[Tamamlandı] Avustralya prensesi Roséanne ve Joseon Hanedanlığı'nın yegâne kralı Jungkook'un büyüleyici aşk hikâyesi...
♛RoséKook♛
THE PIRATE PRINCESS Kitabının II.kitabıdır.
🥇#1- Chaegguk '06.20223'
🥇#1- Rosekook '05.2...
Lütfen oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınız. 🌸 İyi Okumalar 🌸
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
☘
•Roséanne'den•
Gözlerimi açtığım anda karşımda masumca uyumakta olan sevgili eşimi gördüğümde; kendimi çok mutlu ve huzurlu hissettim. Onunla olmak, yanında nefes almak bile beni mutlu eden şeylerin başında geliyordu. Onun yanında olmadığım zamanlarda ise yüzümün güldüğünü bile hatırlamıyordum. Ona elbette ki son derece bağlanmıştım ve bundan dolayı da asla ondan ayrılmaya gelemiyordum. İşleri yüzünden her ne kadar meşgul olsa da en azından akşamları benimle birlikte olmasından hoşnut oluyordum. Kendimi bu sayede yanlız hissetmiyordum.
Yanağına minik bir öpücük bıraktıktan sonra tam yerimden kalkacakken kolumdan tutulmasıyla olduğum yere geri uzanmış olmakla şaşırmıştım. "Nereye gidiyorsun?" sıkıca kollarını etrafıma sarıp, kokumu içine çektiğinde gülümsedim.
Tam konuşacağım sırada midemin bulanmasıyla üzerime çarşafı geçirmiş ve aniden yerimden fırlamıştım ardında da doğruca odamın dışına çıkmıştım. Lavabomuz dairenin yan tarafında olduğundan dolayı oraya kadar yetişemeyeceğimi düşünmüş ve bahçeye çıkar çıkmaz midemin rahatlamasını sağlamıştım. Derin nefes alıp, temiz havayı ciğerlerime kadar çektiğimde eğildiğim yerden doğrulmuş ve elimin tersiyle ağzımı silmeye çalışmıştım. Tabi bu sırada dikilmiş ne yaptığımı izlemek olan hizmetlileri gördüğümde sorun olmadığını söyleyip içeriye doğru adımlamıştım. Henüz merdivenin ilk basamağına adımımı atmıştım ki, karşıdan bana doğru yaklaşan kalabalık dikkatimi çekmişti.
Bakışlarımı yan tarafıma doğru çevirdiğimde; ana kraliçenin yanıma yaklaştığını görmek yutkunmama sebep olmuştu. Yine kim bilir ne şekilde azarlayacak ve çeşitli bahanelerle laf sokacaktı! En başından onu memnun edemeyeceğimi anladığımdan beri, kesinlikle ona tepki vermemeye ve ses çıkarmamaya karar vermiştim. Çünkü; eğer herhangi birşey söylesem daha çok kızacak ve canımı daha çok yakıp, daha fazla üzülmeme neden olacağını gayet iyi biliyordum.
"Ana kraliçem" hafifçe ve saygıyla eğildiğimde; üzerimdeki çarşafı açılmaması için sıkıca tuttum.
"Bu ne rezillik böyle?!" yükselen ses tonu ile gözlerimi sıkıca kapatıp, dudaklarımı birbirine bastırdım.
"Midem bulandı da, apar topar bahçeye çıkmak zorunda kaldım, bağışlayın" eğilmeye devam ettiğimde; adımlarının bana doğru daha da yaklaştığını görmek korkmama sebep olmuştu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
