ELIYS (+18)

Yalanlar Ve Gerçekler

Tuğrul karısını evine, yuvasına yeniden geri getirmenin sevinçi içindeydi. Onu kucağına aldı ve odasına çıkararak narin bir çiçek gibi yatağına yatırdı. Önce ipek geceliğini giydirerek üstünü şefkatle örttü. Alnına yerleştirdiği öpücükle tam yanından ayrılacağı sırada Esin elini tuttu.

"Gitme"

Bu tek kelime Tuğrul'u dünyanın en mutlu erkeği yapmasına yetmişti. Şefkat ve sıcacık bakışlarıyla iki eliyle karısının elini tuttu.

Yüzünü aşkla döndü karısına. O an öylesine mutlu olmuştu ki yeniden doğmuş gibiydi. Hasretiydi sevdiği kadın, bir o vardı dünyasında, her şey ama her şey onun içindi.

"Sen iste yeterki, sen iste sevdiğim. Bin ömür yanında kalırım"

Sakince uzandı karısının yanına ve kolunu uzatarak bedenini sardı göğsüne. Onu sımsıkı sararken koklamaya başladı, mistik kokulu biricik eşini. İkiside çok mutluydu o an. İhtiras, hırs, öfke tüm kötü duyguları yitirip sadece güzel duygular yerleşti tüm bedenlerine.

Esin kocasının göğsünde öyle huzurluyduki dünyanın en güvenli yerindeydi. Sessiz bir tonla:

"Beni neden aldattın?"

Tuğrul şaşkın bir halde:

"Seni asla aldatmadım"

"Sen ve Veronica, gördüm resimlerinizi"

Tuğrul uzandığı yerden kalkarak karısının üstünden baktı ona. Elini Esin'nin yastığına bastırarak yüzünü tamamen ona yaklaştırdı.

"Hayatım tümüyle senin. Seni tanıdığım günden beri tüm kadınlar, sadece bir beden. Kalbim ise sadece sana ait. Evet o gece onu öptüm ama öptüğüm o değildi sendin. Sonra yüzüne baktım ve sen olmadığını farkettim, işte o zaman hayalinin beynime nasıl nüfus ettiğini anladım. Kimse sen olamaz, kimseyi sen gibi hissedemem. Bunu anladığım an hırsla odama kaçtım, kaçtım çünkü ruhum sana doğru koşuyordu. Seni her gördüğümde, berrak bir nehir görüyorum. Mis kokan rengarenk çiçekler kokluyorum. Huzur veren kuşların cıvıltısını işitiyorum. Seni seviyorum, hep seveceğim... "

Esin sessizce dinledi kocasını ve kulağına yaklaştı fısıldayarak:

" İçimde garip bir his var. Birgün sen ve ben tamamen yabancı olacağız gibi. Bu his beni korkutuyor. Sensiz yaşamak zorunda kalacağımı düşünmek korkunç bir duygu"

Tuğrul karısının saçlarını okşarken heyecanla bakıyordu yüzüne.

"Bu asla olmayacak. Sen benim diğer yarımsın, buna asla izin vermem. Seni bu kadar çok severken nasıl bir kuvvet bizi yabancı kılar. Senin için dünyayı yakarım ve bir an bile tereddüt dahi etmem. Sana tek bir şekilde düşman olurum, benden başkasını seversen. İşte o gün biterim, kendime bile hükmüm olmaz"

Esin kocasının yanağını okşadı ve özlemle baktı yüzüne. Dudakları alev alev yanarken tüm vücudu onun esiri olmuştu. Olmuyordu ne yaparsa yapsın onsuz olmuyordu. Her şekilde kalbi bu adama doğru koşuyordu. Aşktan da öte bir duyguydu bu, bunu biliyordu. Karşı koyamadığı onun yanında iradesinin sıfıra indiğini biliyordu.

Tuğrul onun titreyen dudaklarına bakarken delice bir arzuyla yaklaştı ona ve ilk temasla ikiside bir girdapda kayboldular. Ne çok özlemişti karısını, hele de onu kaybetmenin verdiği korkuyla daha da bağlanmıştı. Olmuyordu hiç bir kadın o olmuyordu. Sımsıkı sardı onu, ellerinden bir kuş misali uçacakmış gibi, korkuyla sardı güzeller güzeli karısını.
Karısının kadifemsi çıplak vücudunu sarmaladı ve dudaklarıyla ateşlendirdi her santimini. Esin aşkla sevdiği adamın kollarında inlerken bu Tuğrul'u besbeter çıldırtıyor ona daha daha çok zevki yaşatıyordu. Tenleri sırılsıklam ve ihtiras ateşiyle yanıyordu. Şöminenin ateşi tıpkı ruhlarındaki ateşi andırıyordu. Esin kocasını mutlu etmek adına tüm kadınsal işlevlerini yapıyor bu adamı ne çok sevdiğini iliklerine kadar ona hissetiriyordu. O gece Esin çok farklıydı Tuğrul bunu anlamıştı ve ilk defa onunla birlikte olmak ona sonsuz be zevk vermişti. Bir kez daha anlamıştı ona ne derece aşık olduğunu ve dünyada ki tüm kadınlardan çok daha üstünde olduğunu. İçinden kendi kendine "çok şanslısın hiç kimsenin olamayacağı kadar şanslı bir adamsın"
Zevk çığlıkları odalarının duvarlarında yankılanıyor birbirlerine olan arzularını gram gram hiç bitmesini istemeyerek bedenlerinden alıyordular.