GEÇMİŞİN İZİ

7. Bölüm: HATIRLAMIYORUM

"Sen yapmadın..." diye fısıldadı.

İçimdeki yanardağ bir damla suyla sönmüştü. Beynimde yankılanan iki kelime tüm bedenime yayılmıştı. İçime oturan ismini bilmediğim şey, bir anda kalkmış ve nefes almamı sağlamıştı. Gözlerine minnetle baktım. Kalkacakken bunu engelledi.

"Sen yapmadın" diye fısıldadı bir kez daha.

"Ben yapmadım" dedim.

Uzaklaşıp gözlerime baktı. "Sen yapmadın" dedi.

Gülümsedim. Ben yapmamıştım.

"İnanıyorsun?" Dedim, sorarcasına.

"İnanıyorum" dedi.

Parmakları saç diplerime ulaşıp okşayınca, kapansın istemediğim göz kapaklarım kapanmıştı.
                                        🤍

Gözlerimde aramda adeta savaş çıkmıştı. Açılmak istemiyorlardı. Sanki tüm gece yük taşımışçasına yorgun hissediyordum kendimi. Gözlerimi zorlukla açtım. Etrafa baktığımda benim odamının aksine daha çok karanlık evin, karanlık odasını andırıyordu. Yataktan kalkıp odadan çıktım. Emir Karahan'ın ikinci katındaki salonuyla karşılaşınca afallamıştım. Parmaklarımı şakaklarıma götürüp ovaladım. Evimdeydim, kabustan sonra kapı çaldı ve- gözlerim kocaman açıldı. Hızla aşağıya indiğimde kahvaltı yapan üç kişiden, iki kişinin gözleri beni bulmuştu: Nil Karahan ve Altay. Boğazımı temizleyip yavaş adımlarla Emir Karahan'ın yanına gittim ve kulağına eğildim.

"Adam ölmüş mü?" Diye fısıldadım.

Kafasını olumsuz anlamda salladı.

"Nerede peki?" Diye fısıldadım bu kez.

"Sayende yoğun bakımında" dedi Altay.

Eğildiğim yerden dikleştim ve bakışlarımı Altay'a çevirdim. O nereden biliyordu?

"Otursana Sena" dedi Nil Karahan.

Kafamı olumsuz anlamda salladım. Mutfağa ilerlediğimde orta yaşlı kadını umursamadan üç bardak su içtim ve tekrar mutfaktan çıktım.

"Sigara var mı?" Diye sordum.

Nil Karahan'ın şaşkın bakışları beni buldu. "Kahvaltı yapmadan mı?" Kafamı olumlu anlamda salladım.

"Otur ve kahvaltını yap" dedi Emir Karahan, buz gibi sesiyle.

Üslubunu umursamadan Nil Karahan'a baktım. Kahvaltısına odaklanmıştı bile. "Nil Karahan, sende yok mu?"

Nil Karahan'ın şaşkın bakışları tekrar beni bulmuştu. Gülümsedi. "Sadece ismimle hitap etmen yeterli," dedi, yumuşacık sesiyle. Kafamı olumlu anlamda salladım. "Ben sigara kullanmıyorum"

Derin bir nefes alıp Nil'in yanına oturdum. Nil dediğimde, sanki arkasından bir kelime daha getirmek zorunda hissetmiştim. "Nasıl geldim ben buraya?" Nil'in ve Altay'ın bakışları beni buldu.

"Hatırlamıyor musun?" Dedi Nil.

Kafamı olumsuz anlamda salladım. "Hiçbir şey hatırlamıyorum"