Asırların içerisinde daha kaç kez öldürecekti kendisini? Kaç yüzyıl daha acı çekecekti? Bir yandan ölesiye nefret ettiği, öte yandan da, yüzyıllarca ondan başkasını sevemeyeceği tek adam uğruna...
İmrenerek baktığı tüm o görkemli hayatın, aslında t...
Ben özgür bir ruhum. Neticeleri ne olursa olsun vazgeçmeyeceğim. İçimde bir yerlerde, bağrımı yırtarcasına bağıran bir çığlık var. Neden niçin bilmiyorum ama bildiğim tek şey var ki o da asla boyun eğmeyeceğimdir. Tüm dünya karşıma dikilse dahi kendi prangalarımdan kurtulmak için savaşacağım...
*** Elıys hiçbir şey olmamış gibi tekrardan kardeşi Ediyorin'in odasına gider. Yatakta yatan kardeşini kucağına alarak, sallanan koltuğunda oturur. Kardeşinin ipek gibi saçlarını okşarken:
"Artık korkmana gerek kalmadı. O kadın bir daha asla seni üzmeyecek"
Ediyorin, Elıys'a biraz daha sokuldu.
"Nereden biliyorsun? Yanımda olsan hiç korkmayacağım zaten"
Elıys kardeşinin tutmayan, cılız ve cansız bacaklarını kendine doğru sararak:
"Bundan böyle hep yanında olacağım. Seni yanımda götüreceğim"
Onlar sakince bu konuşmaları yaptığı sırada, kapı hızla açılır. Haberi alan Eboyani telaşlı bir halde içeri girer. Eforina'nın ölümü Eboyani'yi dehşete düşürmüştü. Çünkü bunun ne anlama geldiğini gayet iyi biliyordu. Elıys bakışlarını karşısında endişe ve telaşla bekleyen Eboyani'ye doğrulttu. Sükunetle kardeşi ile konuşmasına devam etti. Kardeşini yeniden yatağına yatırarak, üstünü örtükten sonra:
"Gelip seni alacağım. Bekle beni"
Ardından Eboyani'nin gözlerine bakarak yanından geçip gitti. Eboyani ise Elıys'ın arkasından hızla çıkarak kapıda onu yakaladı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Prenses ise gayet sakin tavrıyla dikkat çekiyordu.
"O ölümü çoktan hak etmişti"
Eboyani fazlasıyla kızgındı. Elıys'ın kolunu sert bir şekilde kavradı.
"Meselenin kraliçe olduğunu mu sanıyorsunuz? O imparator Ranesi'nin kızıydı ve bu açık bir savaş sebebi olabilir!"
Elıys başını eğdi ve Eboyani'nin kolunu kavradığı eline baktı. Eboyani kızgınlık gafletinden sıyrılarak kolunu yavaşça geri çekti. Elıys hiddet dolu bakışlarıyla sert ve kendinden emin adımlarla babası, Alagos'un odasına doğru seri adımlarla yürüdü. Babasının odasına gripte Alagos'u öylece hasta ve bitkin bir halde görünce üzülmüş, fakat yinede bunu asla dışına yansıtmıyordu. Babasının yatağına yaklaşarak bir süre onu izledi. Eboyani ise tam arkasında beklemekteydi. Kral Alagos gözlerini Elıys'a devirdi. Prenses sırtını dikleştirip anlamlı ve ateş gibi bakışlarıyla:
"Karınız olan Kraliçe Eforina'yı az önce öldürdüm! Ve bunun tüm sorumluluğunu alıyorum! İmparator Ranesi'ye, bizzat yazacağım bir mektup ile bunu haber vereceğim!"
