adam sabaha kadar uyumamış şimdi de çalışma odasına girerek daha kahvaltısını bile yapmadan çalışmaya başlamıştı. Akılında hala Esra'nın oğlunun karşısında çıkmış olması duruyordu. Okulunu değiştirmeye karar vermişti başta ama Işık'ın öğretmenlerini sevdiğini biliyordu. Üstelik bu zamanlama yanlış olabilir ve oğlu içine kapanabilirdi. Derin bir iç çekerek ellerini saçlarına daldırmıştı. Ne yapacağını ilk kez bilemiyordu. Bu sırada Aslı Hanım elinde kahve ile odaya girmişti. Patronunun dalgın bir şekilde düşündüğünü görünce küçük bir boğaz temizleme sesi ile kendi varlığını belli etmişti. Bakışları Aslı hanımı bulunca düşüncelerinde ki soruyu dile getirmişti. "Güneş uyandı mı?" Aslı hanım onun sorusu karşısında biraz gerilmişti. Önceki gün olanlardan sonra tüm gün yemeğini yemeyen Güneş sabah erkenden evden ayrılmıştı. 

"Güneş hanım erkenden çıktı Doğu Bey!" Doğu duyduğu sözlerle irkilmişti. "Çıktı mı? Nereye gideceğini söyledi mi size?" Doğu yerinden kalkarak kadının karşısına geçmişti. Gözleri merakla Aslı hanıma bakıyordu. "Söylesene, sana nereye gideceğini söyledi mi?" Aslı hanım başını iki yana sallayarak cevap verirken Doğu hızla odadan çıkmıştı. "Kemal!" Kemal adının seslenmesi ile hızlı bir şekilde Doğu'nun yanına gelirken Doğu öfkeli bir şekilde "Güneş'in nereye gittiğini biliyor musun?" diye sormuştu. Kemal şaşkın bir şekilde patronuna bakarken arkadaki Aslı Hanıma bakışlarını çevirerek sessizce 'Ne oluyor?' diye sorumuştu. Omzunu silkeleyen kadın Kemal'in bakışlarını yeniden Doğu'ya çevirmişti. Doğu deli dana gibi etrafta dolanırken, Kemal genç adamı sakinleştirmeye çalışmıştı. "Okula gitmiştir nereye gidecek ki?" Doğu olduğu yerde duraksayarak "Okula gitmiştir değil mi?" diye sorduğunda Kemal gülümsemesini zorlukla bastırabilmişti. Yıllardır Doğu'yu bu şekilde telaşlı görmediği için bu durum karşısında memnuniyetini belli etmemeye çalışıyordu.