Bölüm 15: Ya Başkası?

263 15 17
                                    

Ölümüne sevenler, durmadan denerler.
İnatla kaybederler.

Aşkı Harcamanın 80 Yolu
TNK

Uyandığımda Esra yoktu.

Yataktaki kokusu duruyordu ve yattığı taraftaki çarşaf hâlâ biraz da olsa sıcaktı.

Yerde kıyafetleri de yoktu, hatta benim kıyafetlerim de katlanıp sandalyenin arkasına asılmıştı.

Gerinerek yataktan kalktığımda gözüme çarpan ilk şey komodinin üzerindeki sarı, küçük kağıt oldu.

Uzanıp kağıdı aldım ve üstüne Esra'nın el yazısıyla yazılmış yazıyı okudum.

"Üstümü değiştirip duş almam gerek, eve gittim.
Kahvaltın hazır, şirkette görüşürüz :)

- Esra"

Gülümseyerek notun kenarına çizilmiş kalbe baktım. Notu, yüzümdeki kocaman sırıtışla en az yedi kere okuduktan sonra çekmeceye koydum.

Ömrüm boyunca saklayacaktım.

Sandalyenin üstündeki herhangi bir kıyafeti almaya zahmet etmedim, doğrudan duşa girdim.

Sırıtarak duş alıyordum resmen.

En son böyle olduğumda Esra'dan evlenme teklifi almıştım ve ortalıkta sırıtarak geziyordum. İşe bile odaklanamıyor, sürekli Esra'yı düşünüyordum.

Tamam, tekliften önce farklıydı demiyordum, ama yine de bana evlilik teklifi edince aklıma normalden daha sık gelmeye başlamıştı.

Üstelik sadece bu değildi aklımdaki, olacak olan düğünümüzü, balayımızı, nişanımızı, hepsini tek tek düşünüp kafamda en ince ayrıntısına kadar planlıyordum.

Tabii bu saydıklarımdan sadece bir tanesi olmuştu, o da nişandı. Aslında evliliğimizin ne kadar eksik olduğunu düşünüyordum her zaman. Yaşamamız gereken şeyleri ne kadar yaşamadığımızı. Yaşayamadığımızı.

Çok daha fazlasını hak etmiştik, güzel, hayalimizdeki gibi bir düğünü, 2 - 3 hafta sürecek bir balayını.

Paris'e gidip Eiffel'in altında fotoğraf çekilmek isterdi Esra, ya da Roma'ya gidip o makarnaları ve pizzayı yerinde yemek. 

Geceleri yatmadan önce bunların hayalini kurardık; bir gün çok zengin olacağımızın, istediğimiz gibi bir eve, istediğimiz gibi bir hayata sahip olacağımızdan bahsederdik.

Hatırlayınca hâlâ gülümsüyordum. Çünkü eskiden hatırlamak acı verse de, artık beni mutlu ediyordu.

Eskiden Esra beni sevmiyordu, artık seviyordu.

27 Temmuz 2017

"Hava çok sıcak!" Diyerek kendini yanıma attı güzel karım.

Gülümseyerek ona baktım. "Vantilatörü getireyim mi?" Diye sordum.

Oflayarak bana döndü ve kaşları çatık bir şekilde konuştu. "Bozuldu o." Dedi çocuk gibi.

Sen Beni Güzel Hatırla | Esra & OzanHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin