Sana kelimeler bırakacağım.
Je Te Laisserai Des Mots
Patrick Watson
Gözlerimi açtığımda, bu sefer kendi hayatımda olduğumu anlamıştım. Gözlerimi geri kapadım ama hastanenin keskin beyaz ışığı yine de bana erişiyordu.
Etrafıma baktım, normal bir hastane odasındaydım. Başımda bir hemşire vardı.
"Ozan Bey," sesini ancak duymaya başlayabildiğim kadına döndüm. Sarı, uzun saçları vardı. Ancak bunu seçebiliyordum.
Yüzümü buruşturdum ve önüme geri döndüm.
"Ozan Bey, beni duyabiliyor musunuz?" Derin bir nefes verdim ve gözlerimi 'evet' anlamında kapatıp açtım.
Başını salladı. "Ben hemen doktorumuzu çağırıp geliyorum, lütfen bekleyin." Dedi. Beklemekten başka bir çaren yok zaten Ozan.
Kendi kendime güldüm iç sesin söylediğine. Evet, eskisi kadar normal bakamıyordum bu duruma. N'oldu karşılaşınca bir şaşırdın mı? Kafandaki sesle karşılaşınca sen şaşırmaz mısın?
İçeriye birkaç doktor girdiğinde bir anda bir kontrol dizisinden geçmeye başladım.
10 gündür buradaydım, ara sokaktan çıkan bir araçla çok fena çarpışmıştım ve arabadan fırlamıştım; mucize eseri kırık veya çatlak yoktu ama geldiğimde çok yoğun bir iç kanamam varmış ve hayati riskim 3 gün devam etmişti.
6 gün boyunca yoğun bakımda kaldıktan sonra normal odaya alınmıştım; şimdiyse uyanmıştım.
Nihayet bittiğinde ve doktorlar yakınlarımın geldiğini söylediğinde derin bir nefes verdim.
Esra'yı görmeye hazır mıydım? Onunla yüzleşmeye? Onun yüzüne baktığımda aklıma geleceklere dayanbilecek miydim?
Onu haketmediğim gerçeğini bile bile ne kadar devam edebilirdim?
Bütün bu sorulardan bir tanesine bile cevap veremeden kapı açıldı.
Lütfen Esra olmasın.
Lütfen Esra olmasın.
Esra'ydı. İçeriye yorgun yüzü ve kızarmış gözleriyle girdiğinde bunun sandığımdan daha çok hasar bıraktığını fark ettim.
Canım acımasına rağmen içimdeki duyguları bastırmak için yumruğumu sıktım. Dişlerimi sıktığımda ve gözlerimiz birbiriyle buluştuğunda bir sürü şey geçti aramızda; ama hiçbir şey de olmadı aynı anda.
Bana yaklaştı ve yaralarıma dikkat ederek, sıkıca sarıldı.
Sarılmaya hakkım yok.
Huzuru hissetmeye hakkım yok.
İ
çimdeki bütün tereddütlere rağmen ona sarıldım, hiçbir ağrımı umursamadan, her zamankinden daha sıkı bir şekilde sarıldım.
Gözümden akan bir damla yaşı belli etmeden onun tişörtüne sildim.
Dilimin ucuna bir sürü kelime dizildi, bir sürü cümle, söylenecek milyonlarca şey.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sen Beni Güzel Hatırla | Esra & Ozan
Fanfiction"Zaman ilaç derler ya Esra, ellerin neden uzak hâlâ?"
