ELIYS (+18)

KAPI

Evet, nihayet Cengiz ölmüştü, üstelik feci bir şekilde. Eskiden dünyanın adil olmadığını düşünürken, aslında düşündüğüm kadar da adaletsiz olmadığını farketmiştim. Hayat benim açımdan adil olmaya başlamıştı.
Meraklı kalabalığın arasında Cengiz'in ceset torbasıyla çıkarıldığını izledim. Polisler herkesi soruşturuyor, insanlar ise kendi aralarında teoriler üretip, kimin yaptığı konusunda konuşuyorlardı.

Şimdilik rahatlamıştım. Hemen Pervin'i arayıp acilen görüşmemiz gerektiğini anlattım. Pervin ise, akşam bize geleceğini, o zaman konuşmamız gerektiğini söyledi. Hemen bir taksi çevirip doğruca eve geçtim.

Kapıyı açtığım sırada bağırış, çağırışlara şahit oldum. Aylin ve Kenan yine kavga ediyordular. Kenan koltuğa yayılmış Aylin'e pervasızca söyleniyordu. Aylin ise yine ağlamaklı ve her zamanki pasif agresif tavrıyla acınası bir halde sessizce dinliyordu.

Kenan resmen yüzüne yüzüne haykırıyor.

"Kızım, zırlayıp durma. Olmuyorsa ayrılırız olur biter! "

Ne kadar da kolay söylüyordu.
İşte Aylin'e verdiği değer tam da buydu.
Aylin:
"peki verdiğim paralar ne olacak" diye sordu.

Aşkın hesapla, parayla işi olmamalı. Bir bakış atıp sessizce odama geçtim. Aylin adına yapabileceğim hiçbir şey yoktu. Bu onun kararıydı ve kendini yine kendi kurtarabilirdi.
Yatağıma uzanıp iki kolumu başımın altına koyarak keyifle tavanı izledim. Cengiz'in ölümüne bu kadar sevineçeğimi tahmin edemezdim. Anlatmak için sabırsızlıkla Pervin'i bekliyordum. Akşama doğru Pervin gelerek odamın kapısını açtı ve gülümsedi.
O da gelip yatağımın kenarına oturdu.

"Ne oldu? Verdin mi parayı?"

O sırada pişkin pişkin sırıtarak parayı çıkarıp yatağın üstüne bıraktım.
Hayretle paraya, sonrasın da bana baktı.

"Ne yaptın aptal! Niçin vermedin parayı?"
Diye bağırmaya başladı.

"Sakin ol her şeyi anlatıcam."
Ve tüm olup biteni bir bşr anlattım.

Sorguluyordu ve haklıydı da.
"Eee, peki şimdi ne olacak?"

"Bilmiyorum Pervin. Bildiğim tek şey bir süre kafamın rahat olacağı."

En başta sorduğum soruyu yine sordum.

"Bu parayı nerden buldun Pervin?"

Kekelemeye başladı.

"Pervin, sen benim kardeşimsin. Babaannen başka bir yere taşındığını söyledi. Neler oluyor?"

Gülümseyerek:

"yok bişey , sana bahsetmiştim. Erkek arkadaşımın yanına yerleştim. Birikmişim vardı. Bir sıkıntı yok rahat ol."

Boynuna sarıldım sımsıkı. O benim bu hayattaki en yakınım ve canımdan candı.
Bira Ağlaştık. Birden kendini geri çekip, dominant tavrı ile burnunu çeke çeke:

"Ee ne oluyor kızım ya? Kalk mısır patlat. İki de bira açalım, Cengiz'in ölümünü kutlayalım."

Gözyaşlarımızı silip mutfağa geçtik. Koca bir kâse mısır patlattık. İki de bira açıp televizyonun karşısına oturduk. İnternetten Cengiz'in ölümüyle ilgili videolara baktık. Pervin:

"Yahu bu Cengiz'i kim öldürdü?"

"Bilmiyorum, şaşırmadım. Böyle adamların düşmanı çok olur."

Pervin benim kadar rahat değil sürekli Sorguluyordu.

"İyide kızım bu adamı resmen doğramışlar. Amaan, siktir et yavşağı."