She [ သူမ ]

Part - 36 [Zawgyi]

သတၲေျမာက္ေကာင္းကင္ဘံု ဟုတင္စားၾကသၫ့္ တိမ္ပင္လယ္၏အလွပက အမည္နာမနဲ႔လိုက္ဖက္လွသည္ .. ျဖဴလႊလႊတိမ္ေတြက ကိုယ္အနီးနားမွာဝဲပ်ံေနသလို .. တိုက္ခတ္ေနသၫ့္ ေလေအးေတြေၾကာင့္ လူကတိမ္ေတြၾကားထဲပ်ံသန္းေနရသလို .. အျမင္ေအးသည္  စိတ္ကိုေအးေစသည္ .. ဒါေၾကာင့္လဲ လူေတြအရမ္းပင္ပန္းေနတဲ့အခါ အပန္းေျဖခရီးထြက္သင့္တာျဖစ္သည္ .. အခုလိုသဘာဝရဲ့ အႏွစ္သာရက သူတို႔ႏွစ္ဦးသားရဲ့ကိုယ္ စိတ္ ႏွစ္ပါးကို ေအးခ်မ္းသြားေစတာအမွန္ပင္ ..

လွပတဲ့သဘာဝရူခင္းေတြရယ္ ..ကိုယ့္အသက္ထက္ခ်စ္ျမတ္ႏိုးရသူရယ္က အခုသူႏွင့္အတူရိွေနသည္ .. သူ႔ဘဝမွာဘာမွထပ္မလိုေတာ့ေအာင္ပီးျပၫ့္စံုသြားသည္ဟု ခံစားရသည္ .. သူ႔ဘဝတေလ်ွာက္ ႀကီးထြားခဲ့ရတဲ့ေလာဘသည္ ဒီလူသားကိုပိုင္ဆိုင္ခ်င္သည့္တခုထဲသာမို႔ အခုခ်ိန္မွာ သူ႔အတြတ္ဘာမွမလိုအပ္ေတာ့ပါ .. ဆြယ္တာအျဖဴမပြမၾကပ္ကို ကာကီေရာင္ေဘာင္းဘီအရွည္ႏွင့္တဲြဝတ္ထားသူက အရင္ေန့ေတြထက္အမ်ားႀကီးလူငယ္ဆန္ကာ ပ်ိဳျမစ္ေနသည္ .. မိတ္ကပ္အမ်ားႀကီးလိမ္းရတာမႀကိဳက္သၫ့္သူမို႔ အခုတြင္ ပံုမွန္ထက္ပို၍ပါးကာလိမ္းျခယ္ထားသၫ့္ ဝင္းမြတ္မြတ္မ်က္ႏွာက အျပစ္အနာဆာကင္းသည္ကိုအရွင္းသားျမင္ေနရသည္ .. ေရ႔ွတၫ့္တၫ့္မျွမင္ကြင္းကို စိတ္ဝင္တစားေငးေနတာမို႔ ရြန္းေတာက္ေတာက္မ်က္ဝန္းေတြက ပို၍အေရာင္ပိုေတာက္ေနသည္မွာ ေဘးတိုက္အေနထားျဖင့္ေတာင္သိသာလွသည္ .. သူ႔လက္ေတျြဖင့္ ဆုပ္ကိုင္ထားသၫ့္ လက္ဖဝါးျပင္ကို အသာဖ်စ္လိုက္ေတာ့ သူ႔ဘက္သို႔လွည့္ၾကၫ့္လာသည္ ..

"ေနလို႔ေကာင္းရဲ့လားလႊာ"

"အင္း ထင္ထားတာထက္ပိုလွတယ္ ေနလို႔လဲေကာင္းတယ္ ေမေမႀကီးနဲ႔အန္တီ့ကိုေက်းဇူးတင္ရမယ္ မဟုတ္ရင္ ဒီလိုခရီးထြက္ျဖစ္မွာမဟုတ္ဘူး"

"ဟုတ္တယ္ေနာ္ ဘြားနဲ႔ေမႀကီးက သားတို႔ပင္ပန္းေနတာသိလို႔ ခရီးထြက္ဖို႔ေျပာတာ"

"မိုးသားေရာေနလို႔ေကာင္းရဲ့လား တလမ္းလံုးကားေမာင္းလာရေတာ့ ပင္ပန္းေနမွာေပါ့"

"မပင္ပန္းပါဘူးလႊာရဲ့ သားေဘးမွာလႊာတေယာက္လံုးရိွေနတာ ကမ႓ာႀကီးတခုလံုးေလ်ွာက္သြားရမယ္ဆိုရင္ေတာင္ သားကပင္ပန္းမွာမဟုတ္ဘူး"