GEÇMİŞİN İZİ

43. Bölüm: ATEŞ

"Günaydın," dedi, gülerken.

Elimi ensesine atıp dudağına yapıştım. "Günaydın."

"Babaannemler geldi." Dedi, dudaklarıma sulu öpücükler bırakırken.

Gözlerim fal taşı gibi açılırken hızla ondan uzaklaştım. "NE?!"

Bağırmamla yüzünü buruşturup yataktan kalktı. Hızla yataktan fırladım. "Nasıl babaannenler geldi?! Ben nasıl uyuyorum o zaman ya?! Niye uyandırmadın beni?! Rezil oldum..." elimi saçlarıma ulaştırıp odada birkaç adım attım. "Yemin ederim rezil oldum."

"Abartma Sena," dedi Emir, bana ters bir bakış atarken. "Çok erken geldiler, uyanman imkansızdı."

Kaşlarımı çattım. "Nasıl uyanmam imkansızdı?! Ben hep saat yedide kalkan insanım. Sen beni böyle uykucu yaptın!" Diye çemkirdim.

"Ben çıkıyorum." Dedi, kapıya yönelerek.

"Bekle bekle!" Dediğimde durdu ve dönüp sorarcasına bana baktı. Ona yaklaştım. "Üzerimi değiştireyim birlikte aşağıya inelim. N'olur."

Birden değişen ses tonum yüzünden birkaç saniye suratıma baktı ve kafasını salladı. Hızla odadan çıkıp odam denildiği yere girdim. Dolaba yönelip pantolon ve tişörtü aldıktan sonra üzerimdekileri çıkardım. Saniyeler içinde kapı dan diye açılınca elimdeki tişört ile sütyenimi kapatmaya çalıştım. Emir içeriye girip kapıyı kapattı.

"Öküz müsün sen?!" Diye çemkirdim. Beni umursamadan tekli koltuğa oturup bir ayağını dizinin üzerine yerleştirdi ve beni baştan aşağıya süzdü. "Üzerimi değiştiriyorum." Dedim, hayretle.

"Değiş." Dedi, çıplak bacaklarıma bakarak.

Arkamı dönüp banyoya girersem götümü görürdü. Üzerime siper ettiğim tişörtü bacaklarıma da çekiştirdim. "Çık odadan."

Dirseğini koltuğun yanına yaslayıp sakallarını kaşıdı. "Üzerini giyin istersen." Dedi, tehlikeli bakışlarıyla.

Yutkunup yavaşça tişörtümü giyindim. Emir'in sapık bakışlarıyla ne kadar hızlı kıyafet giyebilirsem o kadar hızlı giyiniyordum. Bir anda kalkıp üzerime yürüyünce hızla odadan çıkmıştım. Saniyeler içinde o da arkamdan merdivenlerden iniyordu. Salonda oturan dört çift göz bana çarpınca benimkisi kısa bir süreliğine birinde kalmıştı. Bu kız kim Sena? Yanlarına ilerleyip hepsine tek tek sarıldım ve son olarak kızın önünde durup elimi uzattım.

Kaşları havalandı. "Ciddi misin?" Emir'e baktı ve güldü. "Neden herkese sarılıp benimle tokalaşıyorsun?" Kucağına mı atlayalım? Bakışları hâlâ Emir'deyken kaşları çatıldı. "Sakın beni tanımadığını söyleme!"

"Tanımıyor." Dedi Emir, ifadesiz sesiyle.

Herkes gülmüştü fakat ben sadece gülümsemiştim. Gülecek ne vardı bunda? "Sena'cığım Aylin benim kızım," dedi Hilal hala. "Yurt dışında okuyor o yüzden çok sık gelemiyor buraya."

"Evet. Nişan için atladım ve geldim!" Dedi, kollarını bedenime sararken.

Sırtını sıvazladım. "Hoş geldin. Memnun oldum."

Saniyeler içinde benden ayrıldı. "Seni takip ediyordum ama hiç canlı görmedim açıkçası." Ayten babaanneye baktı. "Kaptın güzel gelini Ayten sultan!"