Fırtınam, felaketim, hasretim...
Yetmiyor, sevişmeler yetmiyor.
Şiddettin ne hoş, ne güzel şefkatin;
Sevdikçe sevesim geliyor.
Ölene kadar peşindeyim, bırakmam.
Medcezir
Levent Yüksel
Gecenin bir yarısı gözlerimi açtım. Beklenmedik bir şekilde, beklenmedik bir hızla.
Uyuduktan sonra bir ara üstümden attığım örtünün altına girmek için bir ihtiyaç hissettim çünkü üşüyordum.
Ama bir şekilde bunu yapmadım, sanki ısınmaya hakkım yokmuş gibiydi.
Yataktan kalktım, Esra hâlâ yanımda yatıyordu ve huzurlu duruyordu. Hafifçe gülümsedim ama ona dokunmadım.
Gece yatarken benim tişörtümü giymişti o yüzden benim üzerimde bir eşofmandan başka bir şey yoktu.
Kalktım ve balkona doğru ilerledim. Ay açıkça görünüyordu, etrafında da tek tük yıldız.
Bir kitapta, ölen insanların yıldız olduğunu okumuştum.
Bebekler de buna dahil miydi acaba?
Çocuğumuz bizi oradan izliyor muydu?
Belki bu yıldızlardan biri bizim çocuğumuzdu ama daha doğmadan hayatına veda ettiği için tam olarak nerede olduğunu da kestiremiyordum.
Bir yerde miydi?
İllaki bir yerdedir, öylece çekip gitmiş olamaz, değil mi?
"Ozan," Esra'nın ince, yarı uykulu sesiyle arkama döndüm, yavaşça yanıma geldi.
Elini yanağıma koyduğunda çok hafif bir şekilde öptüm elini. "Ne oldu?" Diye sordu, hem dolu gözlerimi hem de gecenin bu saatinde kalkmış olmamı soruyordu muhtemelen.
Derin bir nefes alıp gece daha sakin ve güzel görünen denize bakmayı sürdürdüm.
"Rüya gördüm," dedim biraz titrek bir sesle.
"Ne gördün?" Diye sordu baş parmağı yanağımı yavaşça okşarken.
Bunu anlatıp onu üzmeyi istemiyordum, canını yakmayı hiç istemiyordum. Belki onun aklından çıkmıştı ve geri gelmesini istemiyordum, unutmasını istiyordum.
O unutmayı hak ediyordu çünkü, bu acıyı daha fazla yaşamamayı da. Bense hak etmiyordum, unutup hayatıma devam etmemeliydim.
Unutmak bana hatırlamaktan daha çok acı verirdi.
"Boş ver," dedim gülümseye çalışarak. "Önemli değil."
"Ozaaan," dedi bana bir adım atarak. "Saklama benden, anlat."
Gözlerine baktım kısa bir süre. "Üzülmeni istemiyorum," dedim dürüstçe.
Ama bunu söylemem istemesem de anlamasına yol açmıştı zaten. Başımı öne eğdim.
Bir süre sustu ama sonra bana baktığını hissettim. "Bebekle mi ilgili?" Diye sordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sen Beni Güzel Hatırla | Esra & Ozan
Fanfic"Zaman ilaç derler ya Esra, ellerin neden uzak hâlâ?"
