Sen Beni Güzel Hatırla | Esra & Ozan

Bölüm 10: Onun Olma

Kalbime karşı nasıl bu kadar umursamaz olabiliyorsun?

Reckless - Madison Beer

Kapıyı teşekkür ederek kapattıktan sonra elimdeki elbiseyle salona doğru ilerledim.

Madonna yaka, omuzları açıkta bırakan güzel bir elbiseydi. Elbise beyazdı, üstüne ise renkli kelebekler vardı. Kat kat bir eteği vardı ve tahmini Esra'nın dizine kadar gelirdi.

Elimde elbiseyle içeri girdiğimde, Ayaz ıslık çaldı.

"Sevgilisine de en güzel elbiseyi alırmış!"
Dedi Ayaz bana doğru gelip yanaklarımı sıkmaya kalkarak.

Yüzümü buruşturarak geri çekildim. "Ayaz!" Dedim sinirli bir sesle.

"Efendim abilerin gülü?" Hitabı karşısında gözlerini devirdim.

"Duvarlar ses geçirmez değil, haberin olsun diye söylüyorum." Dedim, tersleyerek. "Ayrıca ne sevgilisi ya? Yok öyle bir şey. Esra sana ne anlattı Allah aşkına?"

Güldüğünde ikimiz beraber koltuğa oturduk.

"Ya bir şey anlatmadı abi, terasta kaldığınızı falan anlattı işte," dedi ardından imali bir bakış attı. "Tabii anlatmasından korktuğun bir şey yaşadıysanız orasını bilemeyeceğim..."

Keşke yaşasak.

"Hayır Ayaz, hiçbir şey yaşamadık." Dedim net bir sesle.

Sessizlik olduğunda bir süre boşluğa ve banyodan gelen su sesine odaklandım.

"Sen harbiden neden izin vermedin Esra'ya?" Diye sordu.

"E Çağla'nın partisi var oğlum, zaten herkes 1 - 2 saat önce çıkacak bugün. Bir de kıza sabah için izin mi vereyim?" Dedim, çok mantıklı bir şey söylüyormuş gibi ciddiyetle.

"Onu kızı terasa kapatmadan önce düşünecektin," dediğinde sıkıntılı bir nefes verdim. "Bilerek kapattın di mi?" Dedi muzip bir sesle.

Ağzımı açıp bir şey söyleyecektim ki ben söyleyemeden o lafa atladı, "Dur, dur, sormadım say. Sen hayır diyeceksin, onu unuttun, neden böyle bir şey yapasın, onları biliyoruz," dedi. "Ama sen ne kadar inkar etsen de," elini omzuma koydu. "Biz gerçeği biliyoruz be abi."

Dudaklarımı aralayıp itiraz edecektim ki banyo kapısı hafifçe açıldı. İkimizin de gözleri oraya döndüğünde Esra'nın boğuk sesini duyduk.

"Şey, Ozan..." dediğinde ayaklandım. "Ya da Ayaz," başımı çevirip Ayaz'a baktığımda herhangi bir kıpırtı göremedim. "Biriniz gelebilir mi?"

Şaşkınlıkla bir Ayaz'a bir de kapıya baktım. Beni ya da Ayaz'ı, banyoya mı çağırıyordu?

Ayaz çenesiyle kapıyı gösterip gitmemi işaret ettiğinde kararsızlıkla bir adım attım. Sonra geriye gittim, sonra tekrar bir adım attım, olduğum yerde durdum.

"Çabuk!" Esra'nın sesiyle hızlıca kapıya ilerledim ve elimi kapı koluna dolayıp hafifçe açtım. İçeriyi göremiyordum ama sıcak havanın tenime çarptığını hissedebiliyordum.