Üzgünüm Sana Aşık Oldum!

34. Bölüm

Merhaba arkadaşlar. Fırsat buldum yeni bölümü yayınlamak istedim!! İyi okumalar!

****************

"Bunun hesabını sana soracağım!" Aslı hanım öfkeyle burnundan, gözlerinden  kıvılcım saçacak gibi bakan genç kıza karşı gülümsemekten kendisini alamamıştı. Az önce salondan çıkan genç adamın peşinden giderek onun girdiği çalışma odasına sert bir giriş yapmıştı. Genç kız kapıyı açma hızını ayarlayamayınca açılan kapı sert bir şekilde duvara çarparak geriye doğru gelince Güneş öfkeyle kapıyı tutmuş ve kendisine çarpmasını engellemişti. Odaya girdiğinde ise kapıyı aynı öfkeyle kapatmıştı.

"Sen ne yaptığını sanıyorsun?" Genç kız sesinin tonuna aldırış etmiyordu artık. Doğu ise şaşkınlıkla genç kadına bakıyordu. "Az önce söylediklerinde neydi öyle? Ne demek senin odana eşyalarımı taşısınlar?" Gözleri öfkeyle genç adama dikilmiş bir şekilde bakarken Doğu gayet sakin bir şekilde "Bunda ne var anlayamadım, biz evliyiz. Ayrıca unutuyorsun galiba yarın iş ortaklarım misafir olarak geliyor. Karımla ayrı odada kaldığımı öğrenirlerse ne olacak?" Güneş onun sakin bir şekilde konuşması karşısında dişlerini sıkmaya başlamıştı.

"Bunun için senin odana taşınmam gerekmiyor. Ayrıca beni ne duruma düşürdüğünün farkında mısın sen? Aslı hanımın bana bakışını, evdekilerin benim hakkımda ne düşüneceklerini kavrayamıyor musun?"

Onun son sözleri karşısında genç adam dayanamayarak yerinden kalkmış ve seri adımlarla genç kızın önüne dikilmişti. Az önceki sakinliği bir anda yok olmuştu. Başını hafif eğerek tehditkar bir şekilde genç kıza yaklaşmıştı. "Senin benim karım olduğunu biliyorlar, bu yüzden asıl ayrı odada kaldığın için ne düşündüklerini düşünmelisin. Ayrıca alışsan iyi edersin, bundan sonra benimle aynı odayı paylaşacaksın. Çünkü..." Genç adam Güneş'e biraz daha sokularak sinsi bir şekilde gülümsemişti.

"... çünkü boşanmayacağımızı düşünürsek bana alışmaya başlasan iyi edersin. Bu yüzden o güzel aklını fazla zorlama, biraz rahatlamaya çalış..." Güneş onun yakınlığı karşısında yutkunmadan edememişti. Ama onun son sözleri karşısında gözlerindeki öfke daha bir ateşli parlamaya başlamıştı. O anda beyni sanki işlevini yitirmiş bir şekilde davranmaya başlamıştı. Nasıl olduğunu anlayamadan genç adamın ayağına sert bir tekme atarak Doğu'nun yere düşmesine neden olmuştu. Genç adam acıyla inlerken Güneş öfkeyle burnundan soluyordu. Yere düşen kocasına başını eğerek "Bana dokunmayı aklından bile geçirme, evli olmamız sana hiçbir hak tanımıyor." 

Doğu odadan çıkan karısının arkasından acıyla bakmıştı. Ama acısı ayağına aldığı darbe yüzündendi. Artık kabul etmeliydi ki zayıf olduğunu düşündüğü karısı çok güçlü biriydi. İstem dışı yüzüne yaydığı gülümsemesini yeniden hissettiği acıyla soldurmuştu. Yerinden doğrulurken çalışma odasına giren Kemal ile göz göze gelince hızlı davranarak "Sakın tek kelime etme!" diye uyarıda bulunmuştu. Kemal şaşkınlıktan bir şey söyleyememişti. Doğu yerden kalkarak seke seke sandalyesine geçerken oturur oturmaz yeniden ayağını tutmuştu. "Galiba çatladı!" dediğinde Kemal gülmesine engel olamamıştı.

"Güneş hanımın elinin ağır olduğuna eminim!" dediğinde Doğu'nun ters bakışlarına karşılık hemen bakışlarını kaçırmıştı. "Eli değil, ayağı diyecektin sanırım..." Doğu kendisiyle alay ettiğine inanamıyordu. Başını iki yana sallayarak "Sen ne için gelmiştin?" dediğinde Kemal elindeki dosyayı genç adama uzatmıştı. Ayrıca bir de ses kaydı vermişti. Doğu ona tek kaşını kaldırarak baktı. "Nedir bu?" Kemal dişlerini sıkarak "Dosyada Işık'ın darp edildiğine dair bir rapor var ve bu da sanırım bir kanıt olarak kullanılabilir." Doğu eline aldığı ses kayıt cihazının düğmesine bastığında duyduğu sesle şaşırmıştı.