Çünkü bu ev artık bir yuva gibi hissettirmiyor.
Unsteady
X Ambassadors
3 Ocak 2019 - Esra Erten
Bir bebek.
Karşımdaki beyaz çubuğun söylediği tek şey buydu: bir bebek.
Korktuğumu ve kaçmak istediğimi hissediyordum, karnımda bir bebek vardı: Esra ve Ozan'ın bebeği. İkimizin bebeği.
Biz bu bebeğe nasıl bakacaktık? Bizim böyle bir gücümüz yoktu; o bebek için bir sürü masraf, zaman gerekirdi.
Büyüyecekti, başka bir odaya ihtiyacı olacaktı, okula gidecekti, okul eşyaları...
Ben, biz bu çocuğa bakamazdık ki...
"Esra'm," Ozan'ın içeri girdiğini bile fark etmemiştim. Kapıdan salona yönelirken hızlı bir şekilde testi bir yastığın altına sıkıştırdım ve ayağa kalktım.
Salona geldiğinde oldukça yorgun görünüyordu, aynı zamanda üzgün.
Yanına gittiğimde çantasını sandalyenin üzerine bıraktı.
"Ozan, n'oldu, nasıl geçti?" Dedim bir umut. Bu görüşme iyi geçtiyse her şey değişebilirdi; bütün hayatımız bir düzene girebilirdi.
Başını iki yana salladı. "Olmadı Esra'm, fikrin tutacağını düşünmüyorlar." Dediğinde içimdeki o umut kırıntısı da kaybolup gitti.
Elimi yanağına koydum. "Olsun, başka bir sefer olur." Dedim. "İllaki olacak, sabredelim yeter."
Yanağındaki elimi tuttu ve yavaşça öptü. Gülümsediğimde o da bana gülümsedi yorgun bir ifadeyle.
"Sen otur, ben de sana çorba getireyim mi? Bak mis gibi yeni pişti." Dedim gülümseyerek.
Derin bir nefes verdi. "Yok, Esra'm, ben çok yorgunum, sen ye." Dedi.
"Ama bak beraber yeriz diye yaptım onu," dedim gözlerine bakarak.
Gözlerini kaçırdı. "Başka bir gün beraber yeriz Esra'm, olmaz mı? Çok yorgunum gerçekten." Dediğinde bir şey demeden 'tamam' anlamında omuz silktim.
Eğilip elini başımın arkasına koydu ve beni kendisine doğru çekti, alnımı öptü yavaşça.
"Ben yatak odasındayım." Dedi ve yanımda geçip gitti.
Ümitsizlikle sandalyeye oturdum ve testi arkasına sakladığım yastığa uzaktan bir bakış attım.
"Hep başka bir gün diyorsun Ozan..." diye mırıldandım kendi kendime.
17 Ocak 2019 - Esra Erten
Karnımdaki bebeğin varlığına alıştıkça onun orada kalması gerektiğine de daha çok inanıyordum.
Bir şekilde yapamaz mıydık? Yapardık.
Bizim sevgimiz bebeğimiz için yeterli olurdu. Biz çalışır, çabalar, bir şekilde bu çocuğa bakar, güzel bir hayat yaşatırdık.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sen Beni Güzel Hatırla | Esra & Ozan
Fanfiction"Zaman ilaç derler ya Esra, ellerin neden uzak hâlâ?"
