[Tamamlandı] Avustralya prensesi Roséanne ve Joseon Hanedanlığı'nın yegâne kralı Jungkook'un büyüleyici aşk hikâyesi...
♛RoséKook♛
THE PIRATE PRINCESS Kitabının II.kitabıdır.
🥇#1- Chaegguk '06.20223'
🥇#1- Rosekook '05.2...
🌺 Lütfen oy vermeyi ve yorum yapmayı ihmal etmeyiniz.
⭐İyi Okumalar ✨
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Daha güneş doğmadan ve kimseye görünmeden Taehyung ile saraydan ayrıldığımızda kendimi biraz tuhaf hissetmiştim. İhtiyacım olan herşey bu sarayın içinde varken; geldiğimden beri ilk kez dışarı çıkma girişiminde bulunmak bana sanki güzel hissettirmişti. Yani burada o kadar çok şeyle meşguliyet kazanmıştım ve hiçbir eksiğiminde olmaması dolayısıyla dışarı çıkmak aklımın ucundan bile geçmemişti. Hâlbuki yeni yerler gezmeyi seven biriydim fakat gerçekten de büyüdüğüm saraydan bile büyük olan bu yer beni fazlasıyla oyalamıştı.
"Yorulduysan biraz dinlenebiliriz" dediğinde bakışlarım yanımda adımlarımı durduran Taehyung'u buldu.
"Hayır, hayır ben iyiyim" başımı salladığımda; onu arkamda bırakarak yürümeye devam ettim. Yolun ne kadar uzun olacağını bilmiyordum ve akşam olmadan da saraya geri dönmek istiyordum. Çünkü; ana kraliçeye pazarı ziyaret edeceğimi ve yeni elbiseler almak istediğimi söylemiş, bu sayede izin alabilmiştim. Hem de Jungkook'un dönüşü için sevdiği yemeklerden hazırlamak ve dün yapamadığım özeni kendime göstermek istiyordum.
Omzumdaki ağırlık ve hissettiğim sıcaklık sayesinde adımlarımı durdurup korkuyla bakışlarımı bunun ne olduğuna bakmak için çevirdim. Üzerimdekinin Taehyung'un kabanı olduğunu fark ettiğimde derin bir nefes alıp, sakinleşmeye çalışmıştım. Hiç beklemediğim bir anda hissettiğim şey korkmama neden olmuştu. Sonuçta ormandaydık ve ağaçlardan yabani bir hayvanın üzerime atladığını falan düşünmem gülmemi sağlamıştı.
"Teşekkür ederim" dediğimde sadece gülümsemekle yetinmişti.
Havanın sabah saatlerinde çok daha soğuk olduğunu bildiğimden ötürü kalın giyinmiştim ama yine de üşüdüğümü iliklerime kadar hissetmiştim. Üzerimde ki kabanın yakalarını birleştirip kendimi iyice sarmaladığımda ısınmamı sağladığı için ona minnet duymuştum.
"Bak şurada kalıyor" eliyle işaret ettiği yere doğru baktığımda gülümsedim ve hızlı adımlarla neredeyse koşarmışcasına gösterdiği eve ilerledim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
