Onunlayken, yaşarsın bak harbiden,
Ayaklanmış umutlar gibi.
O yanındayken hissedersin lan harbiden.
Geceyi Anlatmış
Ozbi
Gözlerimi araladım, hâlâ Esra'nın yatak odasındaydım ama ne ara ve nasıl olduysa, düz bir şekilde başım yastıkta, üstüm örtülü yatıyordum.
Yavaşça yatakta doğruldum ve oturdum. Başımı ellerimin arasında aldım, hâlâ uykum vardı.
Geri yatıp uyusa mıydım acaba?
Başımı iki yana salladım, kendi kendime hayır deme şeklimdi.
Birkaç saniye daha yatakta durup boş boş karşımdaki duvara baktım, sonra hızlıca kalkıp hâlâ üzerimde olan bir gün önceden kalma kıyafetlerimin müthiş rahatsızlığını tattım.
Üzerimdekileri çıkartıp Esra'nın dolabından aldığım kıyafetlerimle üzerimi değişirdim.
Kahverengi bir kazak ve siyah bir kot pantolon giyip odadan çıktım.
Esra mutfakta bir şeyler hazırlıyordu, üzerinde kalın, beyaz bir elbise vardı, dizlerine kadar iniyordu, altına da gri, kalın bir külotlu çorap giymişti.
Sanırım tost yapıyordu, kapı pervazına yaslanıp onu izlemeye başladım. Tost makinesi olmadığı için tavada yaptığı tostları yavaşça tabaklara aldı.
"Günaydın," dedim yeni kalktığım için normaldekinden daha kalın çıkan sesimle.
"Günaydın!" Dedi cıvıl cıvıl bir sesle ve tabakları tezgahın üzerinden bırakarak bana doğru yöneldi.
Ona doğru eğilip kollarımı etrafına sardığımda o da bana sarıldı. Başımı boynuna gömüp sarılmayı biraz uzattım.
Ayrıldığımızda başını kaldırıp bana baktı. "İyi misin?" Diye sordu.
Gülümseyerek başımı salladım. "Senin yanındayken." Dedim ve eğilip yanağından öptüm.
"Hadi, tost yaptım bize," dedi utandığında yaptığı gibi kaçarak. Gülümseyerek tabaklardan birini bana verdi ve diğerini kendi eline aldı.
Ondan önce mutfaktan çıkıp salona yöneldim, büyük koltuğa oturup tabağı altında tutarak tostu elime aldım.
Gelip yanıma oturduğunda çoktan ilk ısırığımı almıştım bile ve elbette, muhteşemdi.
"Esra'm çok güzel olmuş," dedim ağzım doluyken, boğuk bir sesle.
Güldü. "Afiyet olsun." Dedi kendi tostunu eline alırken.
Lokmamı yuttum. "Biliyor musun bir yerde insanların elinin gerçekten lezzetli olabileceğini okumuştum, yani sadece iyi yemek yapmakla ilgili değil," dedim. "Herkesin elinde bir bakteri varmış falan öyle bir şey, o bakteri yaptığı yemeği lezzetli yapıyormuş."
Ağzındaki lokmayı yutup bana baktı. "Bakterimi mi yiyoruz şu an?" Dedi yüzünü buruşturarak.
Güldüm dediğine, yani bir açıdan bakarsak öyleydi de aslında. "Evet," dedim. "Bakterinin tadı çok güzel."
"Off," dedi bu sefer biraz keyifsiz bir lokma alarak tostundan. "İştahım kaçtı yemin ederim."
Bense onun aksine hâlâ tostumu iştahla yiyordum.
Yutkunduğunu duydum. "Babanla..." diye cümleye başladığında yüzümdeki gülümseme soldu. "Ne konuştunuz?"
Birkaç saniye durdum, sonra ağzımda kalan lokmayı yutup omuz silktim. "Önemli bir şey yok," dedim. "Boş ver."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sen Beni Güzel Hatırla | Esra & Ozan
Fanfiction"Zaman ilaç derler ya Esra, ellerin neden uzak hâlâ?"
