Sen Beni Güzel Hatırla | Esra & Ozan

Bölüm 16: İkimiziz

Aşk lazım, aşk lazım,
Sevmeye yürek lazım.
Günlerce gülmek lazım,
Elinden tutmak lazım.

Söz lazım, söz lazım,
Yepyeni bir tat lazım.
Denizler boyunca uzanan kumlarda yatmak lazım.

Aşk Lazım
Gökhan Türkmen

Ne?

NE?

Mümkün değildi, kimseye bir şey söylememiştim. O da söylememişti, nereden bilecekti?

Şok içinde Çınar'ın yüzüne bakarken o hafif alaycı bir ifadeyle bakıyordu bana.

"N-ne?" Diye kekeledim. "H-hayır, ya Esra'yla ben... ne alakası var canım, benim eski karımın adı da Esra'ydı sen onu mu duy-"

"Ozan," diyerek durdurdu beni. "Abi yapma, yalan söyleme artık, bana değil."

Çabamın yersiz olduğunu anlayıp dudaklarımı birbirine bastırarak sustum.

Nereden bilebilirdi? Çok dikkatliydim. Esra'yı şirkete çağırırken de öyleydin di mi Ozan? İç ses salak mısın, Çınar Esra'yı görmedi ki!

"Oğlum," diye gülerek bana döndü. "Lan madem eski karını herkesten saklayıp işe alacaksın, bari kızın İnstagram'ındaki fotoğrafları sil."

Şaşkınlıkla gülen yüzüne baktım. Ben ayrıldıktan bir süre sonra arşive almıştım fotoğrafları. Esra bunu yapmamış mıydı?

"N-ne?" Dedim boş boş bakarak.

"Lan kızın hesabında boy boy fotoğraflarınız var! Düğün fotoğrafı mı dersin, yemek fotoğrafları mı dersin, kız isteme, nişan, maşallah hepsini biliyoruz." Dedi.

Artık ne kadar anlamsız bakıyorsam kendini tutamayıp gülmeye başladı. Ama ben hâlâ bomboş bakıyordum.

Sonra bir anda gelen aydınlanmayla elime çantamı aldım ve hızla içinden telefonumu çıkardım. Çınar'ın yandan güldüğünü duyuyordum ama umursamadan Esra'nın hesabını açtım.

Başka hiçbir fotoğrafa bakmadan kaydırmaya başladım ve buldum. Biz vardık. Gerçekten haklıydı, biz vardık.

Beraber olduğumuz son fotoğraf 2018 Mart'ta paylaşılmıştı. Benim kucağımda bilgisayar ve boynumda kulaklık vardı ama kameraya bakmıştım ve dişlerimi göstererek gülümsemiştim. Esra'nın üstünde mor kazağı vardı ve saçlarını topuz yapmıştı. Fotoğrafı o çekiyordu ve başını omzuma yaslamıştı, gülümsüyordu.

Aslında ne kadar yorgun göründüğünü şimdi fark ediyordum, göz altları çökmüştü, yanakları renksizdi ve yorgun bakıyordu.

Kaşlarım çatıldı, bu kadar yorgun olduğunu fark etmemiştim hiçbir zaman.

Kaydırıp bir alttaki fotoğrafa indim. Bu Zeynep'le çekildiği bir fotoğraftı ve bunda da çok yorgun gözüküyordu.

Bir alttaki fotoğraf bu sefer kaydırmalıydı. 1 Ocak 2018'de paylaşılmıştı. İlk fotoğraf bütün aile - ben, Esra, Menekşe Teyze, Yalçın Amca, Ekrem, Elif, Ayaz, annem, teyzem - çekildiğimiz bir selfie'ydi. Hepimiz gülümsüyorduk, fotoğrafı Ekrem çekiyordu.

Sonraki fotoğrafta Esra, Ekrem ve Elif beraberdi. Elif Ekrem'in kolunun altında sıkışmıştı ve Esra kameraya dil çıkarıyordu.