Eres Mi Luz de Luna (You are my Moonlight)

KABANATA 26

[Kabanata 26 - Ang babaeng naka-itim na belo]

Dalawang araw na lamang ang nalalabi bago ang kasal. Kinukumpuni ni Ina ang mga gamit kong dadalhin dahil sa hacienda na ako ng Prinsipe maninirahan pagkatapos ng kasal. Tinuturuan din ako ni Ina tungkol sa mga kaalaman sa pagkakaroon ng may-bahay. 

Dumating na rin dito ang damit na susuotin ko para sa araw ng kasal. Pinagbabawalan naman ako ni Ina na buksan ko iyon dahil masama raw at sa araw lamang daw ng kasal dapat suotin iyon. Wala naman na akong nagawa pa kundi sumunod na lang kay Ina.

Tanghali na rin at niyaya ni Ama ang Prinsipe at Prinsesa na magsalo-salo sa tanghalian. Narito kaming lahat ngayon nakaupo sa hapag-kainan. Kasalukuyang katabi ko si Marco gayundin si Ina. Nandito rin sina Ate Clara at Kuya Federico. Si Ate Clara ay babalik lamang sa kumbento matapos ang araw ng kasal gayundin si Kuya Federico, babalik din siya sa Espanya kasama ang Prinsesa pagkatapos ng kasal.

"Gracias por invitarnos, Gobernador-General (Thank you for inviting us, Governor-General)," sabi ni Marco.

"No es nada. Dentro de dos días, nos convertiríamos en una familia. (It's nothing. Two days from now, we would become one family)."

"Tiene razón Gobernador General. No puedo esperar a ver a mis futuros sobrinos. Ojalá sea una niña (You're right Governor-General. I can't wait to see my future nephews. I wish it's a girl)," sabi ni Prinsesa Letizia na dahilan para mabulunan ako sa kinakain ko.

"Letizia, ¿de qué estás hablando? (Letizia, what are you talking about?)," tanong ni Marco.

"¿Por qué? ¿Es malo desear que tu hijo sea niña? Es tan solitario convertirse en la única chica en el palacio (Why? Is it bad to wish your child would be a girl? It's so lonely to become an only girl on the palace)."

"No es eso. Es solo que aún no es el momento de hablar de algo así (It's not that. It's just, it's not yet time to talk about something like that)."

"Está bien Príncipe Marco. Después de tu boda, también espero un nieto (That's alright Prince Marco. After your wedding, I'm expecting a grand child too)," nakangiting sinabi ni Ina.

"Ina..." nahihiyang sinabi ko. Nagsalita naman si Kuya Federico

"Está bien Isabel, ojalá pudiera casarme yo también. Todavía no puedo creer que seas el primero en casarse entre los hermanos (That's alright Isabel, I wish I could get married too. I still can't believe that you are the first one to get married among us siblings)."

"¿Por qué? ¿Aún no tienes a alguien que te guste? (Why? You still haven't someone you like?)" tanong ko.

"Hay...(There is...)," sabay tingin kay Prinsesa Letizia. Ako lang ang nakapansin sa pagtingin niya kaya mukhang may maaasar ako sa kanya.

Natapos na rin kaming lahat kumain ng tanghalian nang biglang mayroong lumapit saakin na isang tagapag-silbi.

"Binibini, mayroon pong naghahanap sa inyo."

"Sino?"

"Hindi ko po siya kilala pero Jingyi raw po ang kanyang ngalan."

Nagulat naman ako kaya nagpaalam ako kina Ama at Ina na lalabas lang sumandali. Ang sabi ni Marco ay sasamahan niya ako kaya tumango na lang ako. Agad naman na kaming pumunta sa labas at bumungad saakin si Jingyi.

"Jingyi!," sigaw ko sabay yakap sa kanya.

"Isabel patawad kung hindi kami nakapunta sa kaarawan mo, ito tanggapin mo ang aking munting regalo." Tinanggap ko naman ito.