TÖRE (KUMA)

24.BÖLÜM

Yeni bölüm sizlerle umarım beğenirsiniz. Ayrıca yorumlarınız gördükçe çok mutlu oluyorum sizlerle etkileşim içerisinde olmak çok iyi hissettiriyor. Beni takip etmeyi , bol bol yorum yapmayı ve oy kullanmayı unutmayın keyifli okumalar❤️

Azad sinirle arabayı konağa sürdü. Avluda oturan anasına  ve babasına 'Artık asmin diye bir gelininiz yok beni tüm ağaların önünde boşamak istedi bende onu boşadım bu saatten sonra asmin bu evde anılmayacak ' dedi. Herkes şok olmuştu özellikle de berfin,  asmin demek bunun için uğraşmıştı. Ama nasıl becermişti ki sonuçta törede boşanmak çok zordu. Berfin nasıl olmuş, neden olmuş önemli değildi sonuçta kurtulmuştu o kadından değil mi ? Bundan sonra berfin  azadı parmağında oynatacaktı bu düşüncelerine güldü. Azad ise sinirle diclenin yanına geldi 'Sen biliyordun değil mi? Utanmadan bir de asmine destek çıkmışsındır söylese dicle! Beni tüm ağaların önünde rezil etti o kadın ve sende buna destek çıktın değil mi?!' dedi bağırarak.

'Evet destekledim çünkü sende o kadına etmediğini bırakmadın, daha geçen gün biz sadece hava almaya çıkmıştık ama sen ikimizi de dövdün dinlemedin bile, abi sen karının kuklası olmuşsun o ne derse inanıyorsun ama ya sorun berfindeyse her şey ya onun suçuysa bunu hiç düşündün mü ?' dedi sinirle. Azad berfinin öyle bir şey yapmayacağına emindi. Kimse berfini gelin geldiğinden belli sevmiyordu ama azad onun kötülüğünü görmemişti. 

'Benim karımla ne alıp veremediğiniz var lan sizin bu evde bundan sonra sende dahil dicle, berfine saygısızlık olmayacak o hanım ağanız sizin berfin ne derse herkes sözlerini emir sayacak anladınız mı ?!' dedi. 

'Ahh abi ahh sen çok pişman olacaksın da iş işten geçmiş olacak çevrende ki herkesi kaybedeceksin ' dedi sinirle tam konağa girecekken asmini gördü kapıda hemen yanına koşarak sarıldı. 'Asmin çok şükür kurtuldun buradan ' dedi kulağına. 

'Sen ne yüzle gelirsin lan buraya ' dedi azad sinirle. Asmin ise rahat şekilde 'Buraya getirdiğim eşyalarımı alacağım sonra da gideceğim zaten' diyerek konağa girecekken azad kolundan tuttu . 'O yaşlı bunaklar sana göz koymuş, birinin karısı olacaksın ve o yaşlı bunağın altına her yattığında  öyle pişman olacaksın ki keşke azadı boşamasaydın diyeceksin ' dedi sinirle. Asmin ise onun yüzüne tokat atarak 'Bir daha benim hayatım ile ilgili söz söylemeyeceksin bundan sonra sen ve ben yabancıyız bana karışamazsın şimdi hemen eşyamı alıp bu konaktan ayrılacağım ' deyip koşarak odaya çıktı. Hemen dolabında hazırladığı eşyalarını alarak aşağıya indi . Tüm herkes ona bakıyordu. 'Ben sana buke dedim ama sen arkamızdan iş çevirmişsin oğlumu herkese rezil etmişsin' dedi dildar hanım . Asmin gülerek 'Evet yaptım dildar hanım çünkü bu cehennemden kurtulmak istedim. Ben sizi iyi sanırdım ama azadı zorla odaya sokmuştunuz ya işte o günden sonra bu evde benim barınamayacağımı biliyordum. Hepiniz azadın gölgesinde yaşıyorsunuz ciwan ağa büyük olarak oğluna sözünü geçiremiyor bile. Benim dedem amcam ağa olduğu halde hala hepsinin üzerinde baskısını azaltmadı. Şimdi oturup düşünün aileniz nereye doğru gidiyor tabi ortada bir aile varsa' diyerek dicleye sarıldı. 

'Haberleşiriz kendine iyi bak ' diyerek ayırlan dicleyle hemen konaktan çıktı. Sokak başında bekleyen miranın arabasını bindi. 'Bitti mi işin ' diyen mirana kadar sallayarak onayladı. 'Haydi bismillah o zaman ' diyerek arabayı çalıştırdı. Asmin giderken son kez mardine baktı. Böyle olsun istemezdi o hep sevilmek isterdi. Küçükken kuzenine alınan hediyelere imrenerek bakardı onun kucaklarda gezmesini gözyaşıyla izlerdi. Hep onun yerine kendini hayal ederdi ama olmadı işte, asmin kimsesiz ve sevgisiz bir şekilde büyüdü. Artık o yaşlı kadının yanında ne zamana kadar asmini kabul ederse orda yaşayıp gidecekti başka çaresi yoktu. Bu saatten sonra onun normal bir hayatı olmayacaktı çünkü o dul bir kadındı. Dul kadınlara her zaman ikinci sınıf muamele gösterilirdi.