අවුරුදු ගාණකට කලින් සමන් දේවාලෙ පාමුලට යද්දි පායපු අහස අද කඩාගෙන වැටෙන්න පටන් ගත්තා. පය තියද්දිම මට දැනුණෙ මේ ලෝකෙ අපිට කරන අසාධාරණකම්වලට කම්පා වෙලා මේ දේව අඩවිය කම්පා වෙලා මේ අහස ගුගුරගෙන අපේ ආත්මයන් බෙදාගන්න පොළොවට කඩා වැටුණා කියලමයි.
මීට අවුරුදු ගාණකට කලින්, සබරගමු පළාත් සභාවට ගිහින් කරන්න සැලසුම් කරගත්ත එසයින්මන්ට් එකට දවස් ගාණක් තියා හිටිහැටියේම කෝච්චියේදි මාව පොකට් ගැහුවට පස්සෙ දවස් දෙකෙන් තුනෙන් අයිඩී ටික සේරම හදාගන්න දුවලා මගේ හොඳ පණ ගිහින් තිබුණෙ. යාන්තම් වුවමනා කරන ලේඛන ටික හදාගෙන පළාත් සභාවේ රිසර්ච් වැඩ ටිකත් අහවර කරගෙන සමන් දේවාලෙට යමුයි කියාගෙන සියාසයි මමයි නිමාෂායි බස් එකට නැගලා ඕන නම් තත්පර ගාණක් යන්න ඇති. දෙමටගොඩ යාඩ් එකේ නිලධාරියෙක් මගේ නැතිවෙච්ච ලේඛන සේරම ටික දුම්රියේ වැසිකිලියක තිබිලා හොයාගෙන ගෙදරට අැවිත් භාරදුන්න විත්තිය කියන්න මට ගෙදරින් ආපු ඇමතුම මාව පුදුමයට පත් කළේ ඇත්තටම මේක නම් සමන් දේවාලෙ හාස්කමක්ද කියලා හිතෙන තරමට.
වැවිච්ච කෙස් වැටිය එක්ක ෆොටෝ ගන්න අදිමදි කරපු මාව මට මතක් වුණේ සාතිශය අනුකම්පාවක් කැටිවෙච්ච සහකම්පනයක් එක්ක. ඊට වසර ගාණක් ගතවෙච්ච තැන අද මමයි නෝනයි දරුවයි මේ දේවාල බිමේ සමන් මල් පූජා කරලා වැඳලා යන්න අැවිත්. පළවෙනි වතාවට මේ භූමියට පය තිබ්බ මොහොතෙ අද වගේ දවසක් උදාවෙයි කියලා හාංකවිසියක් මට හිතිලා තිබ්බෙ නෑ. පපු කුහරෙ අප්රමාණ වේදනා කන්දක් දරාගෙන මේ වැලි පොළොව උඩින්, හිනාවේගෙන මැරිච්ච මළ මිනීයක් වගේ එහෙට මෙහෙට ගිය ඒ මතකය මට ආයෙ ආයෙම මතක් වුණේ ජීවිතේ කියන්නෙ අහම්බයක් නෙවෙයි කියනෙක ආයෙ ආයෙම මට මතක් කරමින්.
ජීවිතේ ගලාගෙන යන්නෙ මොකක්හරි සැලැස්මකට කියලා හිතෙන තරමට සමහර සිදුවීම් පුදුමාකාරයි. අපූර්වාකාරයි... සැලසුම් සහගතයි. වතාවක් ගිය තැන්වලට ආයෙම වතාවක් යද්දි හුඟක් දේවල් හොඳ අතට වෙනස් වෙලා. හරියටම මම මටම යමක් ඔප්පු කරන්න ඇවිත් වගේ. මේ ගමන් වාර දෙක මැද්දෙ මොන තරම් නම් යුද්ද ගණනාවක් සිද්ධ වුණාද? මම පණ පිටින් ඉන්න එක මොන තරම් නම් පුදුම සහගතද? ඊටත් වඩා මම හිටියෙ තවත් ප්රාණයන් දෙකක් මගේ දෝතින් පරිස්සම් කරගෙන. සමන් මල් මලසුන උඩ අතුරපු තරම් පරිස්සමට ඒ ජීවිත දෙකේ වගකීම මම දරන ලස්සන...
ජීවිතය අනේකවාරයක් පුදුමාකාරයි.
අපි කරපු පව්, අපි කරගහපු අනුන්ගේ පව්, ගෙවිලා යනවා වෙන්න ඇති. මේ ගමන පටන් ගන්න හිතෙන්න ඇත්තෙම ඒ පව්කාරකම ගෙවිලා අහවර වෙද්දි වෙන්න බැරිද?
සමහර දවස්වල ලියපන් ලියපන් කියලා ජීවිතේ මට බල කරනවා. මේ සර්වයිවල් ගයිඩ් එක දවසක ඔයාට වුවමනා වුණොත් ඊට වඩා යමක් ලියන්න තරම් හයිය ආත්මයක් ඔයාට ලැබේවා කියලා මම මේ පිටුව උඩ ප්රාර්ථනාවක් තියලා යන්නම්...!