Eres Mi Luz de Luna (You are my Moonlight)

KABANATA 4

[Kabanata 4 - Ang Prinsipe ng Espanya]

I can't believe! Bakit nandito siya? Don't tell me na isa rin siya sa mga taong naiba ang timeline at napunta rito sa past. I need to talk to him why he is also here.

Magsasalita na sana ako para tanungin siya nang biglang nagsalita ang Ama ni Isabel.

"Isabel, ve a tu habitación ahora, necesito hablar con el Príncipe. (Isabel, go at your room now. I need to talk to the Prince.)"

Ibang-iba ang tono ng boses niya kanina sa tono ng boses niya ngayon. Porket siguro may Prince rito nagbabago pananalita niya. Nakita ko naman si Ningning na hinihila ang manggas ng damit ko.

"Tara na po, Señorita. Sundin na lamang po ninyo ang utos ng inyong Ama."

Tama nga ako, siya ang Ama ni Isabel at siya ang Gobernador-Heneral. Napansin ko rin kasi dahil sa suot niya na halos kapareha ng suot ng leading man sa historical drama na ginaganapan ko at kamukha niya rin yung mga pictures na pinakita ni Prof. Salazar during History class.

I just sighed then bago tumalikod para umalis tumingin ako sa Prince at parang ang cold niya. Walang expression ang mukha at parang kapareha din nitong ama ni Isabel na anumang oras pwede kang barilin dito ng harap-harapan. Di naman siya ganyan nung sa History class ah. Kahit seryoso siya roon, yung vibe niya parang madali pa rin i-approach pero itong Prinsipe na 'to kakaiba ang vibe! G na g naman 'tong si pare sa character niya dito sa past!

Naglakad na kaming dalawa ni Ningning at sinusundan ko naman siya habang naglalakad papunta sa kwarto. Anlawak pala talaga nitong hacienda. Sabagay, katumbas ng pagiging Presidente ang Gobernador-Heneral dito. So, kung sa kasalukuyang panahon, siya si Mr. President.

"Nandito na po tayo, Señorita."

"Oo nga pala dito ako nagta-tatakbo kanina. Wait, nasaan pala si Ina? Gusto ko siyang puntahan."

"Naroon po ang Donya sa kabilang silid, Señorita. Ihahatid ko po kayo."

"Wait pala, nalimutan ko na kasi anong pangalan ni Ina..."

"Siya po si Doña Florencia."

"Oh okay. Thanks tara na."

Pagpasok namin sa kuwarto ni Doña Florencia, nakita ko siya na nakahiga kaya dahan-dahan kaming lumapit sa kanya. Napahinto naman ako nang biglang dumilat ang mata niya at nakita ako kaya pinilit niya ang sarili niyang bumangon.

"Mi hija... (My daughter)."

"Ahh ehh, pasensya na po naistorbo ko po kayo sa pagtulog. Gusto ko lang po kayo kamustahin sana."

"Ven aquí, quiero abrazar a mi querida hija. (Come over here, I wanna hug my dearest daughter.)"

Sinunod ko naman siya at umupo ako sa tabi niya. Agad niya akong niyakap kaya niyakap ko na rin siya. Namiss ko tuloy bigla si Mommy at Daddy. 

Narinig ko namang umiiyak si Doña Florencia habang niyayakap niya ako. Super nami-miss niya siguro si Isabel. Ano ba naman kasing ginawa niyan ni Isabel at matagal na pala nila pinaghahanap? Ano na lang kaya gagawin nila saakin kapag nalaman nilang hindi ako ang totoong Isabel.

"Estoy tan feliz de verte de nuevo, hija mía. No puedo dormir todas las noches porque sigo preocupándome por ti. Dónde has estado? Estás herido? Alguien te hizo cosas malas? (I'm so happy to see you again, my daughter. I can't sleep every night because I keep worrying about you. Where have you been? Are you hurt? Did someone did bad things to you?)"

"Lo siento Mamá. Por mi que estás en este estado. No te preocupes porque no estoy herido es solo que no puedo recordar muchas cosas. Perdí mi memoria. (I'm sorry, Mom. Because of me you are in this state. Don't worry because I'm not hurt, it's just that I can't remember a lot of things. I just lost my memory)."