Alicia

Kabanata 31: Pamana

MARAHAS na kinaladkad ng mga sundalong Hapon ang kalalakihan at kababaihan na basta lamang nilang dinakip upang sila ay tipunin sa tapat ng munisipyo na ginawang pangunahing himpilan ng mga Hapon. Pagkatapos ay iniayos sila sa apat na hanay saka hile-hilera silang pinatayo habang nakapalibot ang mga armadong sundalo. Batay sa bilang ay aabot sa apatnapung katao ang mga dinakip.

Walang nagawa ang mga taong nakasasaksi kundi panoorin ang nagaganap. Lahat sila ay puno ng takot. Tanging pagdarasal sa hawak nilang mga rosaryo ang kanilang nahanap na kanlungan upang ipasa-Diyos na lamang kung ano ang magiging kapalaran ng kanilang kababayan. Ilang sandali ang lumipas ay lumabas mula sa loob ng munisipyo si Kapitan Hirayama.

Nakasunod sa likuran ng Kapitan ang iba pa nitong mga tauhang sundalo kasama si Don Arnulfo na nakabihis ng Barong Tagalog at kay taas ng tingin sa sarili na tila mga mumunting langgam ang turing sa mga tao. Hindi man magsalita ay mababanaag sa mukha ng Kapitan ang nakasisindak nitong presensiya. Naging dahilan iyon upang gumapang ang kilabot sa buong katawan ng mga taong bihag maging ng mga tao sa paligid na sumasaksi sa kaganapan sa mga sandalling iyon.

Nakarating kasi sa kabatiran ni Kapitan Hirayama ang naganap na pagpaslang sa garrison kung saan nagkukuta sa pook na iyon ang mga sundalong nasasakupan nito. Higit pang nagningas ang ngitngit ng galit ng Kapitan matapos nitong mabatid ang sanib-puwersang pagsalakay ng Kalayaan at Kagitingan.

Sa pananaw ni Kapitan Hirayama, isa iyong malaking upasala sa katungkulan nito bilang Kapitan sapagkat nagawa ng mga gerilya na ubusin ang kaniyang mga sundalo. Iisipin din ng mga kapuwa nito opisyal na mahinang pinuno ang Kapitan at hindi nito nagawang gampanan ang katungkulan upang supilin ang mga anay na kumakalaban sa pamahalaan.

"Watashi no nintai-ryoku o tesuto shinaide, Berudugo! Dou yatte shi o gomakasu koto ga dekita no ka wakaranai. Shikashi, watashi no heishi o kougeki shite watashi o kowagara seru koto ga dekiru to omounara, anata wa machigatte imasu. Anata wa, douhou no fukushi o sarani kiken'nisarasu dakedesu!" Nanggagalaiting pahayag ni Kapitan Hirayama habang ang mga mata nito ay nag-aalab sa labis na galit na tila ba nakikita nito ang katawang lupa ni Verdugo.

"Huwag mong subukan ang pasensiya ni Kapitan Hirayama, Verdugo! Hindi namin batid kung paano mo nagawang dayain ang iyong kamatayan. Ngunit kung iyong iniisip na magagawa mong sindakin ang Kapitan sa ginawa mong pagsalakay sa kaniyang mga sundalo, puwes, nagkakamali ka! Higit mo lamang inilagay sa bingit ng alanganin ang kapakanan ng ating kababayan!" Malakas ang tinig na pagsasalin ni Don Arnulfo sa naging pahayag ni Kapitan Hirayama habang ang himig nito ay may bahid ng paninisi kay Verdugo.

Hanggang sa mga sandaling iyon, inaakala pa rin ni Kapitan Hirayama na si Mang Orocio ang pinuno ng Kalayaan. Magmula kasi nang muling magbalik ang Kalayaan, kumalat ang balita sa bayan na maaaring may ginagamit na makapangyarihang anting-anting si Mang Orocio kaya nagawa nitong takasan ang kamatayan na madaling pinaniwalaan ng mga Hapon.

"Gunshuu no naka ni anata ga mienakute mo, watashitachi wa anata ga koko ni iru koto o shitte imasu. Watashi no heishi ni taisuru anata no bouryoku wa yurusa remasen. Dakara, anata no douhou ga karera no osoroshii shi ni mukatte iru no o mimamotte!"

"Hindi ka man namin masilayan sa kumpulan ng mga tao, batid naming naririto ka sa paligid. Ang ginawa mong karahasan sa mga sundalo ni Kapitan Hirayama ay walang kapatawaran! Kaya pagmasdan mo ang ating kababayan patungo sa kanilang malagim na kamatayan!" Pagsasalin ni Don Arnulfo upang maunawaan ng mga tao.

"Sorera o korosu!" Dumagundong ang galit na tinig ni Kapitan Hirayama.

"Paslangin sila!" Segunda ni Don Arnulfo.

Napapitlag ang mga tao sa kanilang mga puwesto nang umalingawngaw ang putok ng mga mahahabang baril ang naghari sa buong paligid at nagtalsikan ang dugo ng mga inosenteng bihag. Bawat balang pinakakawalan ng mga sundalong Hapon ay tumatama sa noo, sentido, leeg, batok, at dibdib na madaling ikinasawi ng kalahati sa kanila.