TÖRE (KUMA)

19.BÖLÜM

Bu bölümü  @aslisbl'a  ithafen yayınlıyorum. Arkadaşlar destekleriniz teşekkür ederim . Ayrıca bugün başka bölüm gelmeyebilir onun için uzun bir bölüm yazdım . Bol bol yorum yapmayı ve oy kullanmayı unutmayın keyifli okumalar❤️

Asmin miranın dedikleriyle çok şaşırdı bu adam neden yardım etmek istiyordu ki ? 'Siz ne demek istiyorsunuz?' diye sordu. Miran 'Bakın size iyi davranmadığını görebiliyorum  ilk geldiğimde sizi karısı olarak tanıtmadı , geçen geldiğimde yüzünüzde morluklar vardı ayrıca bebeğini yeni kaybeden anneyi tek başına mezarlığa göndermesi her şeyi açıklıyor. şimdi kurtulmak istiyor musunuz ?  bakın ben size yardımcı olurum her konuda' diyerek asmine baktı. Onun kararsızlığını ve düşünceli halini miran anlayışla karşılayarak 'Bak sen bana numaranı ver ben seni çaldırayım beni kaydet bu konuyu iyice düşün ben bir hafta sonra urfaya dönüyorum o zamana kadar eğer olumlu yanıt verirsen burada kalmaya devam edip sana yardım ederim olur mu ?' diyerek asmine baktı.

'Bana neden yardım etmek istiyorsunuz ki bana kendi ailem bile sırt çevirmiş durumda sen neden beni düşünüyorsun ?' diyerek mirana baktı üzgün gözlerle. Miran onun  üzgün gözlerine bakmaya kıyamadı. O kadar melek gibiydi ki nasıl bu kıza kıyıyorlardı.

'Ben kadınlara önem veririm belki acımasız, sert ve duygusuz diyebilirler ama ben kadınların kılına zarar vermem. Sende zor durumdasın sana yardım etmek isterim şimdi sen bana numaranı ver hadi ' diyerek telefonu çıkardı. Asmin ne olacaksa olsun diyerek numarasını söyledi. Miran onu ' dağ çiçeğim' diye telefona kaydetti. 'Bak en kısa sürede kararını ver olur mu ' diyerek asmine baktı. Genç kız kafa sallayarak onu onayladı. Miran çekinerek  'Seni konağa bırakmak isterdim ama başına daha kötü şeyler gelmesin diye teklif edemiyorum'  dedi. Asmin ne kadar düşünceli bir insan diye düşündü bu hareketiyle. 

'Sorun değil kendim gidebilirim şimdi gitsem iyi olacak teşekkür ederim' diyerek elini uzattı. Miran da hemen elini tutarak ' rica ederim senden en ufak bir haber bekliyorum unutma' dedi. Asmin kafa sallayarak mezarlıktan çıkıp konağa girdi. Azad avluda bir oraya bir buraya gidiyordu. Asmini görünce 'Sen nerdeydin!' diye bağırdı. Asmin 'Bu seni ilgilendirmez' diyerek konağa girecekken kolundan tutup kendine çevirdi azad.

'Bak beni deli ediyorsun bu konaktan çıkmayan kadın şimdi sessizce ortadan kayboluyor nerdeydin söyle!' 

'Mezarlıktaydım oldu mu bırak şimdi kolumu' diyerek hırsla kolunu çekti. Söylemeyecekti ama şimdi onunla uğraşamayacaktı. Odasına çıkarak kafasından siyah tülbenti çıkardı. Tülbentten gelen kokuyla mirana sarıldığı aklına gelmişti. İlk defa o kadar huzurlu hissetmişti. Belki mirana çabuk güvendi ama bunu isteyerek yapmıyordu yüreğinin sesiyle yapıyordu. Yatağa oturup miranın dediklerini düşündü. Ne yapacaktı azadan kurtulsa bile dedesi onu öldürürdü de asla o eve almazdı . Asminin başka gidecek kimsesi yoktu ki. Anne tarafı desen asmini asla tanımazlardı ve bir gün yanına gelip halini hatırını sormazlardı onlara göre asmin bir günahın bedeliydi. 

Akşama kadar bir çıkar yol düşündü ama aklına gelmiyordu işte. Azadla evli kalmak istemiyordu onların yüzünü görmek istemiyordu ama olamazdı işte çünkü asmin boşandıktan sonra dul bir kadını ancak yaşlı adamlar alırdı. Dedesi kabul etse bile sonu yine öyle olurdu. Asmin bir kez daha kimsesizliğine ağladı. Diclenin gelmesini bile duymamıştı. 'Asminim Bedirhan aşireti geldi baş sağlığı için aşağıya inmelisin' diyerek asminin saçını okşadı . Asmin onu onaylayarak hazırlanıp heyecanla aşağıya indi. Bu heyecan da neyin nesiydi ki ...

Miran geldiğinden belli tek bir kişiyi arıyordu gözleri ama görememişti. Acaba teklifini kabul edecek miydi. Etrafı taramaya devam  ederken görüş açısına asmin girdi. Merdivenlerden iniyordu. Kalbi hiç olamadığı kadar hızlı atmaya başlamıştı. Elindeki çayı nereye koyacağını şaşırdı. Kardeşi Baran durumu fark ederek 'Bra az sakin mi olsan çok belli ediyorsun ona göre' diye fısıldadı. Evet geveze kardeşinin haberi vardı anlatmıştı . Ama bu eve gidince kardeşini dövmesine engel değildi değil mi ?