Hatalarımla kanayan her yaramın merhemi,
Olduğum kişiyi hatırlatan tüm seslerim.
Fırtınamsın, felaketim, hasretim.
O Bi' Karamel - Ozbi
"Kimseye bir şey söylemeyeceksin,"
"Söylersen hem seni, hem söylediğin kişiyi kovarım."
Gerçekten, şu an Esra'yla beraber Eren'i sorguya çektiğimize inanamıyordum. Daha doğrusu tehdit ediyorduk.
Sorguya çekilmesi gereken taraf bizdik, fakat Eren'e, "Bu saatte burada ne işin var?!" Diye hesap soran Esra'ydı.
Kaldı ki; çalışanlar istedikleri saatte şirkete gelebilirlerdi. Ama Esra'nın bu çıkışı işime geldiği için ağzımı açıp tek bir kelime etmemiş, hatta ona katılmıştim.
"Tamam, tamam! Söylemeyeceğim, dedim ya!" Dedi Eren, bezgin bir tavırla. "Ayrıca sırf siz gizli gizli ilişki yürütüyorsunuz diye işimden olamam!"
"Valla orası sana kalmış." Dedim.
"Ayrıca biz gizli bir ilişki yürütmüyoruz, ilişkimiz yok." Dedi Esra. İlişkimiz yok? İlişkimiz? Yok? Olmayan hâli buysa...
"Nasıl yok?"
"Nasıl yok?" Esra'daki bakışlarımı Eren'e çevirdim. Aynı anda kurduğumuz cümleyle, o da bana bakmıştı.
"Bayağı, yok. İlişkimiz yok." Dedi Esra, gayet sakin bir tavırla. Dalga mı geçiyordu?
"Dalga mı geçiyorsun?" Dedim, büyük bir hayal kırıklığıyla. Ben... Mutlu olacağız sanmıştım...
"Yoo, öpüştük diye sevgili mi olduk?" Dedi, ciddi bir şekilde.
"Olmadınız mı?" Eren'e döndük ikimizde.
"Olmamışız..." dedim, omuzlarımı kaldırıp indirerek. Saniyeler içinde bütün heyecanım yok olmuştu. Elinden oyuncağı alınmış çocuklar gibi hissediyordum kendimi. O oyuncak için büyük bir yaygara koparmak üzereydim. Hayır, yapma...
"Neyse," dedi Esra, bir nefes verirken. Yanımda olması bile bana heyecan verirken, kalbimin hızlanmasına sebep olurken onun umrunda değildi. "Ben gideyim."
Ben onun olduğu ortamda kalmak için her şey denerdim.
O ise gidiyordu.
Esra, hiçbir şey söylemeden gittiğinde öylece kaldım. Evet, harika. Bir de Eren'e rezil oldun. Rezil olunca
sen - ben mi olduk iç ses? Dostluk da bir yere kadar...
"Sen," dedim Eren'e dönerek. "Burada kal, bekle beni!"
Önüme dönüp Esra'nın peşinden gittim ama sanırım düşündüğümden daha uzun süreli bir duraksama yaşamıştım çünkü onu ancak çıkışta yakalayabilmiştim.
"Esra!" Diye seslendim arkasından, dönüp bana baktı. Aynı anda adını bilmediğim güvenlik görevlilerinden biri de bana döndüğünde, başımla hafif bir selam verdim. Ardından Esra'yı kolundan tutup ondan uzak, bizi duyamayacağı bir yere çektim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sen Beni Güzel Hatırla | Esra & Ozan
Fanfiction"Zaman ilaç derler ya Esra, ellerin neden uzak hâlâ?"
